zwoje podstawne jako całość są zasadniczo odpowiedzialne za koordynację czuciowo-ruchową, w tym selekcję odpowiedzi i inicjację. Staje się jednak coraz bardziej jasne, że regiony zwojów podstawnych są funkcjonalnie wytyczone wzdłuż linii kortykostriatalnych i że przydatna jest modularna koncepcja odpowiednich funkcji różnych jąder. Tutaj badamy specyficzną rolę jądra ogoniastego, a w szczególności, czym różni się ona od skorupy. Przegląd ten rozważa zbieżne dowody z wielu dziedzin, w tym badania anatomiczne obwodów kortykostriatalnych, badania neuroobrazowania zdrowych ochotników, badania pacjentów nad deficytami wydajności na różnych testach poznawczych i badania na zwierzętach dotyczące kontroli behawioralnej. Wnioskujemy, że jądro ogoniaste przyczynia się do zachowania poprzez wzbudzenie prawidłowych schematów działania i wybór odpowiednich celów podrzędnych w oparciu o ocenę wyników działania; oba procesy mają fundamentalne znaczenie dla skutecznego działania ukierunkowanego na cel. Jest to w przeciwieństwie do skorupy, która wydaje się subserwować funkcje poznawcze bardziej ograniczone do reakcji bodźca lub nawyku uczenia się. Ta modularna koncepcja prążkowia jest zgodna z hierarchicznymi modelami funkcji korowo-prążkowia, dzięki którym można skutecznie zidentyfikować zachowania adaptacyjne w kierunku istotnych celów (motywacja; prążkowie brzuszne), zaplanować (poznanie; ogonek) i wdrożyć (koordynacja czuciowo-ruchowa; skorupa).