John Clifford Pemberton
John Clifford Pemberton, (ur. 10 sierpnia 1814, Filadelfia, Pensylwania, USA—zm. 13 lipca 1881, Penllyn, Pensylwania), konfederacki generał podczas amerykańskiej wojny secesyjnej, pamiętany za wytrwałą, ale ostatecznie nieudaną obronę Vicksburga.
Pemberton dorastał i kształcił się w Filadelfii, wstąpił do West Point w 1833 roku, a ukończył je cztery lata później. Walczył w wojnie meksykańskiej i został wyróżniony za odwagę, biorąc udział w wielu kluczowych bitwach 1846 i 1847 roku.
Po wybuchu amerykańskiej wojny secesyjnej, Pemberton zrezygnował ze służby 24 kwietnia 1861 roku i udał się do Richmond, aby zaoferować swoje usługi Konfederacjom. W stopniu podpułkownika 28 kwietnia 1861 Pemberton rozpoczął organizowanie kawalerii i artylerii w Wirginii. 8 maja został awansowany na pułkownika, a 17 czerwca na generała brygady; 13 lutego 1862 został generałem dywizji w dowództwie Karoliny Południowej, Georgii i Florydy. W październiku 1862 Pemberton został mianowany generałem porucznikiem i otrzymał dowództwo nad Missisipi, Tennessee i Wschodnią Luizjaną.
na rozkaz prezydenta Jeffersona Davisa, aby za wszelką cenę utrzymać Vicksburg, Pemberton prowadził uporczywą obronę pomimo braku odpowiedniej żywności, amunicji i siły roboczej. Generał Ulysses S. Grant oblegał zarówno ziemię, jak i wodę, a na początku lipca 1863 roku Konfederaccy obrońcy cierpieli z głodu i wyczerpania. 4 lipca Pemberton przyjął warunki kapitulacji Granta. Wkrótce potem zrezygnował ze służby w stopniu generała porucznika i służył w randze Inspektora uzbrojenia w randze pułkownika.
Po Appomattox, Pemberton przeszedł na farmę w pobliżu Warrenton w Wirginii. W 1876 przeniósł się do Filadelfii.