nuty

wiele z tych szczytów ma znaczną ilość szczytów satelitarnych, jednak ze względu na masywny charakter tego pasma górskiego często są one lekceważone jako pojedyncze góry. Dość często Zasady wyeksponowania w tych górach są znacznie wyższe niż w miejscach takich jak Kolorado, gdzie 300 stóp jest często regułą wyeksponowania. Duża część północnej Kanady znajduje się w odległości 500 metrów od granicy.
Wspinaczka tylko na jeden z tych szczytów zapewni Ci doświadczenie, które będzie podróżować z tobą przez całe życie. Wyraźnie widać czołowych biegaczy w pierwszych podjazdach w tym rejonie. Niektórzy z pierwotnych członków Harvard Mountaineers club, w tym Henry Bradford Washburn i Bob Bates, dokonali licznych wspinaczek w tych górach. Być może najbardziej utalentowanym alpinistą w górach Świętego Eliasza jest Walter Wood. Znany nie tylko z serii pierwszych wspinaczek św. Eliasza, ale także z badań glacjologicznych i pracy z wojskiem amerykańskim podczas ii Wojny Światowej. Wood nosił status pułkownika w armii USA. Keith Hart odnosił również sukcesy w zdobywaniu pierwszych wejść.
W ostatnich czasach wybitny alpinista i rodowity Kolorado Gerry Roach prowadził bardzo udane wyprawy w góry Świętego Eliasza.
Geologia
większość tych gór nie jest wulkaniczna, jednak na zachodnim skraju pasma są części, a dwa najwyższe szczyty są w rzeczywistości stratowulkanami. Mount Churchill i Mount Bona są wulkanami podobnymi do Mount Rainier. Góra Bona jest znana jako najwyższy wulkan w Stanach Zjednoczonych.
Góry Świętego Eliasza są wynikiem dużego wyniesienia spowodowanego płytą północnoamerykańską nad płytą pacyficzną. Wciąż aktywny uskok Fairweather na zachód od Gór Świętego Eliasza był płaszczyzną wznoszenia przez ostatnie dziesięć milionów lat. Ze względu na zimny i wilgotny klimat w okolicy, lodowce szybko się tworzą i dobrze sobie radzą, aby wyrzeźbić i odwrócić pionowe podnoszenie, zawsze powoli erodując góry i wycinając Duże doliny i grzbiety. Obecnie jedne z największych lodowców na świecie, szczególnie lodowce Hubbard i Seward. Hubbard jest najdłuższym i największym lodowcem alpejskim (poza Antarktydą i Grenlandią) na świecie o długości prawie 75 mil.
góry te wraz z górami Wrangell tworzą Park Narodowy i Rezerwat Wrangell/Saint Elias na Alasce . Jest to największy na świecie odłogowany kawałek ziemi. Wschodnia część Gór Świętego Eliasza leży w Parku Narodowym i rezerwacie Kluane w Jukonie.

lodowiec Kennecott z okolic McCarthy w górach Wrangell

Album fotograficzny

poniżej jest prawdopodobnie jedną z najlepszych kolekcji zdjęć Gór Świętego Eliasza. Niewiele osób nigdy tu nie przyjeżdża, a ci, którzy to zrobią, będą mieli trudności z uzyskaniem wysokiej jakości zdjęć, ponieważ sprzęt aparatu jest ciężki i zwykle nie wróży dobrze, gdy jest bardzo zimno i wietrznie. Mimo to istnieją świetne zdjęcia, a Summitpost ma świetną kolekcję. Niektóre z tej kolekcji można zobaczyć poniżej.

Widok Z lotu ptaka na Mt. Logan

King Peak

Góra Świętego Eliasza w oszałamiający sposób	Zachód słońca nad świętym Eliaszem	Góra Lucania	Góra Lucania	wschód słońca na Mt. Steele
Sunrise alpenglow on Mt. Slaggard	Góra Pinnacle	Zachód słońca na Mt. Fairweather	Mt. Fairweather above Glacier Bay	ogromny gzyms na górze Logan
Zachód słońca nad Mt. Vancouver	Logan Massif

trochę historii wspinaczki

pierwszego wejścia św. Eliasza dokonano 31 lipca 1897 r.pod przewodnictwem światowej sławy księcia Luigiego Amadeo di Savoia, który był również założycielem dzisiejszej Standardowej trasy na K2. Jego partia wspięła się na grzbiet Abruzji, grzbiet opadający na północ od szczytu do Jukonu. Trasa ta zazwyczaj nie jest już wykorzystywana ze względu na duże zagrożenia związane z opadami lodu.
druga udana próba zdobycia szczytu nastąpiła dopiero w 1946 roku, kiedy zespół z Harvard Mountaineering Club wspiął się na południowo-zachodni grzbiet. Zaczęli od poziomu morza w Icy Bay i zajęło im osiem dni, aby zbliżyć się na lodowcu, który kończy się w Taan fjord. Trzy dni później zdobyli szczyt. Trasa ta jest często uważana za drogę Harvardu na ich cześć. Niektórzy z członków tego zespołu wspinali się na wiele innych gór w okolicy, w tym na inne pierwsze wejścia.
pierwsze wejście na Mt. Logan był 65-dniową wędrówką, która obejmowała przejście przez teren 120 mil od miasta McCarthy, gdzie kończyły się Linie Kolejowe. 23 czerwca 1925 roku na szczyt weszli: Albert H. MacCarthy, H. F. Lambart, Allen Carpé, W. W. Foster, N. Read i Andy Taylor. Drugie wejście nastąpiło dopiero w 1957 roku.

Spoglądając w dół Lower east ridge na masyw Logan

Gerry Roach z Kolorado zdobył szczyt Saint Elias w maju 2000 roku, aby zakończyć swoją listę 10 najwyższych szczytów w Ameryce Północnej. Wspiął się na południowy grzbiet.

Camping i wymagany sprzęt

Park Narodowy Wrangell Saint Elias nie ma żadnych formalnych pól kempingowych ani domków w parku. Biwakowanie odbywa się zazwyczaj na tyłach kraju lub wzdłuż publicznych terenów wzdłuż dróg. Na terenie parku znajduje się 13 odrestaurowanych kabin Górniczo-myśliwskich, które mogą być używane na zasadzie „kto pierwszy ten lepszy”. Cztery wioski w pobliżu parku oferują zakwaterowanie typu bed and breakfast.
musisz zabrać ze sobą wszystko, czego potrzebujesz, aby przetrwać w najtrudniejszych warunkach na świecie, jeśli zdecydujesz się wspiąć się na którąś z tych gór. Jeśli lecisz do serca gór na lodowiec, Twój przewodnik może dostarczyć trochę sprzętu i zapewnić jedzenie, ale będziesz absolutnie potrzebować tych rzeczy:
1. Śpiwór oceniany na bardzo dużą liczbę poniżej zera…aka torba ekspedycyjna
2. Podkładka do spania, która zapewni izolację od lodu i śniegu, na którym będziesz spał
3. Buty alpinistyczne, które zapewnią ciepło Twoim stopom. Tworzywa sztuczne będą prawdopodobnie wymagane i muszą być kompatybilne z rakiem
4. Kurtka ekspedycyjna z dużą ilością Gore-Tex rain gear, w tym ciężkie rękawiczki, okulary lodowcowe, wełniane skarpety (wiele par) i ochrona twarzy.
5. Wiele umiejętności alpinistycznych, w tym Wspinaczka lodowa, podróżowanie po lodowcu, ratowanie szczelin, znajdowanie tras i umiejętność tolerowania najgorszego gówna Matki Natury!
jeśli wspinasz się bez przewodnika, każda osoba w twojej drużynie będzie potrzebowała dostępu do dodatkowego sprzętu indywidualnego i drużynowego:
1. Bardzo wysokiej jakości namiot 4 sezonowy
2. Urządzenia do gotowania z paliwem, które będą pracować na dużych wysokościach i niskich temperaturach
3. Liny i uprzęże
4. Dobre raki przeznaczone na najtrudniejszy odcinek wybranej trasy
5. Kask wspinaczkowy
6. Co najmniej wystarczająco dużo jedzenia, aby wytrzymać 50% dłużej niż spodziewasz się być w górach; najlepiej dwa razy więcej jedzenia. Możesz siedzieć w namiocie przez wiele dni podczas burz i po prostu utrzymywanie ciepła może zająć mnóstwo energii.
7. Każda Ochrona wspinaczkowa, której możesz potrzebować, w tym śruby do lodu, pikiety lub kamery skalne.
8. Wiedza o tym, jak korzystać ze wszystkich wyżej wymienionych narzędzi

kiedy się wspiąć

Park Narodowy Wrangell Saint Elias najlepiej zwiedzać od maja do sierpnia. Nic dziwnego, że jest to również „najmniej straszny” czas na wspinaczkę na te góry. Już w połowie września ogromne burze mogą zrzucić na góry stopy śniegu, a śnieg może i spadnie o każdej porze roku.
Saint Elias widzi ponad 100 stóp śniegu każdego roku, a w miesiącach letnich konieczne jest, aby twój zespół miał oko na potencjalne zagrożenia lawinowe. Latem cały ten śnieg staje się nieco bardziej miękki i występują masywne zjeżdżalnie. Inne zagrożenia to awarie gzymsów i uderzenia lodu, które mogą okazać się katastrofą, jeśli twój zespół znajduje się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie.

biurokracja

Park Narodowy Wrangell Saint Elias nie ma wstępu ani bram i jest otwarty przez cały rok. Nie oznacza to jednak, że możesz dostać się do parku przez cały rok. Zima zwykle sprawia, że wszystkie drogi są nieprzejezdne, a większość usług lotniczych jest wyłączona na zimę. Zawsze jest ciemno.
pomimo statusu Parku Narodowego nie jest wymagane żadne Zezwolenie ani oficjalna rejestracja, jednak prosimy o zameldowanie się u strażników parku przed i po wspinaczce. Pamiętaj, że w tym parku nie ma służb poszukiwawczych i ratowniczych. Jeśli nie wrócisz, nikt nie będzie cię szukał. Jesteś naprawdę zdany na siebie i będziesz polegał na swoim zespole, sprzęcie i własnym osądzie.
jeśli planujesz wjechać do Kanady, obowiązują inne zasady.
szczegóły na stronie Parku Narodowego Kluane .
Jak zawsze, NIE zostawiaj śladów

przewodnicy / usługi lotnicze

istnieje wiele usług przewodników i usług lotniczych. Kilka z tych bardziej godnych uwagi.
Saint Elias Alpine Guides
Kennicott Wilderness Guides
duża lista innych przewodników
Wrangell Mountain Air
Copper Valley Air
inne usługi lotnicze
Aby uzyskać więcej informacji na temat wspinaczki w górach Saint Elias, zobacz te linki.
National Park Service
National Geographic
Trek Alaska
szczegółowa prognoza pogody
South Ridge Trip Report
Saint Elias narciarstwo

dodatkowe informacje

staram się, aby ta strona była jak najbardziej pouczająca. Jeśli masz jakieś dodatkowe informacje do dodania, nie wahaj się wysłać do mnie PM