przez pół wieku przed 1542 hiszpańscy odkrywcy próbowali zrobić to, co Juan Rodríguez Cabrillo, aby użyć Hiszpańskiej formy nazwiska odkrywcy, tutaj osiągnięty. Bez wiedzy o wielu porażkach ze strony innych poszukiwaczy przygód nie mógłby się udać. W swoim odkryciu górnej Kalifornii Alonzo de Ojeda miał udział; podobnie jak Bartolomé de las Casas, Vasco Nuñez de Balboa, Ferdinand Magellan, Juan Hernando de Grijalva, Hernando Cortéz, Fortún Jiminéz, Alvar Nuñez Cabeza de Vaca, Antonio de Mendoza, Padre Marcos de Niza, Francisco de Ulloa, Hernando de Alarcon i Francisco Vásquez de Coronado.

zasługa odkrycia Kalifornii należy słusznie do Cabrillo; ale z nim na cześć musi stanąć jego pierwszy oficer, Ferrelo, który po śmierci przywódcy szlachetnie kontynuował i ostatecznie wrócił do Meksyku z raportami o żałosnych osiągnięciach Mistrzów i ludzi. Kalifornia jako pewność geograficzna pojawia się po raz pierwszy w dzienniku Cabrillo, przekazanym władzom hiszpańskim w Meksyku przez powracającego pilota.

we wtorek w południe, 27 czerwca 1542, Cabrillo wypłynął. Polecił zbadać zewnętrzny Brzeg tak daleko na północ, jak to tylko możliwe, a szczególnie uważać na długo wyczekiwaną prostą Anián. Miał też ” szukać miast i bogatych krajów.”Na pokładzie Victoria i San Salvador byli przedstawiciele Kościoła katolickiego i kilku doświadczonych marynarzy; reszta załogi składała się z hiszpańskich jeńców i indyjskich niewolników.

To była środa, 27 września, kiedy Cabrillo mijał wyspy leżące u wybrzeży San Diego. Tej nocy zakotwiczył na oczach strażnic w Point Loma.

dziennik podróży Cabrillo i Ferrelo zawiera raczej Pełne Dane dotyczące ich pobytu w tym porcie. Wkroczyli w czwartek wieczorem, 28 września, sztorm z południowego zachodu.

” po rzuceniu kotwicy, mężczyźni zeszli na brzeg, gdzie byli ludzie. Trzy z nich czekały, ale reszta uciekła. Tym trzem Dali prezenty i mówili znakami, że w środku przeszli mężczyźni tacy jak Hiszpanie. Dawali znaki wielkiego strachu. W nocy tego dnia oni (żeglarze) wyszli na brzeg ze statków, aby łowić ryby z sieci; i wydaje się, że tu byli jacyś Indianie i że zaczęli strzelać do nich strzałami i ranili trzech mężczyzn.

„następnego dnia, rano, popłynęli łodzią dalej do portu, który jest duży, i przywieźli dwóch chłopców, którzy nic nie rozumieli przez znaki. Dali koszulki obu i odesłali je natychmiast.

„następnego dnia, rano, trzech dorosłych Indian podeszło do statków i powiedziało znakami, że we wnętrzu ludzie tacy jak my podróżowali, brodaci, ubrani i uzbrojeni jak ci na statkach. Uczynili znaki, że niosą kusze i miecze, a prawą ręką gestykulowali, jakby rzucali lance, i biegali, jakby byli na koniu. Robili znaki, że zabijają wielu rdzennych Indian i z tego powodu się bali. Ci ludzie są urodziwi i wielcy. Chodzą okryte skórami zwierząt.

” kiedy byli w tym porcie, nastąpił ciężki sztorm; ale ponieważ port jest dobry, w ogóle go nie czuli. Był to gwałtowny sztorm z zachodu na południowy zachód i południowego zachodu. To pierwsza burza, jakiej doświadczyli. Pozostali w tym porcie do następnego czwartku. Tutejsi ludzie nazywali chrześcijan Guacamal. W następny wtorek, 3 października, wypłynęli z portu San Miguel.”

na początku października ekspedycja znajdowała się na wyspie San Miguel. Tutaj Cabrillo złamał rękę. Chociaż był bardzo niewygodny, znowu popłynął na północ, napotykając takie burze, jakie rzadko gdzie indziej notowano. Mężczyźni cierpieli na szkorbut. Przebijające zimno dodało im agonii. Ramię Cabrillo zostało zainfekowane. Okręty zostały zmuszone do zawrócenia na południe, zostały rozdzielone, ale odnajdując się ponownie powróciły 23 listopada na wyspę San Miguel. Tam Cabrillo zmarł 3 stycznia 1543 i został pochowany.

powrót do biografii.