dochód narodowy
dochód narodowy
dochód narodowy to całkowita wartość końcowej produkcji kraju wszystkich nowych towarów i usług wyprodukowanych w ciągu jednego roku. Zrozumienie sposobu tworzenia dochodu narodowego jest punktem wyjścia dla makroekonomii.
tożsamość dochodu narodowego
związek ten wyraża się w tożsamości dochodu narodowego, gdzie kwota otrzymana jako dochód narodowy jest identyczna z kwotą wydaną jako wydatki krajowe, która jest również identyczna z kwotą wytworzoną jako produkcja krajowa. W makroekonomii terminy „dochód”, „produkcja” i „wydatki” są wymienne.
Zobacz także: obieg dochodów
rachunki dochodu narodowego
od 1940 roku rząd brytyjski gromadzi szczegółowe zapisy dochodu narodowego, choć gromadzenie podstawowych danych sięga XVII wieku. Opublikowane rachunki dochodu narodowego dla Wielkiej Brytanii, zwane „niebieską Księgą”, mierzą wszystkie rodzaje działalności gospodarczej, które „dodają wartość” gospodarce.
Wartość dodana
krajowa produkcja, przychody i wydatki są generowane w przypadku wymiany obejmującej transakcję pieniężną. Jednakże aby indywidualna transakcja gospodarcza została włączona do łącznego dochodu narodowego, musi ona obejmować zakup nowo wyprodukowanych towarów lub usług. Innymi słowy, musi on stanowić rzeczywisty dodatek do „wartości” ograniczonych zasobów. W przypadku transakcji polegającej na sprzedaży towaru używanego, który był nowy dwa lata temu, do dochodu narodowego nie dodaje się żadnej wartości – choć pierwotny zakup nowego dobra ma znaczenie. Transakcje, które nie przynoszą wartości dodanej, nazywane są transferami i obejmują sprzedaż z drugiej ręki, prezenty i transfery socjalne opłacane przez rząd, takie jak renta inwalidzka i emerytury państwowe.
tworzenie dochodu narodowego
najprostszym sposobem myślenia o dochodzie narodowym jest rozważenie, co się dzieje, gdy jeden produkt jest wytwarzany i sprzedawany. Zazwyczaj towary są produkowane w kilku „etapach”, gdzie surowce są przetwarzane przez przedsiębiorstwa na jednym etapie, a następnie sprzedawane przedsiębiorstwom na następnym etapie. Wartość dodana jest na każdym etapie, pośrednim, a na końcowym etapie produkt otrzymuje detaliczną cenę sprzedaży. Cena detaliczna odzwierciedla wartość dodaną w odniesieniu do wszystkich zasobów wykorzystywanych we wszystkich poprzednich etapach produkcji.
wynik końcowy
w ujęciu księgowym zapisywana jest tylko wartość wyniku końcowego. Aby uniknąć problemu podwójnego liczenia, uwzględniono tylko wartość końcowego etapu, cenę detaliczną,a nie wartość dodaną we wszystkich etapach pośrednich-koszty produkcji plus zyski. W skrócie, dochód narodowy jest wartością całej końcowej produkcji towarów i usług wyprodukowanych w ciągu jednego roku.
przykład
na przykład rozważmy produkcję samochodu, którego cena detaliczna wynosi 25 000 funtów. Cena ta obejmuje £21,000 za wszystkie koszty produkcji (£6,000 za Komponenty, £10,000 za montaż i £5,000 za marketing) plus £4,000 za zysk. Aby uniknąć podwójnego liczenia, rachunki dochodu narodowego rejestrują tylko wartość ostatniego etapu, który w tym przypadku jest ceną sprzedaży w wysokości 25 000 funtów.
gdy towary są kupowane z drugiej ręki, transakcja nie dodaje nowej wartości i nie zostanie uwzględniona w produkcji krajowej. W przypadku uwzględnienia towarów używanych nastąpi podwójne liczenie, co fałszywie zawyży wartość dochodu narodowego.
na przykład, jeśli dany samochód zostanie sprzedany za dwa lata za 15 000 funtów, zapewni to właścicielowi pieniądze, ale sprzedaż nie doda dochodu narodowego. Gdyby zostały włączone do dochodu narodowego, wartość samochodu wynosiłaby 35 000 funtów-początkowe 25 000 funtów plus wartość z drugiej ręki 15 000 funtów. Oczywiście tak nie jest, więc przy wycenie dochodu narodowego nie uwzględnia się żadnej przyszłej sprzedaży z drugiej ręki. Takie transakcje z drugiej ręki nazywane są przelewami.
Obliczanie dochodu narodowego
każda transakcja, która dodaje wartość, obejmuje trzy elementy – wydatki nabywców, dochód uzyskany przez sprzedawców oraz wartość towarów będących przedmiotem obrotu. Na przykład, jeśli uczeń kupuje podręcznik za £30, wydatki = £30, dochód dla księgarza = £30, a wartość książki = £30. Wszystkie transakcje w gospodarce można rozpatrywać w ten sposób, dając nam trzy sposoby mierzenia dochodu narodowego.
istnieją trzy metody obliczania dochodu narodowego:
- metoda dochodowa, która sumuje wszystkie dochody uzyskane przez czynniki produkcji generowane w gospodarce w ciągu roku. Obejmuje to Płace z zatrudnienia i samozatrudnienia, zyski dla firm, odsetki dla kredytodawców kapitału i czynsze dla właścicieli gruntów.
- metoda produkcji, która jest połączoną wartością nowej i końcowej produkcji we wszystkich sektorach gospodarki, w tym w przemyśle wytwórczym, usługach finansowych, transporcie, rekreacji i rolnictwie.
- metoda wydatków, która sumuje wszystkie wydatki w gospodarce gospodarstw domowych i firm na nowe i końcowe towary i usługi przez gospodarstwa domowe i firmy.
pomiar Wartości łańcuchowej
składniki produkcji krajowej są wyceniane zgodnie z ich znaczeniem dla całej gospodarki. Stosowane wagi opierały się na szacunkach co 5 lat, ale od 2003 r.wprowadzono coroczne dostosowanie wag w celu poprawy wiarygodności wag – proces zwany rocznym łańcuchem. Pozwoliło to na bardziej aktualną, a co za tym idzie dokładniejszą miarę zmian poziomu dochodu narodowego.
główne składniki dochodu narodowego Wielkiej Brytanii
w 2016 r.produkt krajowy brutto Wielkiej Brytanii w cenach bieżących wyniósł 1 865 410 miliardów funtów (1 865 bilionów funtów) – wzrost o 31,25% od 2000 r. (Źródło: ONS)
procentowy wkład różnych składników w trzech różnych środkach przedstawiono poniżej:
dochód narodowy według „rodzaju” dochodu:
zatrudniając około 30 mln pracowników w Wielkiej Brytanii i ponad 2 mln firm*, płace i zyski stanowią większość dochodów w Wielkiej Brytanii.
(*2,15 mln według ONS)
produkcja krajowa według sektorów gospodarki:
pod względem produkcji usługi dominują w gospodarce Wielkiej Brytanii, przyczyniając się do około 80% produkcji krajowej, z produkcją na drugim miejscu. Jest to jednak typowy profil dla gospodarki rozwiniętej – im bardziej rozwinięta gospodarka, tym większy dochód przeznaczany jest na zakup usług, a nie towarów wytwarzanych.
wydatki krajowe
pod względem wydatków gospodarstwa domowe w Wielkiej Brytanii stanowią większość wydatków, wydatki na eksport są następne najważniejsze. Wydatki na dobra inwestycyjne przez firmy, a wydatki na dobra publiczne, dobra zasługowe i transfery przez rachunki rządowe dla reszty.
Source – Ons
Produkt krajowy brutto – PKB
Produkt krajowy brutto (PKB) jest najważniejszym agregatem dochodu narodowego dla celów księgowych i analizy ekonomicznej. W Zjednoczonym Królestwie PKB pochodzi z wartości dodanej brutto (WDB) wszystkich indywidualnych producentów, branż lub sektorów Zjednoczonego Królestwa w ciągu jednego roku, przy użyciu metody „produkcji”.
ceny bieżące i stałe
wraz ze wzrostem aktywności gospodarczej gospodarstw domowych i przedsiębiorstw, produkcja prawdopodobnie również wzrośnie. Jednak w pewnych okolicznościach poziom cen może również wzrosnąć.
wartość nominalna dochodu narodowego lub innego agregatu jest wartością produkcji krajowej po cenach obowiązujących w roku, w którym mierzony jest dochód narodowy-to jest po cenach bieżących. Mówiąc najprościej, „nominalną” wartość dochodu narodowego można znaleźć poprzez pomnożenie ilości produkcji przez cenę detaliczną (rynkową) tej produkcji.
jeśli popyt rośnie w niezrównoważonym tempie, zasoby stają się coraz rzadsze, a firmy podnoszą ceny. Podobnie, płace prawdopodobnie wzrosną w miarę jak rynek pracy się oczyści i spadnie bezrobocie. Im bardziej potrzebni są pracownicy, tym wyższa stawka płac. Będzie to stanowić zachętę dla pracowników do wejścia w tę branżę. Łącznym efektem wyższych płac i cen jest wzrost wartości nominalnej produkcji krajowej, a nie jej rzeczywistej wartości.
aby znaleźć rzeczywistą wartość zmian w produkcji w Warunkach inflacyjnych, należy wziąć pod uwagę skutki jakiegokolwiek ogólnego wzrostu cen (inflacja cenowa). Odbywa się to poprzez utrzymywanie cen na stałym poziomie od środka początkowego, zwanego rokiem bazowym.
przykład
na przykład, jeśli w hipotetycznej gospodarce wyprodukowano i sprzedano 100 długopisów za 1 £w pierwszym roku, wartość nominalna tych transakcji wynosi 100£. Jeśli w 2. roku inflacja spowoduje wzrost cen do 1,20 zł za długopis, ale podobnie jak w 1.roku sprzedanych zostanie tylko 100 długopisów, wartość nominalna w obecnych (2. roku) cenach wzrośnie do 120 zł. Jednak wartość nominalna wzrosła tylko z powodu inflacji, więc aby skorygować wartość nominalną, aby znaleźć wartość rzeczywistą, bierzemy stałą cenę 1 £ – która jest ceną długopisów na początku naszego pomiaru w roku bazowym, roku 1. Jednakże, jeśli w roku 3 110 długopisy są sprzedawane po £1.20, wartość nominalna w cenach bieżących będzie £132 (wzrost o 32%), ale rzeczywista wartość w cenach stałych (rok 1) będzie tylko £110 (rzeczywisty wzrost tylko o 10%). W związku z tym, aby osiągnąć realne wartości, ekonomista musi zlikwidować skutki inflacji cenowej utrzymując ceny na stałym poziomie w stosunku do cen obowiązujących w roku bazowym.
ostatnie zmiany w brytyjskim dochodzie narodowym
po trwałym okresie wzrostu dochodu narodowego z poprzedniej recesji, która zakończyła się w 1992 roku, Wielka Brytania, podobnie jak większość innych zaawansowanych gospodarek, weszła w recesję w trzecim kwartale 2008 roku.
- Zobacz najnowsze dane o PKB
recesja trwała do IV kwartału 2009 roku. Wzrost powrócił w 2010 r., ale po ujemnym wzroście w czwartym kwartale 2010 r. gospodarka Wielkiej Brytanii nie odzyskała w pełni, przy wzroście w trzecim kwartale 2011 r. skromnym 0,5%, z dalszym spadkiem do 0,2% W ostatnim kwartale 2011 r. Na początku 2013 r. Wielka Brytania powróciła do umiarkowanego wzrostu, który umocnił się w latach 2014-2017 – pomimo niepewności wynikającej z głosowania w sprawie Brexitu w czerwcu 2016 r.
tempo i poziom wzrostu w Wielkiej Brytanii
średni trend wzrostu dochodu narodowego w Wielkiej Brytanii wynosi około 2,2% rocznie, czyli około 0,5% na kwartał. Recesja jest oficjalnie definiowana jako okres co najmniej dwóch kolejnych kwartałów ujemnego wzrostu produkcji.