wprowadzenie

w prawie zachodnim wiek zgody jest wiekiem, w którym jednostka jest traktowana jako zdolna do wyrażenia zgody na aktywność seksualną. W związku z tym każdy, kto uprawia seks z nieletnią osobą, niezależnie od okoliczności, jest winny przestępstwa. Początkowo, od XIX wieku, wiek zgody zajmował centralne miejsce w debatach nad naturą dzieciństwa, dojrzewania i dorosłości, a także był wciągany w kampanie przeciwko prostytucji i małżeństwom dzieci, walce o równouprawnienie płci i płci oraz odpowiedź na ciążę nastolatków. Moduł ten śledzi zmiany sposobów, w jakie prawo zostało zdefiniowane, omówione i wdrożone na całym świecie i od średniowiecza do współczesności.

ustawa o wieku zgody pojawiła się po raz pierwszy w prawie świeckim w 1275 roku w Anglii jako część prawa gwałtu. Statut, Westminster 1, sprawił, że wykroczeniem było „zachwycanie” „Dziewicy w wieku”, bez względu na to, czy za jej zgodą, czy bez niej. Zwrot „within age” został zinterpretowany przez jurystę Sir Edwarda Coke ’ a jako oznaczający wiek małżeństwa, który w tym czasie wynosił 12 lat.

prawo z 1576 r., zgodnie z którym przestępstwem jest „bezprawne i cielesne znęcanie się i znęcanie się nad kobietami w wieku poniżej 10 lat”, było ogólnie interpretowane jako nakładanie surowszych kar, gdy dziewczęta miały mniej niż 10 lat, przy jednoczesnym zachowaniu mniejszej kary za czyny z 10 – i 11-letnimi dziewczynkami. Jurysta Sir Matthew Hale twierdził, że wiek zgody dotyczy 10 – i 11-letnich dziewcząt, ale większość angielskich kolonii północnoamerykańskich przyjęła młodszy wiek. Niewielka grupa państw włoskich i niemieckich, które wprowadziły wiek zgody w XVI wieku, również zatrudniała 12 lat.

nieletnia dziewczyna nie musiała fizycznie walczyć i opierać się do granic swoich możliwości, aby przekonać sąd o jej braku zgody na akt seksualny, jak robiły to starsze kobiety; innymi słowy, wiek zgody ułatwił ściganie mężczyzny, który molestował nieletnią dziewczynę seksualnie. Jednak ponieważ wiek zgody był stosowany we wszystkich okolicznościach, nie tylko w napaściach fizycznych, prawo uniemożliwiło również nieletniej kobiecie wyrażenie zgody na aktywność seksualną. Był jeden wyjątek: czyny mężczyzny z żoną, do których prawo gwałtu, a więc wiek zgody, nie miały zastosowania.

w procesach ławnicy często nie chcieli po prostu egzekwować prawa. Zamiast skupiać się wyłącznie na wieku, oceniali, czy wygląd i zachowanie dziewczyny pasują do ich wyobrażeń o dziecku i ofierze. Nie tylko poleganie wyłącznie na wieku wydawało im się arbitralne; przynajmniej do końca XIX wieku wiek miał ograniczone znaczenie w innych aspektach życia codziennego. Prawa i regulacje oparte na wieku były rzadkością aż do XIX wieku, a co za tym idzie, posiadanie dowodu wieku, a nawet znajomość dokładnej daty urodzenia.

pod koniec XVIII wieku inne narody europejskie zaczęły uchwalać ustawy wieku zgody. Szerszym kontekstem dla tej zmiany było pojawienie się oświeceniowej koncepcji dzieciństwa skoncentrowanej na rozwoju i rozwoju. Pojęcie to sprawia, że dzieci są bardziej odmienne od dorosłych niż wcześniej sobie wyobrażano i szczególnie narażone na szkody w okresie dojrzewania. Francuski Kodeks Napoleoński dostarczył kontekst prawny w 1791 roku, kiedy ustanowił wiek zgody na 11 lat. Wiek zgody, który dotyczył zarówno chłopców, jak i dziewcząt, został zwiększony do 13 lat w 1863 roku.

podobnie jak Francja, wiele innych krajów, w XIX wieku wzrosła wiek zgody do 13 lat. Narody, takie jak Portugalia, Hiszpania, Dania i kantony szwajcarskie, które przyjęły lub odzwierciedlały Kodeks Napoleoński, początkowo ustalały wiek zgody na 10-12 lat, a następnie podniosły ją do 13-16 lat w drugiej połowie XIX wieku. W 1875 roku Anglia podniosła wiek do 13 lat; akt seksualny z dziewczyną poniżej 13 roku życia był przestępstwem. W Stanach Zjednoczonych każdy stan ustalił własne prawo karne, a wiek zgody wahał się od 10 do 12 lat. USA prawa nie zmieniły się w wyniku zmiany Anglii. Ani Anglo-amerykańskie prawo nie miało zastosowania do chłopców.

za niespójnością tych różnych praw stał brak oczywistego wieku do włączenia do prawa. Chociaż naukowcy i lekarze ustalili, że miesiączka i dojrzewanie miały miejsce średnio w wieku około 14 lat w Europie w tym czasie, różne osoby doświadczyły tego w różnym wieku-płynna sytuacja sprzeczna z arbitralną linią wyznaczoną przez wiek, który został włączony do prawa.

pod koniec XIX wieku reformatorzy moralni wykorzystali wiek zgody do kampanii przeciwko prostytucji. Objawienia prostytucji dziecięcej były kluczowe dla tych kampanii, sytuacja, która doprowadziła, reformatorzy argumentowali, że mężczyźni wykorzystujący niewinność dziewcząt nieco powyżej wieku zgody. Cykl artykułów W. T. Steada zatytułowany „The Maiden Tribute of Modern Babylon”, opublikowany w Pall Mall Gazette w 1885 roku, był najbardziej sensacyjnym i wpływowym z tych exposés.

protesty, które wywołała, popchnęły brytyjskich ustawodawców do podniesienia wieku zgody do 16 lat, i poruszyły reformatorów w USA, takich jak chrześcijańska Unia wstrzemięźliwości kobiet, imperium brytyjskie i Europa, aby naciskali na podobne przepisy. Do 1920 roku ANGLO-Amerykańscy ustawodawcy zareagowali zwiększając wiek zgody do 16 lat, a nawet do 18 lat.

podczas gdy wiek ten znacznie przekraczał normalny wiek menstruacji, zwolennicy uzasadniali je na naukowych podstawach, że dojrzałość psychologiczna przyszła później niż dojrzałość fizjologiczna. Argumentowali również, że wiek zgody powinien być dostosowany do innych kryteriów rozwoju, takich jak wiek, w którym dziewczęta mogą zawierać umowy i posiadać prawa własności, zazwyczaj 21 lat. Przeciwnicy nadal koncentrowali się jednak na fizjologicznej dojrzałości i argumentowali, że nastolatki były wystarczająco rozwinięte, aby nie potrzebować ochrony prawnej. Co więcej, argumentowali, że do późnego wieku dojrzewania dziewczęta miały wystarczające zrozumienie, jak używać prawa do szantażowania nieostrożnych mężczyzn.

historycy twierdzą, że zwiększenie wieku zgody również dało prawo bardziej wyraźny wymiar regulacyjny. W praktyce prawa te były często używane do kontrolowania zachowań dziewcząt klasy robotniczej. Jednak reformatorzy w tym czasie nie widzieli rozróżnienia między ochroną a regulacją: czyniąc przestępstwem dla dziewcząt decydowanie się na stosunek seksualny poza małżeństwem, prawo chroniło je przed sobą i przed niedojrzałym zrozumieniem, które doprowadziło je do zachowań reformatorów uważanych za niemoralne.

oprócz klasy, skrzyżowanie rasy i wieku również nadało prawu charakter regulacyjny. Na przykład w Indiach rozpowszechnienie zwyczaju małżeństwa dzieci wśród Hindusów skłoniło brytyjskie władze kolonialne do zastosowania wieku zgody na małżeństwo, a także niezamężne dziewczęta, tworząc w ten sposób przestępstwo gwałtu małżeńskiego, które nie istniało w brytyjskim prawie. Indyjski Kodeks karny z 1860 r. ustanowił wiek na 10 lat; w 1891 r.wiek zgody, ale nie wieku małżeństwa został podniesiony do 12 lat. W rezultacie wiek zgody regulował skonsumowanie małżeństwa, zapewniając, że zostało ono opóźnione aż do wieku, w którym uznano, że indyjskie dziewczyny prawdopodobnie zaczęły miesiączkować.

wściekła debata poprzedziła uchwalenie ustawy z 1891 roku, skupiając się w dużej mierze na tym, czy ustawa narusza zobowiązanie rządu brytyjskiego w 1857 roku, aby nie ingerować w rodzime Kultury. To prawo indyjskie ustalało wiek niższy niż prawo brytyjskie odzwierciedlało idee, że rasy inne niż białe „dojrzewały wcześniej”, częściowo ze względu na Środowiska, w których powstały. W USA, ci, którzy sprzeciwiali się przywróceniu wieku zgody na 16 lat, przedstawiali podobne argumenty o Afroamerykanach, Meksykanach i włoskich imigrantach. Australijscy ustawodawcy twierdzili nawet, że białe dziewczyny żyjące w klimacie subtropikalnym „dojrzewały” w kobiety wcześniej niż te w Europie.

zachowanie nieletnich dziewcząt dawało poparcie zarówno zwolennikom, jak i przeciwnikom zwiększonego wieku zgody. Coraz częściej mieszkając w miastach i pracując w fabrykach, biurach i sklepach, dziewczęta z klasy robotniczej z nową wolnością od nadzoru członków rodziny i sąsiadów uprawiały ekstrawagancki, seksualnie ekspresyjny styl, który rozciągał się na dobrowolną aktywność seksualną, zwykle z mężczyznami tylko kilka lat ich starszymi. Ich Nowa wolność przynosiła dziewczętom zarówno niebezpieczeństwo, jak i przyjemność: podporządkowanie w pracy i uzależnienie od mężczyzn dostępu do wypoczynku, ograniczała ich sprawczość i zdolność do zgody, a czasami narażała je na przemoc seksualną. Dziewczęta zaangażowane w proces o zgodę były mniej więcej równe liczby z każdej z tych grup.

w latach trzydziestych poparcie dla ustalenia wieku zgody na 16 lat lub starszych zaczęło słabnąć. Charakteryzujące się rosnącą ekonomiczną, społeczną i kulturową niezależnością dziewczęta w wieku nastolatków zajmowały miejsce w społeczeństwach zachodnich zupełnie odmienne od miejsca młodszych dzieci. Nowe koncepcje dojrzewania, a w szczególności dziewczęcości, znormalizowały aktywność seksualną w latach nastoletnich, przynajmniej w grupach rówieśniczych, jako” grę seksualną ” niezbędną do osiągnięcia dorosłego heteroseksualizmu. Ośmielone i pod wpływem takich pomysłów, dziewczyny częściej mówiły o byciu „zakochanymi” w mężczyznach oskarżonych o seks z nimi i wyrażały pożądanie seksualne. Prokuratorzy i ławnicy coraz częściej odmawiali traktowania takich przypadków jako gwałtów.

ustawodawcy nie zmniejszyli jednak legalnego wieku zgody. Wynikłe z tego napięcie znalazło odzwierciedlenie w slangu, w szczególności w amerykańskim określeniu „jailbait” z lat 30. XX wieku, które rejestrowało kulturowe uznanie nastolatek za atrakcyjne seksualnie, nawet aktywne seksualnie, ale prawnie niedostępne. Amerykańscy ustawodawcy zmienili przepisy, aby uwzględnić wiek przestępcy w latach 40. i 50., gdy kultura nastolatków rozszerzała się, a Nastolatki korzystały z autonomii seksualnej. Podczas i po ii Wojnie Światowej, jeśli zarówno mężczyzna, jak i kobieta byli nieletni (lub od dwóch do sześciu lat Powyżej wieku zgody), kara została zmniejszona.

do 1970 roku, feministyczne kampanie reformujące prawo gwałtu pomogły rozszerzyć prawo wieku zgody. Dążąc do zakwestionowania stereotypów bierności kobiet i rosnącej troski o męską wiktymizację, wyjaśnili, że prawa dotyczyły wszystkich młodych-mężczyzn i kobiet-i że prawa chroniły je przed wyzyskiem, a nie zapewniały dziewictwa. Narody europejskie w ogóle nie poszły w ślady. Tylko Wielka Brytania, w 2003 roku, zmieniła swoje ustawodawstwo, czyniąc czyn popełniony przez osobę poniżej 18 roku życia z osobą poniżej 16 roku życia osobnym, mniejszym wykroczeniem.

szerzej przyjętym elementem feministycznej reformy prawa gwałtu było stosowanie języka neutralnego płciowo: zamiast odnosić się do „kobiet”, prawo odnosiło się do jakiejkolwiek ” osoby.”Niezmieniony był jednak charakter omawianej ustawy. Prawo wieku zgody dotyczyło tylko stosunku heteroseksualnego. Nowy język kryminalizował działania między nieletnimi chłopcami a kobietami, ale nie między chłopcami a mężczyznami. Promowany jako środek formalizacji równości mężczyzn i kobiet, język neutralny pod względem płci zdobył poparcie jako środek ochrony chłopców. Traktowanie takich przypadków nie było jednak neutralne pod względem płci i opierało się na stereotypach związanych z płcią. W praktyce chłopcy byli wyobrażani jako agenci seksualni, a nie ofiary, a jako agenci seksualni panowało założenie, że nie zostaną skrzywdzeni przez akty seksualne z dorosłymi kobietami.

w USA Sąd Najwyższy orzekł, że stosowanie wieku zgody jest zgodne z konstytucją tylko dla dziewcząt. Orzeczenie znalazło nową, „nowoczesną” podstawę prawa: konsekwencje ciąży dla kobiet. Chociaż decyzja ta nie jest zgodna z szerokim przesunięciem w kierunku formalnej równości prawnej mężczyzn i kobiet, pasuje do okoliczności niewielkiej liczby nadal ściganych spraw. I pomimo tego orzeczenia, neutralne pod względem płci prawa były nadal uchwalane w całym kraju.

ta debata zapowiadała nowy związek między prawem a ciążą nastolatków w latach 90. Konserwatyści dążący do kontrolowania seksualności nastolatków połączyli się z działaczami reformy socjalnej. Promowali oni twierdzenia, że egzekwowanie wieku zgody może zapobiec nastoletniemu macierzyństwu (i rosnącym kosztom opieki społecznej), które wynikały z wykorzystywania dziewcząt przez dorosłych mężczyzn. Niewiele przypadków pasuje do tego wzorca, ale kampanie mające na celu upublicznienie i egzekwowanie prawa na tej podstawie zostały wdrożone w co najmniej 10 Stanach.

pod koniec XX wieku, poza USA, prawa wieku zgody zostały rozszerzone na akty tej samej płci, częściowo ze względu na rosnącą tolerancję homoseksualizmu i chęć dotarcia do osób zagrożonych AIDS. W pierwszej połowie XX wieku wszystkie narody europejskie, poza Włochami i Turcją, które postępowały zgodnie z kodeksem napoleońskim w traktowaniu aktów heteroseksualnych i homoseksualnych, zreryminowały akty homoseksualne, ustanawiając całkowity zakaz lub wiek zgody wyższy niż w przypadku aktów heteroseksualnych. W ostatnim ćwierćwieczu argumenty, które chłopcy rozwinęli później i musieli być starsi, aby docenić społeczne konsekwencje aktów homoseksualnych, zaczęły zanikać.

narody europejskie zaczęły ustanawiać jednolity wiek zgody na akty heteroseksualne i homoseksualne w latach 70. XX wieku.pod naciskiem Komisji Europejskiej ds. praw człowieka na początku XXI wieku były Stany radzieckie i Wielka Brytania jako ostatnie zrewidowały swoje ustawodawstwo. W 2003 Nowa Południowa Walia stała się ostatnim australijskim państwem, które przyjęło jednolite prawo. W tym samym roku w USA. Decyzja Sądu Najwyższego zdekryminalizowała sodomię konsensualną, otwierając drogę do unieważnienia nierównych praw, proces rozpoczął się w 2005 roku. Od 2007 roku Kanada, Cypr I Brytyjskie Terytoria Gibraltaru i Guernsey były jedynymi narodami zachodnimi bez jednolitego wieku zgody na akty heteroseksualne i homoseksualne.

ponad 800 lat po pierwszym zarejestrowanym wieku prawa zgody, jedyną stałą jest brak spójności. Prawa na całym świecie określają społecznie odpowiedni wiek zgody w dowolnym miejscu od 13 do 18. Niektórzy rozróżniają między aktami heteroseksualnymi a homoseksualnymi, podczas gdy inni nie. Niektóre dotyczą zarówno młodych mężczyzn, jak i młodych kobiet, a inne skupiają się na życiu i działaniach dziewcząt. Poza prawodawstwem kryje się świat praktyki, jeszcze bardziej skomplikowana historia.