nadwrażliwość typu I

anafilaksja: wcześniejsze uczulenie doprowadziło do odpowiedzi immunologicznej początkowo pośredniczonej przez limfocyty CD4 (odmiany Th2), które promują proliferację komórek tucznych i produkcję IgE komórek plazmatycznych. IgE wiąże się z komórkami tucznymi w miejscach takich jak błona śluzowa dróg oddechowych. Ponowne napotkanie alergenu prowadzi do degranulacji komórek tucznych z uwolnieniem pierwotnych mediatorów (takich jak histamina, serotonina), które powodują rozszerzenie naczyń krwionośnych, skurcz oskrzeli itp. i uwalnianie wtórnych mediatorów (takich jak leukotrieny, prostaglandyny), które prowadzą do nacieków komórek zapalnych. Proces degranulacji komórek tucznych jest przedstawiony poniżej:

istnieją dwie formy anafilaksji:

• ogólnoustrojowa anafilaksja: u niektórych osób występuje ciężka reakcja w ciągu kilku minut, prowadząca do objawów, takich jak ostra astma, obrzęk krtani,biegunka, pokrzywka i wstrząs. Klasycznymi przykładami są alergia na penicylinę i alergia na pszczoły.

• miejscowa anafilaksja (atopia): Około 10% ludzi ma „atopię” i łatwo jest uczulać na alergeny, które powodują zlokalizowaną reakcję po wdychaniu lub spożyciu. Może to powodować katar sienny, pokrzywkę, astmę itp. Klasycznymi przykładami są alergie pokarmowe i katar sienny na pyłki ambrozji.

ustaleniom laboratoryjnym

• reakcjom nadwrażliwości typu 1 może towarzyszyć zwiększenie liczby eozynofilów, jak stwierdzono w przypadku różnicowania liczby obwodowych białych krwinek.

• tryptaza w surowicy może być zwiększona w ciągu godziny po aktywacji komórek tucznych.

• pomiar całkowitego stężenia IgE w surowicy i poziomu swoistych IgE dla niektórych antygenów może być przeprowadzony, gdy planowane jest leczenie alergii. Badanie na całkowite lub swoiste IgE powinno być wykonywane tylko wtedy, gdy historia jest zgodna z alergią, a szczególne alergeny są podejrzewane jako przyczyna.

leczenie: standardowa dawka samoprzylepnej epinefryny dla dorosłych wynosi 0,3 mg epinefryny 1:1000, która podnosi adrenalinę we krwi z 0,035 ng / mL w spoczynku do około 10 razy większej ilości, tak samo jak w przypadku energicznych ćwiczeń. U dzieci dawka wynosi 0,01 mg na kilogram. Wstrzyknięcie jest podskórne lub domięśniowe. Wstrzyknięcie można powtórzyć 3 razy w odstępach 10 minut, jeśli jest to wskazane. Epinefryna może być ratująca życie w ostrej fazie nadwrażliwości typu I. Dodatkowe terapie, w tym albuterol, leki przeciwhistaminowe i kortykosteroidy mogą być wskazane w późnej fazie reakcji.