bośniacki, serbski i chorwacki są trzema oficjalnymi językami w Bośni i Hercegowinie. Podstawowym językiem jest bośniacki, chociaż wszystkie trzy języki mają ze sobą podobieństwa. Od 1463 roku Bośnia była terytorium Imperium Osmańskiego, okresu, w którym wielu chrześcijańskich Słowian przyjęło Islam. Wpływy w tym okresie zaowocowały licznymi zapożyczeniami tureckimi i arabskimi, słyszanymi dziś w języku bośniackim. W momencie wycofania się z Jugosławii w 1991 roku, Bośnia miała wyjątkową mieszankę 44% muzułmanów, 31% Serbów i 17% Chorwatów.

języki urzędowe Bośni i Hercegowiny

bośniacki

bośniacki używa alfabetu łacińskiego i cyrylicy i ma prosty system 5-samogłoskowy, z których wszystkie są monofthongs. W średniowieczu Język bośniacki był zapisywany przy użyciu alfabetu znanego jako Bośniacka Cyrylica, który był wersją alfabetu cyrylicy. W czasach osmańskich Język bośniacki był zapisywany przy użyciu wersji alfabetu arabskiego. Bośniacki klasyfikowany jest w grupie indoeuropejskiej, a w podgrupie Słowiańskiej. Słowianie osiedlili się w Europie Wschodniej w VI wieku naszej ery po wyjeździe ze starej Polski. Języki słowiańskie pogrupowano jako Południowe, Zachodnie i Wschodnie. Język bośniacki powstał z języków południowosłowiańskich, podobnie jak Chorwacki i serbski. Język opiera się na Shtokavian, który jest najbardziej popularną odmianą serbsko-chorwackiego, a zwłaszcza na sub-dialekcie o nazwie Wschodniej Hercegowiny. Bośniacki ma więcej Arabskich, tureckich i perskich zapożyczeń niż Chorwacki i serbski ze względu na swoje powiązania z tymi kulturami poprzez więzi Islamskie. Bośnia zaczęła być językiem indywidualnym po rozpadzie Jugosławii w latach 90. XX wieku.język otrzymał oficjalny status w 1994 roku, podobnie jak język serbski i chorwacki.

serbski

serbski jest kolejnym językiem ojczystym dla Bośni i Hercegowiny. Podobnie jak bośniacki, Język serbski opiera się na dialektach Shtokavian, a w szczególności na wschodnim Hercegowinie, a także na dialektach Šumadija-Wojwodina. Alfabet Serbskiej cyrylicy był dziełem Vuka Karadžicia, serbskiego językoznawcy, który opracował go na podstawie zasad fonemicznych. Alfabet łaciński, który występuje w języku serbskim, jest dziełem Ljudevita Gaja, chorwackiego językoznawcy, który stworzył go w 1830 roku. Język serbski ma około 1 086 027 użytkowników w Bośni i Hercegowinie. Większość serbskich słów została zidentyfikowana jako rdzenna słowiańska leksyka i można je przypisać do języka Proto-słowiańskiego. Serbski zawiera również liczne zapożyczenia z języków niemieckiego, greckiego, rosyjskiego, łacińskiego, węgierskiego, włoskiego i tureckiego.

Chorwacki

Język chorwacki różni się wyłącznie alfabetem łacińskim, wymową Ijekawską i kilkoma różnicami leksykalnymi w wspólnych wyrazach. Chociaż Chorwacja jest uważana za odmianę Serbsko-chorwacką, czasami jest postrzegana jako odrębny język sam w sobie. Większość Chorwackich językoznawców postrzega język jako odrębny, co okazało się kluczowym składnikiem tożsamości narodowej. Chorwacja otrzymała oficjalny status od UE po włączeniu Chorwacji do bloku w 2013 roku. Następnie blok zaczął wydawać różne swoje oficjalne gazety w tym języku.

języki imigrantów w Bośni i Hercegowinie

językiem imigrantów z największą społecznością użytkowników w Bośni i Hercegowinie jest Bułgarski, na 4100. Inne języki imigrantów to włoski (3600), Ukraiński (1800), Turecki (1200) i niemiecki.