jednostopniowa inkubacja ma duże zalety dla indyków – dzięki reformie Pas-zapotrzebowanie na jednostopniową inkubację jaj indyczych jest stymulowane przez większą świadomość rosnącej zmienności między partiami jaj, która zależy od wieku stada i tła genetycznego.

wykazano, że jednostopniowa inkubacja poprawia zdolność do wylęgu i jakość piskląt niezależnie od rodzaju jaja, z dodatkową zaletą, że po każdym cyklu inkubacji inkubatory mogą być czyszczone i minimalizują ryzyko rozprzestrzeniania się drobnoustrojów.
w wieloetapowym inkubatorze klimat jest kontrolowany do poziomu „średniego”, aby poradzić sobie z wiekiem różnych partii embrionów w inkubatorze i zmienia się z dnia na dzień– co utrudnia wspieranie optymalnego, jednolitego rozwoju embrionów dla wszystkich zarodków. Z drugiej strony,jednostopniowa inkubacja pozwala na dostosowanie warunków inkubacji dokładnie do wymagań jaj i rosnących w nich kości. Aby jednak w pełni wykorzystać korzyści płynące z jednostopniowej inkubacji, należy spełnić dwa warunki. Po pierwsze, wymagamy znajomości specyficznych warunków niezbędnych do jak najlepszego wsparcia i optymalizacji rozwoju Turcji, a po drugie, należy zaprojektować inkubatory, aby zapewnić jednorodny klimat wśród wszystkich jaj w każdej sekcji inkubatora.
w nastepnych akapitach dokonujemy krótkiego przeglądu obecnie dostępnej wiedzy naukowej na temat rozwoju embrionalnego Turcji oraz warunków klimatycznych potrzebnych do produkcji piskląt jednodniowych o optymalnej witalności i najwyższej jednorodności.

różne fazy rozwoju zarodka

zarodek indyka w 7, 14 i 21 dniu inkubacji

tempo rozwoju i żywotność piskląt zależy od wieku matki, a dobór genetyczny wpływa na ważne systemy fizjologiczne. Rozwój zarodka jest złożonym procesem,który można z grubsza podzielić na trzy fazy: fazę różnicowania się komórek, wzrostu i dojrzewania. Fazy te są rozpoznawane dzięki określonym szczegółom fizjologicznym-a z danych empirycznych wiemy, że różne typy jaj wymagają specyficznych protokołów inkubacji.

różnicowanie

różnicowanie embrionalne charakteryzuje się początkową formacją różnych tkanek, które w fazie wzrostu i dojrzewania rozwiną się w końce. Różnicowanie komórek rozpoczyna się u samicy, kiedy jednokomórkowce dzielą się wielokrotnie, tak że przed inkubacją jajo składa się z około 10 000 komórek. Świeżo ułożony zarodek jajowy składa się z płytki komórek z skupiskiem dużych komórek w centrum. Gromada ta tworzy obszar albaunique do zarodka indyka. Obszar Alba znikaćw ciągu pierwszych godzin inkubacji. Na tym etapie turkeyembryo znajduje się na wcześniejszym etapie rozwoju niż Chicken embrion.
Faza różnicowania dodatkowo charakteryzuje się „rozpadem” wczesnego zarodka, gastruli, tworząc trójwymiarową strukturę, w której przedwczesne struktury głowy i serca można rozpoznać w ciągu 36 godzin.Ruch komórek pośredniczy w tym procesie składania, w którym komórki we wczesnej gastruli „podróżują” z jednej strony do drugiej. Proces ten jest wysoce zależny od temperatury.W fazie różnicowania rozwijają się nie tylko struktury embrionalne, ale także tkanki pozamłodkowe-takie jak amnion i chorio-allantois, obie podstawowe struktury do optymalnej wymiany tlenu/tlenku węgla i transportu składników odżywczych z żółtka do komórki jajowej.

wzrost

podczas różnicowania powstają przedwczesne narządy ipodstawowy wzór ciała jest ustalany. W tej fazie rozwoju obserwuje się stosunkowo niewielkie zmiany wielkości zarodka. Wzrost embrionalny charakteryzuje się wzrostem masy, podczas gdy rozwój narządów jest kontynuowany. Kształt narządów, a wreszcie zarodka, jestokreślony przez tempo wzrostu w określonym czasie w różnych częściach ciała embrionalnego.Temperatury poniżej optymalnej temperatury inkubacji 37,5-37,8 ºC (99,5-100 ºF) mogą powodować nieproporcjonalny wzrost: niektóre komórki i struktury embrionalne mogą rosnąć, podczas gdy inne nie, co może prowadzić do nieprawidłowego rozwoju.
wzrost masy w fazie wzrostu jest wynikiem wysokiej aktywności metabolicznej i proliferacji komórek. Paliwo do tej aktywności jest dostarczane przez składniki odżywcze z jaja ioksygen przez skorupkę jaja, z dwutlenkiem węgla i metabolicheatem wytwarzanym jako produkty uboczne metabolizmu embrionalnego.Tempo wzrostu zmniejsza się, gdy porowatość skorupki jajowejstaje się czynnikiem ograniczającym podaż wystarczającej ilości tlenu.Występuje to wcześniej w jajach od starszych kur niż od młodych stad indyków, ponieważ tempo wzrostu embrionów ze starszych stad jest wyższe.Tempo wzrostu – a tym samym długość okresu inkubacji-zależy głównie od temperatury i zależy od wieku stada oraz długości okresu przechowywania. Turkieyeggs wylęgają się zwykle w 660-672 godzinach (27,5-28 dni), w zależności od rasy.

dojrzewanie

w końcowej fazie rozwoju zarodek przechodzi serię zdarzeń, które umożliwiają mu przetrwanie poza środowiskiem ochronnym muszli. Tempo metabolizmu stabilizuje się i osiąga tzw. „plateaufase” około 25 dnia inkubacji. W fazie plateaufazy tempo wzrostu spada, ponieważ zarodek potrzebuje więcej tlenu niż porowatość skorupki jaja jest w stanie dostarczyć – i aby móc wykorzystać tłuszcz żółtkowy jako źródło energii, dostępność tlenu jest niezbędna. Tak więc w tej fazie zarodek cierpi z warunków beztlenowych i musi zależeć od węglowodanów (cukrów), dla energii podczas okresu wylęgu. Zdrowy zarodek indyka gromadzi glikogen w tkankach takich jak serce i wątroba, aby zapewnić przetrwanie podczas wymagającego energii procesu dojrzewania i wylęgu.Christensen i współpracownicy zasugerowali (1999), że linie wybrane do wzrostu lub produkcji jaj różnią się metabolizmem glikogenu i akumulacją glikogenu w fazie dojrzewania. Te specyficzne różnice linii mogą wyjaśniać różne reakcje linii genetycznych na różnych klimatach inkubatorów.

różne typy jaj

zmienność między typami jaj zależy od wieku stada i tła genetycznego. W Turcji wiek matczyny ma istotny wpływ na skład jaj. Na przykład jaja unoszone na początku cyklu produkcyjnego mają niższą zawartość żółtka/białka w porównaniu z jajami składanymi przez starsze stada (recenzja applegate TJ. (2002), a zarodki od starszych kur osiągają fazę wcześniejszą niż te od młodszych kur.Przewodnictwo skorupki jaj wzrasta wraz z wiekiem stada, ale nie zmienia się po okresie nieśności, co może tłumaczyć skrótową wykluwalność, jaką widzimy w połowie lub w późnej produkcji.Wzrost embrionalny w jajach kur starszych jest większy i powoduje większą wagę piskląt wylęgowych, jako odsetek wagi piskląt z młodszych stad.Christensen et al. (2001) wykazały, że zarówno długość okresu inkubacji, jak i zdolność do wylęgu mają wpływ na tło genetyczne i wiek matczyny stad hodowlanych.Zdolność do wylęgu jaj z linii wybranej do ważenia ciała jest znacznie niższa w porównaniu z zdolnością do wylęgu Aliny wybranej do produkcji jaj (Tabela 1). Selekcja zzrostem powoduje większe jaja, podczas gdy selekcja dla zwiększonej produkcji jaj nie ma wpływu na wielkość jaj, ponieważ jest to cecha selekcji.
wykazano również, że selekcja genetyczna ma wpływ na porowatość skorupki jaja. Przewodzenie pary wodnej w skorupce jaja jest bardzo zróżnicowane genetycznie i wykazano, że jest największe w szczepach produkujących jaja.Z tego ograniczonego przeglądu można wywnioskować, że partie kluczowych jaj dostarczanych w wylęgarni różnią się w zależności od wieku stada i wieku. Produkcja piskląt życiowych zależy od tego, czy kierownik wylęgarni dysponuje narzędziami pozwalającymi na optymalizację warunków klimatycznych dla każdego rodzaju piskląt.

warunki inkubacji

ponieważ inkubator jednostopniowy jest napełniany jednocześnie, ważne jest, aby wielkość inkubatora odpowiadała liczbie jaj w różnych partiach – gdzie partia składa się z liczby jaj z jednego stada i podobnych warunków przechowywania. Inkubatory, które umożliwiają oddzielną kontrolę warunków klimatycznych dla każdej sekcji inkubatora, najlepiej przystosowują się do jednostopniowej inkubacji małych partii różnych rodzajów jaj.Wahania rynku – popyt na pisklęta ma bezpośrednikonsekwencje dotyczące czasu przechowywania jaj.Czasami dłuższy okres przechowywania jest nieunikniony, a następnie dobrze udokumentowane są skutki długotrwałego przechowywania na wykluwalność i bielactwo. Wykazano, że 12-godzinna inkubacja w temperaturze 37,5 ºC (99,5 ºF) poprawia zdolność do chwytania jaj indyczych, prawdopodobnie dlatego, że zabieg ten sprawia, że zarodek indyka jest bardziej odporny na manipulowanie jajami.

Temperatura

ustawienie odpowiedniego programu temperatury w inkubatorze jest najważniejszym czynnikiem dla udanej jednokrotnej inkubacji. Ważne jest również, aby wszystkie jaja umieszczone w inkubatorze jednoetapowym były wstępnie podgrzane do jednorodnej temperatury, aby zachęcić rozwój embrionalny do rozpoczęcia się jednocześnie w każdym jajku.
Ogólnie Rzecz Biorąc, temperatura inkubatora obniża się wraz z postępem inkubacji, ponieważ metaboliczna produkcja ciepła,a tym samym ryzyko przegrzania zarodka, wzrasta wraz z rozwojem zarodka. Aby wspomóc optymalny rozwój membranowy, program temperaturowy powinien podążać za wzorcem temperatury, który jest jak najbardziej zbliżony do „naturalnego”, od 37.8 ºC(100 ºF) podczas pierwszych dwóch trzecich inkubacji i wzrasta do około 38.1 ºC (100.6 ºF) w fazie końcowej. Temperatura zarodka jest reprezentowana przez temperaturę skorupki jaja, która może być wykorzystana jako wiodący parametr do tworzenia optymalnej temperatury. Przechowywanie jaj wpływa na zdolność do wylęgu i jakość pisklęcia, a także nakazuje wydłużenie okresu inkubacji o prawie jedną godzinę na każdy dzień przechowywania powyżej 6-7 dni. Zdolność do wylęgu w jajach indyczych przechowywanych przez 15 dni priorto poprawia się, jeśli temperatura inkubatora podczas pierwszych 7-14 dni inkubacji zostanie zwiększona ( Christensen i colleagues w 2003).
Francuski (1994) wskazuje temperaturę powietrza 37,5 ºC (99,5 ºF)wśród jaj jako punkt odniesienia dla znalezienia optymalnej temperatury zadanej dla najwyższej wykluwalności i piskląt. Jednak Temperatura powietrza wśród jaj nie powinna przekraczać 38,1 ºC (100,6 ºF) w żadnym punkcie w okresie inkubacji. Zarodki indyków wydają się być najbardziej wrażliwe na wysokie temperatury (38,5 ºC=101.3 ºF) między 7 a 12 dniem inkubacji. Oczywiste jest również, że niektóre rodzaje GG wymagają niższych temperatur. Na przykład duże jaja korzystają z niższych nastaw temperatury.Poziomy temperatury w fazie dojrzewania i wylęgu zarodków indyczych mają duży wpływ na żywotność piskląt. Wyższe temperatury inkubatora zmniejszają nasycenie przewodu pokarmowego, a tym samym osłabiają zdolność świeżo wyklutego pisklęcia do trawienia paszy dostarczonej w pierwszych dniach po wykluciu.
należy jednak zauważyć, że zmniejszenie temperatury inkubatora o 0,5 ºC, z 37,5 ºC (99,5 ºF; Kontrola) do 37.0 ºC (98,6 ºF) wydłuży okres inkubacji o 6-8 godzin. Jaja wyprodukowane przez 33-tygodniowe kury lepiej wykluwają się, gdy są inkubowane w temperaturze 37,5 ºC (99,5 ºF) i tym samym mają krótszy okres inkubacji, natomiast jaja z 54-tygodniowego kurnika lepiej inkubowane w niższej temperaturze 37,0 ºC (98,6 ºF).
dla optymalnej wylęgarni i jakości piskląt odkryliśmy – i dlatego radzimy-że średnia temperatura skorupki jaj jest zgodna z wzorcem w zakresie 37.5/99.5-37.8/100.0 ºC/ ºF podczas pierwszych dwóch trzecich inkubacji i nigdy nie powinna przekraczać 38,1/100.6 ºC / ºF podczas ostatnich dni w seterze. Ważne jest również, aby pamiętać, że większe jaja są mniej tolerancyjne na wyższe temperatury inkubacyjne. W celu uzyskania optymalnej jakości piskląt zaleca się dokładne dostrojenie górnej i dolnej granicy temperatury dla każdej określonej partii jaj, którą można osiągnąć poprzez systematyczną analizę temperatury skorupki jaj.

Wilgotność

Wilgotność w inkubatorze kontroluje szybkość strat wody z jaj. Utrata wody podczas inkubacji jest odzwierciedlana przezchudzanie od początkowej masy jaja. Aby uzyskać normalnąchwalność i jakość pisklęcia, utrata wody w 25. dniu inkubacji powinna wynosić 10-12%, ale może to różnić się między szczepami i wiekiem matki. Podobnie jak w przypadku temperatury,zadana wilgotność musi być zoptymalizowana dla każdej rasy i wieku matki. Na przykład, jaja kur z ale wczesnej inkrustacji mogą tolerować niższą niż normalnie optymalną utratę wody (9-10%), podczas gdy starsze stada będą tolerować wyższy poziom utraty wody optymalna utrata masy ciała znajduje odzwierciedlenie w dobrej jakości pul z gładkim brzuchem i wysokim wskaźnikiem Pasgar©.Gdy zbyt wiele piskląt ma duży worek żółtkowy i obecny brzuszek, wskazane jest obniżenie punktu zadanego wilgotności.

faza wzrostu zarodka indyka rozpoczyna się około dnia 12 i trwa do dnia 24-25. Dostępność tlenu i usuwanie dwutlenku węgla jest warunkiem koniecznym dla prawidłowego wzrostu i rozwoju w embryo.As zarodek rośnie, potrzebne jest więcej świeżego powietrza, aby utrzymać poziom dwutlenku węgla w seterze na poziomie około 0,3%.Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego odkryli, że poziom CO2 wynosi 0.7% przygnębiona średnia siedmiodniowa waga pisklęcia.

wniosek

• z wielu dostępnych odniesień można wnioskować, że w inkubacji indyka wiek matki i tło genetyczne mają znaczący wpływ na jakość jaj, a tym samym na fizjologię zarodków indyka.

• inkubacja jednostopniowa umożliwia kierownikowi wylęgarni dopasowanie warunków inkubacji do określonych typów jaj.

• aby uzyskać optymalną jednorodność i żywotność piskląt, kierownik wylęgarni musi być wyposażony w:

  • narzędzia do tworzenia programu inkubacji specyficznego dla rodzaju jaja

  • system inkubacji z możliwością kontroli przekroju.

  • informacje o pochodzeniu i zmienności pomiędzy różnymi typami jaj.

• w celu uzyskania optymalnej zdolności do wylęgu i jakości pisklęcia indyczego stwierdziliśmy – i dlatego radzimy – że temperatura skorupki jaja mieści się w zakresie 37,5 – 37,8 ºC (99,5 – 100 ºF) podczas pierwszych dwóch trzecich inkubacji i 37,8-38,1 ºC (100 – 100.6 ºF) w ostatnich dniach w seterze.

referencje dostępne na życzenie.

praktyczne wskazówki: składanie jaj indyczych

• zazwyczaj jaja indycze umieszcza się po 5-6 dniach od wyprodukowania; jeśli są przechowywane dłużej, okres inkubacji powinien być wydłużony o 1h na każdy dodatkowy dzień przechowywania.

• ustalając punkt czasowy składania jaj w sadzarce, kierownik wylęgarni musi wziąć pod uwagę hodowlę, wiek stada i liczbę dni przechowywania .

• wstępne podgrzewanie jaj w temperaturze 22 ° C przez 10-12 godzin w celu osiągnięcia temperatury homogenicznej przed rozpoczęciem procesu inkubacji jest warunkiem jednolitym i przewidywalnym wylęgu.

• gdy liczba jaj w jednej partii jaj ma być mniejsza, aby wypełnić inkubator, kierownik wylęgarni musi inkubować różne partie w jednym inkubatorze. W związku z tym sekcyjna kontrola temperatury staje się ważnym narzędziem umożliwiającym stworzenie optymalnych warunków inkubacji dla każdej innej partii. Każda sekcja działa w optymalnej, homogenicznej temperaturze inkubacji dla rodzajów jaj.

wylęgowe jaja indycze

• Automatyczna kontrola wentylacji do maksymalnego poziomu 0,5% dwutlenku węgla zapewnia optymalny poziom wilgotności w wylęgarni.

• w wylęgarni indyka niska prędkość powietrza podczas wylęgu poprawia zdolność wylęgu i jakość pisklęcia.

• gdy śmiertelność embrionalna jest największa w czasie odchowu i odchowu, warunki klimatyczne w wylęgarni nie odpowiadały specyficznym potrzebom inkubowanego jaja.

• pisklęta należy ciągnąć, gdy ptaki są wizualnie gotowe do startu, a nie „na zegarze”. Optymalny czas na wyciągnięcie pul z wylęgarni to czas, gdy 90-95% pul jest suchych. Ostatnie 5-10% piskląt może być mokre wokół szyi. Kiedy pisklęta są zbierane wcześniej, zbyt wielupulki zostaną sklasyfikowane jako pisklęta drugiej klasy, ponieważ nie są całkowicie suche.

• optymalny moment odciągania piskląt można przewidzieć, jeśli punkt czasowy rozpoczęcia inkubacji jest starannie zaplanowany

• , co wymaga, aby partie jaj nie zostały zmiksowane.