geolog Juan Manuel García-Ruiz nazywa ją „Sykstyńską kaplicą kryształów”, ale Superman mógłby ją nazwać domem.
meksykańska Cueva de Los Cristales (Jaskinia kryształów) to rodzaj Południowo-granicznej Fortecy Samotności, która zawiera jedne z największych znanych naturalnych kryształów na świecie-półprzezroczyste belki gipsu o długości 36 stóp (11 metrów).
jak kryształy osiągnęły takie superbohaterskie proporcje?
w nowym numerze czasopisma Geologia García-Ruiz informuje, że przez tysiąclecia kryształy żyły w niezwykle rzadkim i stabilnym środowisku naturalnym jaskini . Temperatura stale unosiła się wokół parnej temperatury 136 stopni Fahrenheita (58 stopni Celsjusza), a jaskinia była wypełniona wodą bogatą w minerały, która napędzała wzrost kryształów.
Współczesne Górnictwo odsłoniło cud natury, wypompowując wodę z jaskini o wymiarach 30 na 90 stóp (10 na 30 metrów), która została znaleziona w 2000 roku w pobliżu miasta Delicias. García-Ruiz doradza firmie wydobywczej zachowanie jaskiń.
„nie ma innego miejsca na planecie,” powiedział García-Ruiz, „gdzie świat minerałów objawia się w takim pięknie.”