aby uzyskać pełną instrukcję budowy teleskopu takiego jak ten, zdecydowanie polecam zakup kopii teleskopu Dobsona autorstwa Davida Kriege i Richarda Berry ’ ego. Ich instrukcje krok po kroku były dla mnie nieocenione, gdy budowałem ten zakres.

Krok pierwszy—rurka

przeciąłem rurkę 12 stóp na pół, aby dostać ją do domu w pierwszej kolejności, a sekcja 6 stóp była odpowiednim rozmiarem do pracy z moim f / 5 12.5 cala. Ogniskowa lustra wynosi 61 cali. (Technicznie, to powinno być 62.5 dla 12.5 cala f / 5, ale kiedy lustro przyszedł miał notatkę z tyłu, że ogniskowa była 61 cali.) Najpierw zainstalowałem pająka, około cala w dół od końca kwadratowego końca rury. Następnie tymczasowo zainstalowałem lusterko wtórne, aby móc zmierzyć przybliżoną odległość do środka wtórnego w celu zlokalizowania otworów na focuser. Drugi uchwyt jest regulowany, więc nie mogłem uzyskać idealnej lokalizacji. Wyśrodkowałem focuser 8 cali od góry rury, używając 2.5-calowa piła do wiercenia otworów z mniejszymi otworami na śruby, które trzymałyby focuser. Napotkałem mały problem z focuserem. Dwa otwory na śruby były blokowane przez pokrętła. Musiałem rozebrać focuser, aby moje śruby były na miejscu.

aby umieścić lustro główne, zainstalowałem drugie i zainstalowałem podstawowe w komórce lustrzanej. Zabrałem cały zestaw rur Na Zewnątrz. Zaznaczyłem oczekiwaną pozycję wtórnego mierząc 61 cali w dół od końca rury. (8 cali od środka wtórnego do zatrzymania pola w focuserze jest tym samym 8 cali od środka focusera do górnej części rury.) Moja żona pomogła mi, przesuwając lustro do i z tuby wokół zaznaczonego miejsca, podczas gdy stałem przy okularze, próbując wyostrzyć niektóre odległe drzewa. Próbowaliśmy tego na naszym podwórku, ale okazało się, że zbyt trudno jest wycelować zarówno rurkę, jak i ruchome lustro w odległe drzewa na naszym podmiejskim podwórku. Przenieśliśmy operację do pobliskiego parku i dość łatwo uzyskaliśmy obraz najbardziej odległych drzew (300-400 jardów dalej). Zaznaczyłem to miejsce i przeniosłem rzeczy z powrotem do środka, aby zainstalować lustro.

Przewiń kilka miesięcy do następnego razu, gdy miałem rurkę na zewnątrz. Prawie ukończyłem bazę i po raz pierwszy złożyłem wszystko razem. Przed zakończeniem rury owinięciem okleiny, chciałem się upewnić, że główny jest we właściwej pozycji. Ustawiłem wszystko w świetle dziennym i kolimowałem lunetę. Skierowałem go na odległe drzewa i nie miałem problemu z ustawieniem ostrości obrazu na wszystkich moich okularach. Czekałem do zmroku i skierowałem lunetę na niebo. Pierwszy raz wypróbowałem okular plossl 32mm. Tak jak to było O się ostrość, focuser DNA. Próbowałem wszystkich moich innych okularów i okazało się, że mogę doprowadzić obraz do ostrości w innych okularach, ale to było bardzo blisko dolnej części podróży focuser. #@$%^#@!!!!! Zainstalowałem lustro o cal za daleko od focusera. Byłem zirytowany, że popełniłem błąd, ale bardzo się cieszę, że sprawdziłem pozycję na gwiazdkach przed owinięciem tuby w fornir. Przerobiłem otwory na lustrzaną komórkę i przygotowałem się do owinięcia.

zanim owinąłem rurkę (i zanim odkryłem problem z podstawowym umieszczeniem) określiłem punkt równowagi na rurce. Punkt równowagi określa wysokość boków wahacza, więc musiałem dotrzeć tak daleko, zanim wytnę drewno na podstawę. Umieściłem mój telrad, wykrywacz optyczny i okular na końcu tuby i, używając miotły jako punktu równowagi, stwierdziłem, że tubka zrównoważyła się 22 cale od dołu. Dodałem trzy cale dla marginesu błędu i na wypadek, gdybym musiał zrównoważyć lampę w przyszłości, oddalając się o 25 cali od punktu równowagi lampy do dna rocker.

nie owinąłem rurki, dopóki nie ukończyłem podstawy. Chciałem owinąć tubę w fornir, ponieważ widziałem domowy teleskop na stronie internetowej, która używała forniru i podobał mi się wygląd. Chciałem też wzmocnić i zabezpieczyć tekturową tubę. Mój plan owinięcia tuby wydawał się dobry, ale nie jestem zbyt zadowolony z efektu końcowego. Narysowałem linię prowadzącą prosto z boku rury i przyciąłem fornir na długość z jednym dodatkowym Calem z każdej strony-68 cali. Szerokość okleiny 48 cali była na tyle zbliżona do średnicy rury, że użyłem jej tak, jak jest. Zastosowałem cement kontaktowy do pierwszego cala forniru i Cala współpracującego z rurą. Po odczekaniu, aż cement kontaktowy wyschnie w dotyku, i z pomocą mojej żony, starannie wyrównałem krawędź forniru z wytyczną na rurze i przycisnąłem pierwszy cal razem. Następnie rozprowadzamy cement kontaktowy na pozostałej powierzchni forniru i rury, czekamy na wyschnięcie kleju i ostrożnie zwijamy rurkę na fornir. Byliśmy ostrożni, aby wycisnąć wszelkie pęcherzyki, jak poszliśmy, ale po zakończeniu pracy okazało się, że w fornirze było wiele pęcherzyków. Cement kontaktowy jest trwały, więc jedynym rozwiązaniem byłaby wymiana rury! Postanowiłem na razie zatrzymać tę lampę i jeśli napotkam z nią problemy, mogę ją później wymienić.

Krok 2—tubka

zaprojektowałem tubkę tak, aby wokół tubki było dodatkowe ¼ cala. Ta dodatkowa przestrzeń pozwoliłaby na zmianę położenia tuby w pudełku na tuby, aby obrócić okular lub zrównoważyć tubę. O średnicy zewnętrznej 14 3/16, wyciąłem boki pudełka na rury 15 5/8 i 14 5/8-nieco mniej niż mój dodatkowy ¼ cala z każdej strony. Gdy kawałki zostały pocięte i trzymałem je wokół rury, postanowiłem je przyciąć nieco mniej, ponieważ dodatkowa przestrzeń była zbyt duża. Kawałki zostały przycięte do 15 3/8 i 14 3/8, pozwalając nieco poniżej 1/8 cala z każdej strony. Boki zostały przymocowane klejem do drewna i zaciskami z kilkoma małymi bradami, aby utrzymać wszystko na swoim miejscu. Po wyschnięciu kleju, ale przed usunięciem zacisków, dodałem szelki narożne do wszystkich czterech rogów rurki za pomocą kleju i opasek, aby utrzymać je na miejscu.

Krok 3—Łożyska boczne i boki wahacza

łożyska boczne są wykonane z 2 identycznych półkoli sklejki 5/8 cala sklejonych ze sobą, aby uzyskać grubość 1 ¼ cala. Do cięcia kół użyłem routera z prostym bitem tnącym i przyrządem do cięcia kół. To pozwoliło mi wyciąć idealnie identyczne okręgi. Ważne było, aby oba koła były identyczne, ponieważ krawędzie musiały idealnie pasować po sklejeniu, a dwa łożyska boczne musiały być identyczne, aby ruch na wysokości działał dobrze. Aby wyciąć okręgi, zacząłem od głębokości około 1/8 cala, a następnie obniżył bit i wyciąć trochę więcej z każdym przejściem, aż byłem przez planszę. Byłem pewien, że w ogóle nie poruszę jigiem przed przecięciem drugiego koła.

po wycięciu kółek dla łożysk bocznych ustawiłem przyrząd do cięcia zakrzywionych krawędzi boków wahacza. Łuk w górnej części boków musiał mieć promień 1/8 cala większy niż promień łożysk bocznych, aby uwzględnić grubość podkładek teflonowych, które pasowałyby między nimi. Aby uzyskać ten łuk, przesunąłem promień jig o 1/8 cala. To dlatego, że mój bit routera był ¼ cala i Łuk byłby cięty przez zewnętrzną krawędź bitu (gdzie koło zostało wycięte przez wewnętrzną krawędź.) Na schemacie cięcia widać, że boczne łożyska zostały wycięte o Długości 26 cali. Miało to umożliwić przymocowanie przyrządu do cięcia koła do deski, aby wyciąć łuki z centralnego punktu 25 cali nad ziemią. Użyłem jednego z tych kawałków złomu, aby narysować kąt 70 stopni do krawędzi łuku, aby później umieścić teflonowe podkładki na łukach.

ostrożnie przecinam dokładnie środek każdego bocznego koła nośnego, aby moje półkola. Aby przykleić boczne łożyska i boki wahacza do pełnej grubości, pokryłem bok klejem do drewna, a następnie starannie wyrównałem kawałki i włożyłem dwa małe gwoździe w kawałki, aby utrzymać je na miejscu. Kilka zacisków zostało użytych do trzymania elementów razem przez noc. Po sklejeniu elementów użyłem szlifierki taśmowej, aby wygładzić szorstkie krawędzie, uważając, aby obie strony wahacza i oba łożyska boczne były dokładnie takie same. Na koniec przykleiłem Pasek Ebony Star laminante do krawędzi krzywych każdego łożyska bocznego za pomocą cementu kontaktowego, używając bitu z równą krawędzią na routerze, aby doprowadzić krawędź laminatu nawet z krawędzią drewna po ustawieniu cementu.

Krok 4—Mocowanie łożysk bocznych i montaż wahacza

rysowanie linii między przeciwległymi rogami boków skrzynki rurowej pozwoliło mi zlokalizować punkt centralny z każdej strony. Ustawiając ten punkt środkowy ze środkiem górnej części Łożyska bocznego, podniosłem róg łożyska bocznego do krawędzi skrzynki rurowej i przymocowałem go za pomocą śrub. Nie przykleiłem łożysk do skrzynki rurowej, gdybym musiał później wyregulować pozycję.

po suchym dopasowaniu wahacza, aby upewnić się, że skrzynka rurowa z bocznymi łożyskami będzie dobrze pasować, przykleiłem boki wahacza do przodu wahacza, trzymając je w miejscu za pomocą małych gwoździ i mocując przez noc. Następnego dnia wyśrodkowałem wahacz na dnie wahacza (który został wycięty tą samą metodą co boczne koła nośne), rysując prostopadłe linie przez środek DNA wahacza, aby użyć go jako prowadnicy, i śledząc pozycję na dnie wahacza. Przed przymocowaniem boków i frontu do dna za pomocą śrub do drewna chciałem się upewnić, że te śruby nie będą kolidować z pierścieniem Ebony Star, który byłby przymocowany do dna wahacza. Za pomocą kompasu narysowałem linie dla wnętrza i na zewnątrz pierścienia Ebony Star na górze i na dole rocker bottom. Wywierciłem otwory na śruby, które uniknęły położenia pierścienia i przymocowałem dno wahacza. Następnie przymocowałem Pierścień Ebony Star za pomocą cementu kontaktowego. Na koniec za pomocą śrub i kleju przymocowałem Uchwyty do boków wahacza u dołu łuków.

Krok 5—Śruba obrotowa

śruba obrotowa składa się z mosiężnej podkładki dystansowej o średnicy zewnętrznej 11/16 cala, śruby 3/8 cala o długości 2 cali, nakrętki stop i dwóch dużych podkładek. Idealnie, dystans będzie 1 ¼ cala długości i mają mniejszą średnicę, ale nie udało mi się ten jeden dobrze za pierwszym razem. Zacząłem od podkładki dystansowej o średnicy zewnętrznej ½ cala. Wywierciłem otwory w środku płyty uziemiającej i dna rocker za pomocą bitu 9/16, myśląc, że potrzebuję dodatkowego 1/16, aby dystans mógł się poruszać. Okazuje się, że dodatkowy 1/16 pozwolił na zbyt duży ruch boczny między wahaczem a płytą uziemiającą. Nie mogłem znaleźć przekładki pasującej do mojego otworu 9/16, więc kupiłem przekładkę 11/16 (1 1/8 długości, ponieważ taki był sklep) i trochę tego samego rozmiaru. Otwór musiał zostać nieznacznie powiększony przez przesunięcie wiertła w otworze, ale w końcu dopasowanie wydaje się właściwe.

Krok 6—plama i wykończenie

w tym momencie zakres był prawie gotowy. I dołączone keepers 1 ½ cali szerokości przez 5 cali długości, rozciągające się powyżej dolnej części łuków o 1 ½ cali. Potem nadszedł czas, aby poplamić i skończyć. Rozważałem użycie przezroczystego wykończenia, ale zdecydowałem się użyć ciemnoczerwonego wykończenia na podstawie i przezroczystego wykończenia na tubie, tylko dlatego, że podoba mi się wygląd. Wszystkie części teleskopu przeszlifowałem papierem ściernym o ziarnistości 220, a następnie piaskiem 400, tworząc bardzo gładką powierzchnię do nałożenia plamy. Aby upewnić się, że podoba mi się plama, nałożyłem trochę na kawałek drewna. Cieszę się, że tak, bo nie podobał mi się pierwszy kolor, który wybrałem. Dostałem inną plamę, przetestowałem ją i wróciłem do pracy. Po przejściu przez powierzchnie ściereczką, aby podnieść kurz piły, nałożyłem plamę i przeszedłem ją szmatami z tkaniny serowej, aby uzyskać równomierne wykończenie. Po odczekaniu dnia, aż plama wyschnie, zastosowałem poliuretan w dwóch warstwach, przechodząc przez powierzchnię z 0000 wełny stalowej między warstwami.

Krok 7—stopy i podkładki teflonowe i podkładki

za pomocą kompasu narysowałem kółka na górze i na dole płyty gruntowej, aby zaznaczyć wewnątrz i na zewnątrz pierścienia teflonowego na dole wahacza. Przymocowałem trzy stopy równo rozmieszczone na górze pierścienia, a po przeciwnej stronie przymocowane podkładki teflonowe 1 x 1 ½ bezpośrednio nad stopami za pomocą bardzo małych brads i pogłębiania brads pod powierzchnią teflonu. Użyłem jednego z górnych skrawków z boków wahacza, aby zaznaczyć kąt 70 stopni od środka łuku do zakrzywionego cięcia, aby odpowiednio rozmieścić podkładki teflonowe 1 X 7/8 na łukach. Przymocowałem je bardzo małymi bradami, kontrastując bradami. Przymocowałem małe filcowe podkładki do wnętrza podkładek, aby chronić boczne łożyska przed zarysowaniami, ale odkryłem, że boczne łożyska nie pasują ze względu na grubość podkładek. Przy użyciu papieru ściernego o dużej ziarnistości przywróciłem powierzchnię uchwytu na tyle, aby boczne łożyska zmieściły się wewnątrz filcowych podkładek.

Krok 8—montaż rurki w pudełku z rurkami

aby utrzymać rurkę w miejscu w pudełku z rurkami, użyłem kombinacji kawałków filcu wewnątrz pudełka i drewnianych podkładek między rurką a pudełkiem. Ta kombinacja okazała się skuteczna we wszystkich pozycjach, z wyjątkiem sytuacji, gdy rura jest skierowana bezpośrednio do góry. Jeszcze nie wymyśliłem lepszego sposobu na trzymanie rurki.