w poniższym artykule zajmiemy się podstawową teorią muzyki dla gitarzystów i wyjaśnimy związek między akordami i jak ustalić, jakie akordy pasują do siebie. Tak więc, jeśli obecnie używasz prób i błędów, aby znaleźć akordy, aby dodać do swoich pomysłów na piosenkę, stay tuned! To naprawdę powinno ci pomóc.

każda muzyka ma klucz, a wszystkie klawisze odpowiednią skalę durową. Nuty zawarte w skali durowej są takie same jak nuty główne akordów w tym tonacji. Określenie „jakości” akordu np. durowego, molowego, zmniejszonego itp. odbywa się przez ułożenie tercji (przesunięcie o trzy stopnie skali w górę) nad dźwiękiem głównym, a następnie określenie odstępów między dźwiękiem głównym a innymi dźwiękami zawartymi w akordzie.

chociaż powyższe Wyjaśnienie pomoże Ci określić akordy w określonej tonacji, umożliwiając odtwarzanie akordów, które są „w tonacji”, istnieje wiele więcej do zrozumienia, jak akordy współpracują ze sobą.

i, choć wielu gitarzystów może być wyłączonych przez teorię muzyki na rzecz „feel”. Te dwa mogą istnieć w doskonałej harmonii (kalambur zamierzony).

Po tym wszystkim, jeśli rozumiesz, jak działa język, jest szansa, że nauczysz się mówić nim płynniej, o czym zaraz się przekonamy.

Klawisze i akordy

próbując wypracować akordy, które idą w parze, należy zająć się dwoma głównymi obszarami.

Po pierwsze, jakie są nazwy liter akordów, czy nuty główne akordów w danej tonacji, a po drugie, jaką jakość mają akordy np. durowe, molowe, zmniejszone, rozszerzone itp.

litery

wypracowanie nazw liter akordów w obrębie danego klucza jest właściwie dość proste.

jak omówiliśmy we wstępie, nuty w skali durowej reprezentują nuty główne akordów w tonacji.

wszystkie główne skale zbudowane są z 12 dostępnych nut używanych w muzyce zachodniej:

These 12 nuty są znane jako Skala chromatyczna i wszystkie główne skale biorą 7 NUT z tego zestawu 12 Nut w następującej kolejności:

cały krok (lub cały ton) odnosi się do 2 dźwięków lub progów na podstrunnicy gitarowej, podczas gdy pół kroku (półtonu) reprezentuje jedną nutę lub jeden próg na podstrunnicy gitarowej.

O tonacji decyduje tonacja, która jest pierwszą nutą w skali, a wzór zaczyna się od toniku .

na przykład skala E-dur wyglądałaby tak, jak w poniższym przykładzie, ponieważ toniką lub pierwszą nutą skali jest E, a nuty zawarte w skali podążają za powyższą sekwencją (całość, całość, połowa, całość, całość, całość).

każda nuta skali durowej ma numer, który nazywamy stopniem skali, jak pokazano w poniższej tabeli:

na przykład skala D-dur będzie korzystać z nut i stopni skali używanych w poniższej tabeli.

po zrozumieniu skal możemy zacząć budować z nich akordy.

cechy akordów

triady

istnieją trzy „rodzaje” akordów.

Kiedy większość ludzi odnosi się do rodzajów akordów, myślą w kategoriach moll, major itp. Ale to jest rzeczywiście jakość akordów.

typy akordów odnoszą się do sposobu budowy akordu.

Istnieją 3 „rodzaje” akordów. Triady, akordy siódme i akordy rozszerzone.

zajmiemy się triadami, ale jeśli jesteś zainteresowany, możesz przeczytać więcej o akordach siódmych i rozszerzonych tutaj.

co to jest triada?

Triada to akord zbudowany z trzech dźwięków.

Jeśli zastanawiasz się, dlaczego wiele akordów na gitarze wydaje się zawierać więcej niż trzy nuty, to dlatego, że nuty są powtarzane np. akord D-dur zawiera otwartą strunę D, a inny D na trzecim progu struny B.

triady zbudowane są ze stopni skali, a akordy durowe i molowe podążają za określonymi wzorami akordów. Tak więc na przykład akord durowy jest zbudowany z pierwszego, trzeciego i Piątego stopnia skali odpowiedniej skali.

Kiedy akordy są zbudowane w ten sposób, jest to określane jako układanie tercji, ponieważ istnieją trzy stopnie skali między każdą nutą zawartą w akordzie, a podczas liczenia stopni skali pierwsza nuta jest liczona jako 1.

oto przykład:

na tej podstawie wiemy, że akord D-dur wykorzystuje nuty d (root), f#(trzeci stopień skali) i a (piąty stopień skali), lub w skrócie root, trzeci i piąty.

trzeci jest ważny. Określa on, czy akord jest durowy czy molowy przez liczbę dźwięków między rdzeniem a trzecim.

ważne jest, aby pamiętać, że nie liczymy nut skali podczas liczenia nut między korzeniem a trzecią, zamiast tego liczymy rzeczywiste nuty między nimi. Mając to na uwadze, możemy zobaczyć, że F# to cztery dźwięki po D: np. D, D#, E, F, F#

jest to znany jako durowy trzeci interwał i ponieważ jest to interwał między rdzeniem a trzecim, akord jest zatem durowy.

Kiedy spłaszczamy trzecią o pół kroku, kończymy trzema dźwiękami między rdzeniem a trzecią, co czyni ten interwał małą trzecią, co sprawia, że akord jest mniejszy.

możesz przeczytać więcej interwałów tutaj, jeśli jesteś zainteresowany.

i to jest naprawdę wszystko, jak triady są zbudowane. Gdy już znasz formułę, możesz stosunkowo łatwo opracować nuty w dowolnej triadzie durowej lub molowej.

numery akordów (system numeracji Nashville)

o ile nie zapamiętałeś nut w danej skali i użytych formuł, oczywiście nie jest idealne policzenie nut skali w celu określenia jakości akordu.

Mając to na uwadze, łatwiej jest skupić się na ustalonych wzorcach, które występują w muzyce.

na przykład we wszystkich klawiszach durowych pierwsze, czwarte i piąte akordy są zawsze durowe. Drugie, trzecie i szóste są zawsze mniejsze, a siódme, zbudowane na stopniu siódmym, jest zmniejszone.

w tonacji molowej akordy I, IV i V są molowe. III, VI i VII są duże, a II zmniejszone.

poniższe tabele pokazują więcej szczegółów:

póki co, to wszystko musi mieć sens z punktu widzenia akordów, które znajdują się w obrębie określonego klucza, ale przy omawianiu akordy, szczególnie jako część akordu, korzystamy z cyfry rzymskie, jak pokazano poniżej:

Ten system znany jako system numeracji Nashville został po raz pierwszy opracowany w 1950 roku w celu uproszczenia nazewnictwa akordów w sekwencji. Akordy, które odpowiadają cyfrom rzymskim w powyższej tabeli, są nazwane przez liczbę, którą reprezentuje cyfra rzymska.

na przykład D jest akordem I. E jest akordem II, f # akordem III, G jest akordem IV i tak dalej.

zrozumienie, które z tych liczb w połączeniu dobrze ze sobą współpracują, jest kluczem do zrozumienia, jakie akordy pasują do siebie.

na przykład progresja akordów I, IV, V jest szczególnie znaną formułą trzech akordów, która była szeroko stosowana w całej muzyce. I jedną rzeczą, którą można zauważyć od razu, patrząc wstecz na powyższe tabele, jest to, że I, IV, V to wszystkie główne akordy.

ważne jest, aby zrozumieć podczas odtwarzania akordów w tonacji, używamy skali durowej tego konkretnego tonacji. Nie zmienia się, gdy gramy np. II czy IV akord.

więc na przykład, jeśli w tonacji d znowu, jeśli układamy tercje, używamy tylko dźwięków w tonacji D, np. skali D-dur.

Mając to na uwadze, akord I używa dźwięków D, F# i a, co czyni go akordem D-dur. Jeśli jednak weźmiemy II akord, mamy nuty E, G i B, które tworzą akord molowy.

gdybyśmy zamiast tego odnosili się do skali E-dur, to zamiast tego nuty byłyby E, G# i B), czyniąc akord durowym.

funkcja harmoniczna

akordy, gdy są odtwarzane w ramach progresji, takich jak I, IV, V, przyjmują określone nastroje w progresji akordów, np. akord I jest rdzeniem i dlatego, gdy wrócimy do akordu I, progresja ustępuje.

podczas gdy akord V dodaje napięcie i czuje, że musi powrócić do i, aby rozwiązać progresję akordu.

każdy akord w tym względzie ma funkcję w szerszym kontekście i jest używany do określenia nastroju lub uczucia większej progresji akordu, głównie ze względu na to, jak konkretne nuty pokolorują konkretny akord. Dlatego niektóre formuły działają skuteczniej niż inne dla określonych gatunków.

jeśli rozważymy akordy w ten sposób, to istnieje sześć funkcji harmonicznych:

można je podzielić na trzy specyficzne grupy: toniczny, Subdominacyjny i dominujący.

• akordy tonizujące, to akordy progresywne, które rozwiązują się i tym samym tworzą nastrój stabilności.
• Dominujące akordy natomiast tworzą przeciwny nastrój, powodując napięcie i potrzebę rozwiązania.
• alternatywnie akordy subdominacyjne leżą gdzieś pośrodku, biorąc trochę obu, ale odczuwając mniej intensywne.

Możesz spróbować tego samemu grając prostą progresję akordów I, IV, V i zwracając uwagę na nastrój każdego akordu w kontekście progresji akordu. Z biegiem czasu, zwłaszcza gdy piszesz muzykę, zaczynasz zauważać, że muzyka jest zbudowana na wzorze napięcia i uwolnienia, a wszystko jest naprawdę związane z podróżą do rozwiązania progresji akordów.

progresje akordów

teraz, gdy rozumiemy, jak ustalić nazwy liter i właściwości akordów w określonym kluczu, zrozumieć, jak akordy są reprezentowane przez liczby, a nastrój lub rolę, jaką każdy akord odgrywa w progresji akordów, zakończymy ten artykuł z przyjrzeniem się niektórym z bardziej popularnych formuł akordów używanych w muzyce.

I, IV, V

tonik> Subdominant> dominujący

progresja akordów I, IV, V jest podstawowa i wydaje się znajoma, ponieważ była szeroko stosowana.

to typ napięcia i uwolnienia w muzyce, i jest używany do budowy 12-taktowego bluesa (I, I, I, IV, IV, i, I, V, V, i, I), który mniej lub bardziej prowadzi do nowoczesnego popu i rocka . Wild thing przez Troggs jest dobrze znanym przykładem I, IV, V.

I-V – VI – IV

tonik > dominujący > Sumediant > ton wiodący

chyba najbardziej nadużywany progresja akordów w muzyce zachodniej niezwykła jest liczba utworów napisanych przy użyciu i – V – VI – IV.

w zasadzie, jeśli nie widziałeś „czterech akordów” przy osi Awesome, dodałem go poniżej i polecam obejrzeć. Jeśli nie jesteś zaznajomiony z tą „wrażliwą” progresją akordów, będziesz zaskoczony, jak wiele piosenek go wykorzystuje.

I–VI–IV–V (progresja lat 50-tych)

tonik > Sumediant > ton wiodący > dominujący

pochodzący z wczesnej muzyki klasycznej, progresja akordów lat 50-tych, jak nazwa implikuje, że w latach 50. W rzeczywistości, I-Vi-IV-V typował muzykę pop z lat 50 – tych i 60-tych, szczególnie doo wop. Elton John ’ s crocodile rock jest dobrym przykładem.

I, V, VI, VII

tonik > dominujący > Sumediant > ton wiodący

I, V, VI, VII jest używany w muzyce od lat 50-tych, ale jest chyba lepiej znany ze swoich rola w latach 90-tych w piosenkach takich artystów jak Aerosmith i Kelly Clarkson.

podsumowanie

wiedza, jakie akordy dobrze ze sobą współgrają, sprowadza się do zrozumienia, jak rozpoznać akordy w danym kluczu, jakości akordu i jego roli w odniesieniu do nastroju, który pomaga tworzyć w progresji akordu.

i chociaż może wolisz pisać muzykę w mniej techniczny sposób, rozważ powrót i spojrzenie na muzykę, którą mogłeś wcześniej napisać, możesz być zaskoczony, jak wiele z powyższych informacji naturalnie wykorzystałeś podczas komponowania muzyki. Feel zawsze będzie najważniejszym elementem, jeśli chodzi o pisanie muzyki, ale znajomość kilku skrótów niekoniecznie musi sprawić, że Twoja muzyka będzie bardziej sterylna, a w rzeczywistości może odblokować muzyczne kierunki, których wcześniej nie rozważałeś.