4.Mark release recapture

wielkość populacji bezkręgowców lub małych ssaków na danym obszarze można oszacować za pomocą techniki mark-release-recapture. Technika ta jest szczególnie przydatna dla zwierząt z muszlami, takich jak ślimaki i kuleje lub Bezkręgowce z egzoszkieletami, takimi jak woodlice.Jednak może być również przeprowadzany na małych ssakach za pomocą pułapek Longwortha.

Próbka zwierząt zostaje schwytana, policzona i w jakiś sposób oznaczona. Są one następnie uwalniane i dopuszczone do ponownego mieszania się z populacją. Druga próbka jest pobierana później. Populację można oszacować na podstawie odsetka oznaczonych zwierząt w drugiej próbce.

Praca w terenie

będziesz potrzebować:

• aparat do zbierania bezkręgowców, takich jak pootery lub pułapki
• lakier do paznokci lub podobny do znakowania schwytanych bezkręgowców

1. pobierz próbkę z populacji. W przypadku ślimaków można stosować pułapki (o ile wybrano opcję nieśmiercionośną) lub sortować ściółkę liści. Policz je i oznacz je w jakiś sposób. Ponieważ ślimaki mają twardą skorupę, idealny jest lakier do paznokci lub płyn korygujący.
2. Uwolnij zwierzęta z powrotem do populacji. Teraz wiesz, ile jest oznaczonych zwierząt w populacji.
3. pozostaw zaznaczone zwierzęta, aby zmieszały się losowo z resztą populacji. Zwykle populacja pozostaje na noc.
4. weź drugą próbkę w dokładnie taki sam sposób jak pierwszą. Zapisz (a) całkowitą liczbę zwierząt w drugiej próbce oraz (b) liczbę oznaczonych zwierząt w drugiej próbce (rekapitulacje)
5. możesz teraz obliczyć szacunkową populację. Jeśli zwierzęta mieszały się losowo, proporcja zwierząt oznaczonych do nieoznakowanych w populacji powinna być taka sama jak proporcja zwierząt oznaczonych do nieoznakowanych w drugiej próbce.

indeks Lincolna

indeks Lincolna służy do szacowania wielkości populacji.

`”Population” = („total number animals in 1st sample” xx „total number of animals in 2nd sample”)/”number of marked animals in 2nd sample”`

założenia

kilka założeń poczynionych przy szacowaniu wielkości populacji według Mark-recapture. Niektóre są bardziej realistyczne niż inne:

• ludność jest zamknięta. Innymi słowy, nie ma migracji do lub z populacji. Ponadto zakłada, że nie ma zgonów ani urodzeń.
  Narodziny i zgony mogą być rzeczywiste lub wirtualne . Prawdziwa śmierć ma miejsce, gdy zwierzę faktycznie umiera, podczas gdy wirtualna śmierć oznacza, że zwierzę nie jest już dostępne do pobierania próbek. Być może zapadła w stan hibernacji lub jak gąsienica zamieniła się w poczwarkę.
• wszyscy członkowie populacji mieszają się losowo. Innymi słowy, każdy członek populacji ma równe szanse na schwytanie. Jednak może to nie dotyczyć wszystkiego. Na przykład samce myszy i nornic są ciekawskie i częściej wpadają w pułapkę niż samice. Karmiące samice mają zamiar pozostać w pobliżu swoich gniazd, więc może skutecznie być tylko pobieranie próbek z połowy populacji.
• znaki nie są tracone między próbkami.
• znak nie szkodzi zwierzęciu. Czy malowanie lakieru do paznokci na muszli ślimaka sprawia, że jest to bardziej oczywiste dla drapieżnika takiego jak ptak?
• znaki nie wpływają na szanse na odbicie.