value-based purchasing (VBP) jest powszechnie preferowaną strategią poprawy amerykańskiego systemu opieki zdrowotnej. Znaczenie wartości, które dominuje w schematach VBP, to (1) zgodność z wybranymi metrykami procesu i/lub wyników, a czasami (2) taka zgodność przy najniższym możliwym koszcie. Innymi słowy, systemy VBP wybierają pewną liczbę „wskaźników jakości” i finansowo zachęcają dostawców do ich spełnienia (a nie innych). Środki procesowe są zwykle oparte na naukach klinicznych, które nie mogą określić skutków procesu na poszczególnych pacjentów lub pacjentów z chorobami współistniejącymi, i niekoniecznie mierzą efekty, które pacjenci cenią; dodatkowo, nie ma przepisu dla różnych pacjentów ceniących różne rzeczy. Bliższe miary wyników mogą, ale nie muszą, przewidywać dystalne, a im bardziej dystalny wynik, tym mniej wiarygodnie można go przypisać opiece zdrowotnej. Wyniki miary mogą być dość prymitywne, takie jak wskaźniki śmiertelności, lub wysoce konkurencyjne: przetrwanie lub funkcja po operacji prostaty? Gdy koszt jest elementem zakupu opartego na wartości, jest to koszt dla płatnika opartego na wartości, a nie dla innych płatników lub rodzin pacjentów. Największą wartością zakupów opartych na wartości może być nie dla pacjentów, a nawet płatników, ale dla decydentów poszukujących moralnie uzasadnionej alternatywy dla kwestionowanych politycznie polityk regulacyjnych.