Język słowacki pisany jest alfabetem łacińskim, ale niektóre litery mają specjalne znaki (zwane diakrytykami).

litery č, š, ž i dž są jak angielskie dźwięki w podbródku, goleni, wizji i soku.

litery ď, ľ, ď i ť nazywane są „spółgłoskami miękkimi” i wymawiane są ostrzem języka na szczycie ust.

litery c, dz i j są również miękkie, jak ts w nietoperzach, ds w prętach i y w tak.

znaki nad samogłoską pokazują, że samogłoska jest wymawiana długo: á, é, í, ó, ý ú. Długa samogłoska nigdy nie jest poprzedzona w następnej sylabie krótką samogłoską.

litera ô jest jak Angielka, A ä jest taka sama jak litera e.

litera CH jest jak ch w szkockim loch.

litery b, D, ď, dz, Dž, g, h, z, ž są bezdźwięczne, gdy znajdują się na końcu słowa (na przykład 'd’ brzmi jak 't’).

akcent jest zawsze na pierwszej sylabie wyrazu. Różni się to od rosyjskiego, na przykład, w którym stres może być wszędzie.

podobnie jak inne języki słowiańskie, Słowacki jest trudny do wymówienia przez anglojęzycznych., zwłaszcza, że kilka spółgłosek często się ze sobą łączy. W zdaniu: „Strč prst skrz krk!”nie ma jednej samogłoski (oznacza to:” wbij palec w szyję!”)!