Extract

the epideiktikon genos (Lat. Genus demonstrativum) obejmuje wszelkie formy wystąpień publicznych, które nie mają na celu przekonania sędziego lub organu opiniodawczego. Niezależnie od pierwotnej siły terminu, potocznie oznaczał on „pokaz” lub „wystawę” umiejętności oratora. Ma na celu podziw cenionej publiczności lub, w najlepszym razie, stworzenie nastroju. Deklamacja ,choć często jest przejawem pomysłowości, nie jest ściśle „epideiktyczna”, ponieważ zwykle naśladuje sytuację sądową lub deliberacyjną (Men. Rhet. 331.16 Spengel). Synonimami epideiktycznymi w wielu kontekstach są „enkomiastyczne” i „panegiryczne”, pierwsze, ponieważ pochwała i obwinianie stanowią najczęstszy temat (zob. encomium), drugie, ponieważ okazją takich przemówień jest zwykle jakiś Festiwal (panēgyris, zob. panegiryk). Typowe okazje to wesela (patrz epithalamium), przyjazdy i wyjazdy (patrz propemptikon) oraz różne święta religijne. Wiele takich okazji upamiętniono również w poezji, a retorycy mocno sięgali po lirykę klasyczną do tematów i aluzji, podczas gdy późniejsi poeci (np. * Statius in Silv.