Wielkopokładowe lotniskowce o napędzie jądrowym są znakiem rozpoznawczym amerykańskiej potęgi militarnej . Umożliwiają one amerykańskim wojownikom przeprowadzanie przez miesiące niszczycielskich ataków powietrznych przeciwko wrogim siłom na lądzie lub na morzu, dokładnie trafiając setki celów każdego dnia. W przeciwieństwie do innych systemów walki, nie potrzebują dostępu do baz na lądzie, aby wykonać swoje misje.

przerażająca moc amerykańskich lotniskowców sprawia, że są one silnym narzędziem odstraszania agresorów bez konieczności polegania na broni jądrowej. Jednak wśród analityków wojskowych powszechne jest przekonanie, że nasze lotniskowce stają się podatne na ataki, gdy na całym świecie rozprzestrzeniają się pociski przeciwlotnicze dalekiego zasięgu. Na przykład Sydney Freedberg z Breaking Defense—jeden z najbardziej szanowanych dziennikarzy zajmujących się wojskowością-zauważył w analizie budżetu z 12 marca, że „rosnący Arsenał precyzyjnych pocisków kierowanych w Pekinie wydaje się coraz bardziej zdolny do znalezienia i okaleczenia 100-metrowego flattopu.”

bez wątpienia amerykańskie lotniskowce są duże. Oprócz tego, że mają ponad 1000 stóp długości, są tak wysokie, jak główny budynek biurowy (mają 25 pokładów), a ich pokłady lotnicze mierzą ponad cztery Akry kwadratowe. Jednak przywódcy Marynarki uważają, że lotniskowce są bardziej odporne na przetrwanie niż w czasie zimnej wojny i stale stają się mniej podatne na ataki. Biorąc pod uwagę wszystkie przepisy, które zostały wprowadzone w celu ochrony dziesięciu lotniskowców działających obecnie we flocie USA, łatwo jest dojść do wniosku, że mogą one być najbezpieczniejszym schronieniem w Wielkiej Wojnie. Oto dziesięć powodów.

rozlokowani przewoźnicy zawsze się przemieszczają. I poruszają się szybko-wystarczająco szybko, aby wyprzedzić większość okrętów podwodnych. Ponieważ mogą one utrzymać prędkość 35 mil na godzinę, przewoźnicy klasy Nimitz wypełniający obecną flotę mogą przemieszczać się w dowolne miejsce na obszarze 700 mil kwadratowych w ciągu 30 minut. Po 90 minutach obszar ten rozrasta się do ponad 6000 mil kwadratowych. Tak więc znalezienie nosiciela nie jest tym samym, co skuteczne namierzenie go. Zanim ich broń dotrze, prawdopodobnie zniknie.

przewoźnicy amerykańscy mają nieograniczony zasięg. Pomimo swoich ogromnych rozmiarów lotniskowce klasy Nimitz i lotniskowce klasy Ford, które je zastąpią, są nieograniczone w zasięgu dzięki napędowi jądrowemu. Ich działania nie zostaną zakłócone, jeśli zbiornikowce obsługujące resztę floty zostaną przechwycone. Energia jądrowa umożliwia przewoźnikom wykonywanie zwodniczych manewrów w dowolnym kierunku przez Dowolny czas, znacznie przekraczając zasięg większości wrogich sił walczących o ich odnalezienie.

skrzydła lotniskowca mogą niszczyć systemy bojowe wroga, zanim się zbliżą. Typowe skrzydło Lotnictwa Transportowego zawiera dziesiątki myśliwców F / A-18 i F-35 wyposażonych w zaawansowane czujniki i precyzyjnie kierowane uzbrojenie. Będzie również zawierać samoloty radarowe, które mogą widzieć zagrożenia setki mil stąd, i” Growler ” electronic warfare aircraft zdolny do zagłuszania radarów i łączności wroga. Samoloty te znacznie przewyższają siły, z którymi będą się mierzyć, i mogą przechwytywać atakujących na długo zanim znajdą się w zasięgu celowania lotniskowca.

Czujniki nośne są połączone z innymi przyjaznymi zasobami. Marynarka Wojenna przez dziesięciolecia zastanawiała się, jak połączyć wszystkie rozproszone zasoby bojowe w jedną zintegrowaną sieć. Tak więc rozmieszczone lotniskowce będą nie tylko polegać na swoich organicznych czujnikach do wykrywania zagrożeń; będą otrzymywać ciągłe informacje z okrętów wojennych na powierzchni i podmorskich, z załogowych i bezzałogowych statków powietrznych, a nawet z orbitujących satelitów rozpoznawczych. Lotniskowiec nie tylko będzie miał szczegółową świadomość potencjalnych zagrożeń, ale będzie mógł używać broni na odległych okrętach wojennych do przechwytywania zagrożeń, które mogą być poza zasięgiem jego systemów pokładowych.

przewoźnicy nigdy nie wdrażają samodzielnie. Niezależnie od tego, czy podróżują na zachodni Pacyfik, Zatokę Perską czy Morze Północne, amerykańskie lotniskowce nigdy nie wyruszają bez eskorty. Wśród nich znalazły się liczne jednostki bojowe wyposażone w najbardziej zaawansowane systemy obrony powietrznej i przeciwrakietowej na świecie, a także okręty podwodne o napędzie atomowym, które nie mają sobie równych w znajdowaniu i niszczeniu wrogich okrętów wojennych na powierzchni lub pod powierzchnią morza. Okręty wojenne na powierzchni są ulepszane o nową generację broni do przechwytywania zagrożeń nad głową i radar sto razy silniejszy niż dotychczasowy system. Okręty podwodne są stale ulepszane, aby wyprzedzić podmorskich rywali, takich jak rosyjska marynarka wojenna.

zabezpieczenia nośne są warstwowe, aby zapewnić dogłębną ochronę. Grupy uderzeniowe lotniskowców układają swoje obwody obronne warstwami sięgającymi setek mil, tak że każdy wróg, który chce dostać się w zasięg celowania, musi pokonać wiele przeszkód. Dotyczy to wrogich pocisków rakietowych, załogowych samolotów, okrętów podwodnych lub innych potencjalnie zagrażających systemów. Zaletą warstwowej obrony jest to, że żadna warstwa nie musi być idealna do ochrony przewoźnika. Na przykład, jeśli każda z trzech warstw jest skuteczna w 80%, liczba udanych penetratorów (.2 razy .2 razy .2) prawdopodobnie będzie mniej niż jeden na sto.

Ze względu na swoje ogromne rozmiary amerykańskie lotniskowce mają setki wodoszczelnych przedziałów. Mają również tysiące ton pancerza i redundancji wbudowanych w główne systemy pokładowe, takie jak okablowanie elektryczne. Tak więc jedna broń, która może przebić warstwową obronę, prawdopodobnie nie wyrządzi większych szkód lotniskowcowi. Statek nie zatonie, a załoga prawdopodobnie będzie w stanie obejść wszelkie uszkodzenia, aby kontynuować swoją misję. Rozmiar lotniskowca, którego obawiają się niektórzy eksperci, czyni go podatnym na atak, czyni go bardziej odpornym niż jakikolwiek inny okręt wojenny.

przewoźnicy mają rozbudowane zabezpieczenia pokładowe. Oprócz” pasywnej ” obrony, o której mowa w poprzednim akapicie, każdy przewoźnik jest wyposażony w aktywne mechanizmy obronne, które obejmują wiele radarów obrony powietrznej, pociski ziemia-powietrze, zautomatyzowane działa do radzenia sobie z zagrożeniami związanymi z morzem, elektroniczne systemy bojowe do oszukiwania czujników i zakłócania połączeń dowodzenia nadchodzących zagrożeń oraz system przeciwtorpedowy. Marynarka Wojenna postanowiła wyeliminować system przeciwtorpedowy, ale pozostałe organiczne systemy obronne na amerykańskich lotniskowcach są zróżnicowane i wysoce skuteczne.

Tajemnica komplikuje plany ataku. Wtajemniczeni w marynarkę twierdzą, że wiele elementów obronnych wcielonych do amerykańskich lotniskowców nigdy nie jest publicznie ujawnionych. Oznacza to, że każdy plan ataku na lotniskowiec wymaga zgadywania, jakie środki zaradcze mogą być przezwyciężone. Agresorzy są obarczeni tak wieloma potencjalnymi wymaganiami dotyczącymi penetracji do nośnika, że w większości przypadków będą zniechęceni nawet próbami.

Klasa nośników Ford będzie zawierać dodatkowe zalety obronne. Marynarka Wojenna rozpoczęła dostawy nowej klasy lotniskowców zapewniających jeszcze lepszą ochronę niż już potężna Klasa Nimitz, która obejmuje obecną flotę. Na przykład Klasa Ford dostarczy ponad 600 megawatów energii elektrycznej do zasilania pokładowych czujników, sieci i systemów bojowych. Dodatkowa moc może pewnego dnia ułatwić instalację laserów dużej mocy, elektromagnetycznych pistoletów szynowych i innych egzotycznych broni, dla których wrogowie obecnie nie mają liczników.

więc chociaż nikt nie powinien wątpić w ofiary marynarzy i lotników służących na amerykańskich wielkopokładowych lotniskowcach z napędem jądrowym, niebezpieczeństwo utraty jednego z nich przez wrogie działania jest skromne i oddalone. Możesz być bezpieczniejszy na lotniskowcu w czasie wojny niż w swoim rodzinnym mieście, które jest znacznie bardziej podatne na różne agresywne akty.

kilka firm zaangażowanych w budowę i wyposażenie amerykańskich lotniskowców przyczynia się do mojego think tanku. Co najmniej jeden jest również klientem konsultingowym.