stylowe felgi, które mogłeś zauważyć na amerykańskich dimes, quarters, half dollars i niektórych monetach dolarowych, nazywane są ząbkowanymi krawędziami. Są na amerykańskiej walucie prawie od pierwszego dnia, aby zachować uczciwość ludzi.

Mennica Stanów Zjednoczonych zbudowała swój pierwszy zakład menniczy w Filadelfii w 1792 roku. W marcu następnego roku wyprodukowała pierwszą partię monet obiegowych-11 178 groszy miedzianych. Monety srebrne, które wkrótce potem zostały połączone ze srebrną normą, zgodnie z Ustawą o mennicy i Coinage z 1792 roku. Oznaczało to, że” główne ” monety były przynajmniej częściowo wykonane z metalu szlachetnego (pierwsza moneta dolarowa z 1794 roku stanowiła 89,25% srebra i 10,75% miedzi). Srebrne dolary zawierały około dolara wartości srebra, plus minus, a pozostałe-pół dolara, ćwierćdolarówki i centy – miały proporcjonalną zawartość metaliczną i wielkość. Monety pół dolara zawierały ½ ilości srebra jako dolara i były o połowę mniejsze, ćwierci miały ¼ ilości srebra i tak dalej.

ząbkowane krawędzie służyły podwójnemu zabezpieczeniu srebrnych monet. Po pierwsze, dodali dodatkowy, skomplikowany element do monet, który utrudniał ich fałszowanie. Po drugie, zapobiegali oszustwom.

jak zapobiegać oszustwom?

tak długo, jak monety były wykonane z metali szlachetnych, dość powszechnym sposobem na szybkie, źle zdobyte złotówki było obcinanie monet. Cążki zgoliły niewielką ilość metalu wokół obręczy kilku monet, zbierały wióry, a następnie sprzedawały je. Pracując ostrożnie, maszynka do obcinania monet może przyciąć wystarczająco dużo monet, aby uzyskać miły zysk, ale nie tak bardzo, aby uczynić je zauważalnie lżejszymi lub mniejszymi. Clipper może wtedy nadal wychodzić i wydawać swoje zdewaluowane monety, jakby były niezmienione. Ząbkowane krawędzie zrujnowały ten schemat, ponieważ Ogolona krawędź byłaby natychmiast oczywista i ostrzegała każdego, kto ją otrzymał, że coś jest nie tak.

Dlaczego nicki i grosze nie mają ząbków? Nikle i grosze składają się głównie z niedrogich metali, więc szanse, że zostaną naruszone, są niskie.

przed ich przyjęciem przez Amerykańską Mennicę, ząbkowane krawędzie były również używane w Wielkiej Brytanii. Kiedy fizyk Isaac Newton został naczelnikiem Mennicy Królewskiej w 1696 roku, używał ząbkowanych krawędzi, między innymi do zwalczania cążków i fałszerzy. Inne monety Europejskie z początku XV wieku również mają ząbkowane krawędzie.

czekaj, czy ludzie nadal obcinają monety?

ze względu na porzucenie standardu srebra i światowy niedobór srebra w połowie XX wieku, Ustawa o Coinage Act z 1965 roku zezwoliła na zmianę składu monet, ćwierćdolarówek i pół dolara, stopniowo zmniejszając ich zawartość srebra do dzisiejszego 0%. Obcinanie monet nie jest już problemem, ale ząbkowane krawędzie są nadal wokół, wielowiekowy środek bezpieczeństwa wisi w epoce, w której ludzie płacą za rzeczy za pomocą smartfonów zamiast wykopywać kieszonkowe drobne. Wytrwałość jest godna podziwu. Ale dlaczego wciąż tam są?

monety są wytwarzane przez stemplowanie półfabrykatów monet za pomocą metalowego narzędzia zwanego matrycą. Matryca jest wygrawerowana z negatywem projektu monety, a pozytywny obraz jest przenoszony na monetę po stemplowaniu. Gdy monety są bite, część matrycy o nazwie kołnierz trzyma blank w miejscu i stosuje krawędź. Kiedy po raz pierwszy wyprodukowano monety bez srebra, rząd nie widział potrzeby robienia lub kupowania drogich nowych matryc lub obroży. Trzymanie ryciny nikomu nie zaszkodziło, uznali więc, że nowe monety zostały wybite z tych samych starych matryc, co stare, a ryciny nadal były używane jako kwestia tradycji i wstecznej kompatybilności. Nowsze monety ze zaktualizowanymi wzorami (kwartały państwowe, nowe portrety) również mają ząbkowane krawędzie. Element projektu doczekał się kolejnego dnia na nowych matrycach, ponieważ reeding jest przydatny do rozróżniania monet zarówno pod względem dotyku, jak i wyglądu, dzięki czemu są bardziej przyjazne dla osób niedowidzących.

nie znoszę suspensu. Ile grzbietów jest na mojej kwaterze?

jeśli zbierzesz kilka monet, zobaczysz, że nie wszystkie ząbkowane krawędzie są równe. Liczba i wielkość trzcin na monetach nie jest podyktowana prawem, więc poszczególne stany Mennice długo mogły wytwarzać stroiki zgodnie z własnymi specyfikacjami, co prowadziło do wyraźnych różnic stylowych między monetami z różnych mennic i epok. Na przykład rzadkie grosze z nieistniejącej już Mennicy Carson City z lat 1871-74 mają 89 szerokich, szeroko rozstawionych trzcin. Grosze wykonane przez Philadelphia Mint w tych samych latach mają 113 cienkich, ciasno rozmieszczonych trzcin.

wszystko jest teraz nieco bardziej znormalizowane, A Mennica wymienia jego specyfikacje w następujący sposób: dimes, 118; quarters, 119; half dollars, 150; dollar, 198; Susan B. Anthony dollar, 133.