Trygonometria jest rodzajem matematyki, która bada kąty i ich relacje ze sobą. Dziedzina ta została po raz pierwszy zbadana w III wieku p. n. e.jako sposób zastosowania geometrii do astronomii. Pierwsi astronomowie zauważyli stałe związki między bokami i kątami trójkątów prostokątnych. Odkryli również, że gdyby znali wartość jednego kąta w takim trójkącie, mogliby wyznaczyć inne długości i kąty za pomocą algorytmu. Obliczenia stały się znane jako funkcje trygonometryczne. Obecnie funkcje te są wykorzystywane w wielu dziedzinach, m.in. w elektrotechnice i inżynierii mechanicznej, akustyce, ekologii, biologii, astronomii, fizyce i Geodezji.

Zasady trygonometryczne mogą być również stosowane do trójkątów, które nie zawierają kątów prostych. Jednak większość obliczeń jest wykonywana na trójkątach prostokątnych, ponieważ każdy trójkąt można przekształcić w trójkąt prostokątny poprzez przecięcie. Wyjątkiem jest Trygonometria sferyczna, czyli badanie trójkątów na sferach w geometrii eliptycznej. Dziedzina ta jest podstawowym elementem nawigacji i astronomii.