Autor: Filip Tkaczyk

chcesz dowiedzieć się, jak znaleźć i zidentyfikować grzyby jadalne?

Nauka o grzybach jadalnych może wydawać się przytłaczającym procesem, ale nie zniechęcaj się. Zróbmy to krok po kroku.

na początek może pomóc, jeśli przeczytasz nasz artykuł, który wprowadza proces identyfikacji grzybów, który można znaleźć tutaj: Identyfikacja grzybów dzikich

Wprowadzenie do niektórych wspólnych grzybów jadalnych

jak wspomniano wcześniej, istnieje duża różnorodność gatunków grzybów. Biorąc pod uwagę ograniczoną przestrzeń i czas, omówimy tylko niektóre z najczęstszych i najlepiej wiedzieć tutaj w tym artykule.

na początek grzyby to organy rozrodcze lub” owoce ” grzyba. Główny korpus grzyba ma postać białych, nitkowatych struktur zwanych grzybnią.

struktury typowego grzyba skrzelowego składają się z nasady, skrzeli i łodygi. Skrzela są częściami rozrodczymi grzyba i wytwarzają zarodniki. Zarodniki są jednostkami rozrodczymi w postaci pojedynczych komórek.

Borowik

jedną z najczęstszych i najbardziej znanych grup grzybów jadalnych są borowiki lub gatunki borowików (Boletaceae). Grzyby te mają mięsiste pokrywy i centralną łodygę, a części rozrodcze pod pokrywą zbudowane są z rurek. Rurki te otwierają się w pory na dnie.

wiele gatunków z tej grupy jest jadalnych, tylko kilka jest trujących. Trujące gatunki borowików mają czerwone lub głębokie pomarańczowe pory. Poza nielicznymi gatunkami toksycznymi niektóre gatunki borowików są gorzkie lub niejadalne.

jedną z metod badania przydatności do spożycia borowików jest test smaku. Możesz oderwać maleńki kawałek nasadki i włożyć ją do ust. Nadal zaleca się, aby zidentyfikować wszystkie borowiki grzyby jak najbliżej dokładnego gatunku, jak to możliwe przed ich wypróbowaniem. Technika ta nie jest zalecana do badania przydatności do spożycia jakiejkolwiek innej grupy gatunków.

gatunki: Borowik Królewski, Borowik Królewski, Borowik Królewski (Boletus edulis)

Czapka: Czapka średniej i dużej wielkości z brązowym, brązowym lub brązowo-czerwonym wierzchołkiem. Pory są białawe u młodszych okazów i dojrzałe do żółto-oliwkowych.
łodyga: Gruba, często bulwiasta przy ziemi i zwężająca się ku spodniej stronie nasady. Powierzchnia łodygi drobno siatkowata, przynajmniej w pobliżu wierzchołka.
lokalizacja: często rośnie wraz z jodłami, świerkami i sosnami. W niektórych miejscach także dęby i brzozy.
kiedy: wczesna jesień na niższych wysokościach. Lato na wysokich wysokościach. Okazjonalny wzrost wiosenny.
Ediblity: jeden z najlepszych! Orzechowy i łagodny świeży. Nie powinien smakować gorzki lub kredowy.
Komentarze: może urosnąć do kilku kilogramów wagi! Może być przechowywany w plastrach i suszony przez lata.

Gatunek: Borowik Kowala(Boletus smithii)

Czapka: średniej wielkości Czapka o brązowo-czerwonym do czerwonawego wierzchołku. Pory jasnożółte.
łodyga: Gruba, na ogół grubsza u podstawy zwężająca się przynajmniej nieznacznie pod nasadką. Łodyga różowożółta lub różowożółta. Może wykazywać niekonsekwentne niebieszczenie podczas cięcia.
Położenie: spotykany w lasach mieszanych/iglastych. Często na średnich i wysokich wysokościach.
kiedy: owoce jesienią.
Ediblity: dobrze. Smak łagodny surowy.
Komentarze: kilka podobnych gatunków. Gorzkie i niejadalne. Dobrze wysycha i przechowuje, podobnie jak wiele jadalnych grzybów z grupy borowików.

darmowy mini poradnik przetrwania: „Kwitnące w plenerze”

w tym 9-stronicowym przewodniku dowiesz się, jak rozpalić ogień, zbudować schronienie, oczyścić wodę, znaleźć jedzenie… i wiele innych umiejętności ratujących życie. Uzyskaj bezpłatną kopię już teraz, zapisując się na naszą listę. Dowiedz się więcej.

Gatunek: Borowik Zellera(Boletus Zelleri)

Czapka: mała do średniej Czapka z brązowym do czarniawego szarego wierzchołka. Pory Blade, żółtawe. Może siniaki niebieskawe.
łodyga: krótka, gruba. Żółty kolor tła z czerwonawym kolorem nad nim. Często żółte u podstawy.
lokalizacja: często spotykany z jodłami Douglas i sekwojami.
kiedy: wczesną jesienią do wczesnej zimy .
Editability: Good. Lepiej po wysuszeniu. Smak jest łagodny surowy.
Komentarze: te jadalne grzyby mogą rosnąć w rozległych grupach. Tam, gdzie go widzisz, często jest wiele ukrytych poza zasięgiem wzroku.

gatunki: Boletus pęknięty, Boletus pęknięty(Boletus chrysenteron)

Czapka: Czapka Mała do średniej z brązową do ciemnobrązowej. Często pęknięcia w dojrzałości odsłaniając blady różowawy miąższ.
łodyga: Stosunkowo wąska do średniej grubości z żółtawym kolorem bazowym i czerwonawym kolorem. Często z czerwonawą podstawą. Czasami wybielony do żółtego.
lokalizacja: lasy iglaste i mieszane. Szeroko rozprzestrzeniony. Często w grupach.
kiedy: wczesną jesienią do wczesnej zimy .
Ediblity: dobrze. Lepiej po wysuszeniu. Ma kwaśny, ziemisty smak surowy.
uwagi: jeden z najliczniejszych gatunków borowików w wielu miejscach. Niestety, są one również jednym z najszybszych być zakażone i spożywane przez białą pleśń. Jeśli wyglądają na spleśniałe,nie zbieraj ich.

kurki

inną grupą jadalnych grzybów są kurki (Cantharellaceae). Ta grupa jest znana wielu i jest teraz dostępna w wielu sklepach spożywczych. Grupa ta ma dość grube, tępe i często rozwidlające się skrzela biegnące wzdłuż łodygi. Czapki są często faliste i wklęsłe lub nawet w kształcie trąbki.

gatunki: Kurka, Kurka Żółta, Kurka Złota(Cantharellus cibarius)

Czapka: mała do średniej Czapka żółta do złocistożółtej. Środek często wklęsły, Brzeg czapki falisty i / lub odwrócony. Skrzela są tępe, grzbietopodobne, porastające łodygę. Skrzela rozwidlają się jak błyskawice w kierunku krawędzi nasady. Skrzela mają żyły łączące.
łodyga: zwęża się do wąskiej podstawy. Najgrubsze, gdzie łączy się z czapką. Bledsze niż Czapka.
lokalizacja: Występuje pod różnymi drzewami iglastymi i liściastymi. Często na stosunkowo otwartych piętrach leśnych.
kiedy: Jesień do wczesnej wiosny. Może pojawić się późnym latem w obszarach o wysokiej, stałej wilgotności.
Editability: od dobrego do wielkiego. Zapach jest lekko owocowy, czasami brzoskwiniowy. Smak łagodny surowy.
Komentarze: Rośnie często w grupach lub nawet w pierścieniach, czasami wydłużonych na wiele metrów. Podobnie wyglądająca kurka Biała (Cantharellus subalbidus) jest jaśniejsza, często biaława i może rosnąć znacznie większe. Występuje również w mniejszej liczbie.

gatunki: żółta stopa, Kurka lejkowa, Kurka Zimowa(Cantharellus tubaeformis)

Czapka: mała czapka o żółtawej opaleniźnie do brązowawej. Skrzela są tępe, tworzą wypukłe grzbiety, jak poprzednie gatunki, i rozwidlają się w wzór przypominający piorun w kierunku krawędzi czapki.
łodyga: często smukła, żółtawa. Wydrążony w dojrzałości, a często także w młodym wieku.
Położenie: na ziemi, często na gnijącym drewnie i/lub mchu w wilgotnych lasach iglastych.
kiedy: późną jesienią do zimy.
Editability: Good. Najlepiej po dłuższym gotowaniu. Może być suszony, ale często bardziej żucia później.
uwagi: często w grupach lub dużych grupach. Może być bardzo liczne, z setkami w jednym miejscu.

Inky Caps

kolejną grupą grzybów, która jest wyjątkowa i warta zidentyfikowania i zebrania, są członkowie rodziny Inky Caps (Coprinaceae). W szczególności, najbardziej interesuje się tutaj kudłatą grzywą.

gatunki: Grzywacz Kudłaty, Grzywacz Kudłaty, Peruka(Coprinus comatus)

Czapka: wysoka, kolumnopodobna. Przymocowany do łodygi u góry i zwisa w dół jak spódnica. Biały, z brązowawymi łuskami przypominającymi gonty. Skrzela pod pokrywą, blaszkowate i liczne.
łodyga: prosta, wydrążona, długa i biaława.
lokalizacja: zaskakująco, najczęściej na obszarach podmiejskich i miejskich!
kiedy: wczesną wiosną, jesienią i wczesną zimą . Preferuje chłodną, wilgotną pogodę.
Edibility: Very good. Delikatny, łatwo psujący się. Papkę można jeść tego samego dnia lub można ją marynować.
Komentarze: mimo pozornej kruchości, często przepychany przez asfalt. Nie wybieraj tych rosnących w pobliżu ruchliwych dróg, ponieważ często są one zanieczyszczone spalinami samochodowymi.

Puffballs

Puffballs (Lycoperdales) są czasami grzybami innych roślin, które obejmują w swoich szeregach wiele jadalnych grzybów dziko rosnących. Wytwarzają zarodniki wewnątrz okrągłych lub podłużnych torebek. Wiele z nich nie ma łodygi, niektóre mają sterylną podstawę, a niektóre mają długą łodygę. W miarę dojrzewania wnętrze puffballs staje się brązowe i wypełnia się zarodnikami. Następnie stają się suche i sproszkowane, a tworzy się mały otwór, przez który wiatr lub deszcz wydmuchują zarodniki.

Gatunek: Gemmed puffball, Common puffball (Lycoperdon perlatum)

Czapka: w kształcie kuli ziemskiej i ubarwiona białawo do jasnej opalenizny. Pokryte drobnymi i gęsto upakowanymi kolcami. Kolce miękkie w dotyku i łatwo się zmywają. Zostaw za sobą okrągłe blizny.
łodyga: gruba i krótka. Ten sam kolor co Czapka. Również pokryte kolcami, ale często rzadziej.
lokalizacja: na ziemi . Rozpowszechniony w wielu siedliskach, zwłaszcza wzdłuż szlaków i skrajów lasów.
kiedy: Jesień I Zima.
jadalność: jadalna i dobra. Konsystencja podobna do tofu. Można jeść tylko wtedy, gdy w środku jest czysto biały.
komentarze: czasami rośnie samotnie lub może być w ciasnych grupach. Bardzo ważne jest, aby przeciąć te jadalne grzyby na pół i sprawdzić, czy są one czysto białe w środku, jeśli chcesz je spożywać. Jeśli wewnątrz widoczne są żółte lub brązowe, należy je wyrzucić.

Gatunek: puffball gruszkowaty (Lycoperdon pyriforme)

Czapka: Kształt podobny do poprzedniego gatunku, tylko gładki do kilku kolców. Kolor od żółtawego do brązowego.
łodyga: taka sama jak poprzednie gatunki.
lokalizacja: na gnijącym drewnie, pniach, kłodach, trocinach i glebach bogatych w drewno. Powszechne.
kiedy: Jesień I Zima.
Edibility: jadalne i o ładnej konsystencji. Jedz tylko wtedy, gdy w środku jest czysto biały.
Komentarze: powszechne i można je znaleźć w ciasnych grupach lub pojedynczo.

Grzyby Homarowe

ostatni gatunek jadalnego grzyba dzikiego, który tutaj przyjrzymy, jest prawdopodobnie również najdziwniejszy. Grupę tę można nazwać ” grzybami porywaczami ciał.”Członkowie tej grupy, Hypomyces, przejmują owocniki innych grzybów i przekształcają je w coś zupełnie innego. Rozmnażają się zamieniając inne grzyby w narządy rozrodcze na własne potrzeby. W wyniku tego procesu grzyby niejadalne zamieniają się w grzyby jadalne!

gatunek: grzyb homara(Hypomyces lactifluorum).

Czapka: rośnie na i pochłania grzyby skrzelowe. Gatunek ten rośnie głównie na członkach grup Russula i Lactarius. Genialna pomarańcza. Skrzela gospodarza zredukowane do fałd. Części rozrodcze to małe czerwone kropki.
łodyga: cały grzyb ma tendencję do przekształcania gospodarza w odwrócony stożek.
położenie: w wilgotnym lesie. W niektórych miejscach pospolity, w innych Rzadki. Często po prostu wystaje z gruzu lasu. Pomimo jasnego koloru, może być trudne do wykrycia początkowo.
kiedy: upadek.
jadalne i smaczne. Ma silny zapach owoców morza, a także smak owoców morza.
Komentarze: chociaż gatunek ten jest na ogół pasożytem na russuli krótkoskrzydłej (Russula brevipes), może używać innych gatunków jako gospodarzy. Sporadycznie zgłaszano reakcje alergiczne. Jak w przypadku każdego gatunku grzybów, spróbuj ostrożnie za pierwszym razem.

do jadalnych grzybów należy podchodzić z szacunkiem i z taką samą ostrożnością, jaką okazujesz, gdy próbujesz nowego źródła pożywienia. Grzyby jadalne są kulinarnym skarbem, jednak należy do nich podchodzić ostrożnie. Niektóre gatunki są śmiertelnie trujące. Bardzo ważne jest, aby dokładnie zidentyfikować dziki grzyb przed spożyciem go, porównując kilka przewodników terenowych, lub bardziej korzystnie, pracując z kimś z doświadczeniem.

każdy jest inny i każdy reaguje na różne pokarmy. Tak samo jest z jadalnymi grzybami. Wypróbuj każdy nowy gatunek ostrożnie na początku. Ponadto, nawet jeśli masz doświadczenie z niektórymi gatunkami i chcesz spożywać ogromne ilości, może to nie być dobry pomysł. Niektórzy ludzie doświadczyli nieprzyjemnych objawów z nadmiernej pobłażliwości podczas jedzenia grzybów.

nie ma to w żaden sposób zniechęcać do zabawy i eksploracji jadalnych grzybów. Istnieje wiele wspaniałych kolorów, smaków i tekstur, które można doświadczyć wśród grzybów. Nie wspominając już o tym, że sam proces znajdowania ich na zewnątrz może być bardzo ekscytujący i satysfakcjonujący.

dodatkowe zasoby:

grzyby jadalne pospolite – Epicurious

aby dowiedzieć się więcej, sprawdź naszą klasę identyfikacji grzybów dzikich

o autorze: Filip Tkaczyk jest nauczycielem gościnnym w Olchleaf. Napisał również przewodnik terenowy & znak gadów & Płazy. Dowiedz się więcej o Filip Tkaczyk.

Powrót z jadalnych grzybów dziko rosnących artykuł powrót do roślin strona artykułu