każdego ranka, zanim wślizgnie się do ubrania roboczego, Sarah Woodyard zakłada gorset. Jako Młynarz i producent Mantui w kolonialnym Williamsburgu, noszenie historycznie dokładnego gorsetu jest częścią pracy Woodyarda, gdzie spędza dzień kształcąc gości na temat życia w amerykańskich koloniach. Rodzaj gorsetu, który nosi, jest różny: niektóre dni, zakłada na XVIII-wieczne pobyty, inne, zdecyduje się na gorset sznurowany około 1800 roku. Tak czy inaczej, gorset jest niezbędnym elementem jej munduru roboczego. Choć Woodyard może spędzić do 18 godzin zamknięty w bawełnianych taśmach z metalu lub kości, nie narzeka: „to tak, jakbyś był delikatnie trzymany i przytulany przez cały dzień”, mówi Woodyard.

gorset jest jednym z najbardziej niezrozumiałych ubrań w historii mody. Jest to łatwy cel dla rewizjonistów mody: zdjęty z ciała, który kiedyś zdobił, sztywna struktura gorsetu i bezlitosna rama z kości siateczkowej, podejrzanie wygląda jak średniowieczne narzędzie tortur: surowe, ale skuteczne.

” to byłoby straszne, musieć nosić to codziennie, przez cały dzień. To byłoby jak życie w klatce ” – mówi Zoe Helene, działaczka kulturalna i założycielka Cosmic Sister, kobiecego kolektywu promującego równość płci. „absolutnie o powstrzymywaniu kobiet. Nie mam co do tego wątpliwości, a jeśli masz wątpliwości, nie nosisz ich wystarczająco długo”, mówi Helene.

ale według Woodyarda, ktoś, kto nosi gorset przez większość dni, przez cały dzień, gorsety są rzeczywiście wspierające, pozwalając kobietom wykonywać domowe obowiązki bez bólu pleców. „Odkryłem, że często są one pomocą dla mojego dnia. A to wsparcie pleców naprawdę pomaga mi nie mieć bólu pleców pod koniec dnia. Robiłam pranie i gotowanie w XVIII wieku. A kiedy musisz podnosić ciężkie wiadra wody lub zginać i przenosić ciężkie przedmioty, jest to naprawdę pomocne” – mówi Woodyard.

ale czy gorsety nie były podobno niewygodne, a nawet bolesne, wyciskając organy w zapomnienie? „Nie sądzę, aby wielu ludzi zdawało sobie sprawę z tego, że w XVIII wieku istnieją twórcy… para, która pasuje i pasuje do nich dobrze”, mówi pani Woodyard. „Więc często porównuję słowo dopasowane do ciasnych, że podpórki powinny być dopasowane, ale nie powinny być ciasne. A jeśli są zbyt ciasne, musisz je naprawić.”

poza dopasowaniem, ciasnością lub gdziekolwiek pomiędzy — gorsety mają długą historię, która wykracza daleko poza nasze obecne założenia. Manipulowanie ciałem za pomocą bielizny sięga starożytności, kiedy minojskie kobiety z wyspy Kreta wiązały swoje piersi opaską z miękkiej skóry, zwaną apodesmos. Ale z apodesmosem ciało nadal odgrywało ważną rolę w kształtowaniu ubrań, które owijały się wokół niego. Dopiero w średniowieczu ciało uważano za przedmiot, który trzeba było zasłonić lub zmienić. Jak pisał francuski historyk Georges Duby w swojej książce L ’ Europe au Moyen Age, związane z tą epoką falbany i ornamenty „ukrywają ciało, otaczając je nierzeczywistością, maskując atrybuty kobiet i mężczyzn.”

pochodzenie słowa” gorset ” na określenie dopasowanej bielizny damskiej jest mętne. Według Dr. Joan Evans w swojej książce Fashion in Underwear: From Babylon to Bikini Slips, w średniowieczu słowo to oznaczało rodzaj płaszcza dla, jak na ironię, mężczyzn. Dopiero na przełomie XIX i XX wieku do określenia kontrowersyjnej bielizny używano określenia „gorset” (zamiast tego określano ją mianem „pobytów”). Niemniej jednak najwcześniejsza forma gorsetu nie była nawet bielizną. Po raz pierwszy pojawia się w 1300 roku, aby opisać miękki, dopasowany gorset, który zgniótł w talii i był noszony na zmianie bielizny. Ta podstawowa forma została wykorzystana jako wzór do kształtowania zachodniego kobiecego ciała z różnymi wersjami gorsetu na przestrzeni wieków, od nieelastycznie sztywnych pobytów w XVIII wieku, po strój, który istnieje dzisiaj.

„nie ma ciała naturalnego, a jedynie ciało kulturowe” – napisała Denia Bruna, kuratorka wystawy Bard Graduate Center „Fashioning The Body” w eseju do katalogu wystawy. „Ciało jest odbiciem społeczeństwa, które przewodniczyło jego powstaniu.”Innymi słowy, Bielizna, taka jak gorset, służyła do tworzenia i modelowania ciała, kształtowania i maskowania postaci, tworząc „kulturowe ciało”, zaprojektowane tak, aby pasowało do estetyki danego czasu.

jednak w epoce Oświecenia intelektualiści zaczęli kwestionować gorset i jego sztuczność, argumentując, że gorset był w najlepszym przypadku fizycznym ucieleśnieniem cenzury, a w najgorszym sposobem deformowania i niszczenia naturalnego ciała. Anatomowie i lekarze zaczęli odradzać noszenie pobytów.

w 1768 roku francuski lekarz Joseph Raulin w swoim manifeście „de la conservation des enfants” napisał: „te pobyty wielorybnicze są szkodliwe w ciąży.”Przyrodnik comte de Buffon napisał:” ten niewygodny ubiór-który został stworzony, aby podtrzymywać talię i zapobiegać jej utracie kształtu—w rzeczywistości powoduje większy dyskomfort i deformację niż zapobiega.”

ale warto zauważyć, że te krytyki były skierowane przede wszystkim do kobiet, mimo że” deformacja ” ciała była praktykowana od urodzenia u obu płci. Według eseju Anaïs Biernat w Fashioning The Body, dzieci zaczęły swoje życie owijane zachęcić ciepło i rozwój prostego kręgosłupa. Wraz z rozwojem, zarówno chłopcy, jak i dziewczęta nosili pobyty jako zapobiegawcze urządzenie ortopedyczne, aby zapewnić prawidłowe ustawienie kręgosłupa. Gdy chłopcy skończyli sześć lat, zrezygnowali z pobytów, a dziewczęta nadal je nosiły.

a kobiety w zasadzie ignorowały te krytyczne uwagi. W rzeczywistości istnieje wiele dowodów na to ,że większość kobiet (nawet niektóre z kobiet, które były zwolennikami reformy ubioru) nadal wierzyła, że noszenie gorsetów jest niezbędne, nawet gdy mężczyźni wyśmiewali je satyrycznymi atakami, takimi jak artykuły, wiersze i ilustracje, lampiąc sposób, w jaki Bielizna, taka jak gorset, zgiełk i sakwy, tworzyły sztuczne ciało. To dziura w popularnym przekonaniu, że kobiety nosiły gorsety tylko po to, aby bawić się w typ ciała wyidealizowany przez męskie spojrzenie.

„z jednej strony prawdopodobnie jest męskie spojrzenie w XVIII wieku zachęcające te kobiety do ubierania się w określony sposób, aby utrzymać szacunek, ponieważ istnieje presja, aby to zrobić” – mówi Woodyard. „Ale z drugiej strony, istnieje teoria, że kobiety często ubierają się dla siebie i że rywalizują ze sobą. Tak więc, pobyty są akceptowanym ubraniem na ten okres, wtedy mogą być kobiety, które je noszą z powodu większej presji społecznej ze strony innych kobiet, aby to zrobić.”

Kiedy ludzie myślą o gorsetach, obraz, który przychodzi na myśl, jest często XIX-wieczny. Krążyły plotki, że kobiety chorują i umierają z powodu zbyt ciasnego sznurowania gorsetów; że kobiety poddawane są operacji usunięcia żeber. Te plotki były fałszywe. „Ciało kobiety jest dość plastyczne. Można całkiem wygodnie zminimalizować ciało bez powodowania niepokoju lub dyskomfortu”, mówi Woodyard. „Myślę, że wiele osób ma to błędne przekonanie, że jesteś prawie zmuszony do jednego rozmiaru pobytu. Nie sądzę, aby wielu ludzi zdawało sobie sprawę, że w XVIII wieku są staymakersi i że ich specjalnością jest praca z klientem, mierzenie klienta i tworzenie pary, która dobrze do niego pasuje.”

chociaż obcisłe sznurowanie-gdzie kobiety sznurowały gorsety zbyt ciasno, aby stworzyć małą talię — weszło w modę w krótkim okresie w epoce wiktoriańskiej, nie było powszechnie praktykowane. Ale fakt, że był praktykowany w ogóle inspirował satyrycznych artykułów prasowych i kreskówek (przez mężczyzn, oczywiście) lampooning (i wyolbrzymianie) długości kobiety poszłyby niewolniczo podążać za kaprysami mody. Pomogło również utrwalić ideę, że gorsety były w jakiś sposób ” nienaturalne „i” opresyjne”, idee, które doprowadziły do następnej ewolucji gorsetów znanych jako ” gorsety.”

na przełomie XX i XX wieku te negatywne nastawienie do gorsetu przybrało na sile. To utorowało drogę dla projektantów takich jak Paul Poiret, a później Coco Chanel, aby wyłonić się i głośno ogłosić, że zabili gorset, a następnie „uwalniając” kobiety z opresyjnego ubioru. Ale to „zwycięstwo” było w najlepszym razie puste: kobiety tylko wymieniały gorsety na pas, który choć mniej ograniczał, wciąż kształtował ciało tak, aby pasowało do konkretnego ideału ciała.

w miarę upływu dekad, pasy dopasowywały się do chłopięcej sylwetki lat 20., krętych zakrętów lat 30., ostrych linii lat 40. i kobiecej klepsydry lat 50. Jednak gdy druga fala feminizmu zapanowała pod koniec lat 60., pas zaczął tracić przychylność. W latach 80.XX wieku dieta, ćwiczenia i chirurgia plastyczna zajęły swoje miejsce, manipulując ciałem w idealną sportową formę.

dopiero na początku 2000 roku, wraz z wprowadzeniem Spanx, nowa forma gorsetu ponownie stała się szeroko stosowana, aby stworzyć iluzję wyidealizowanego ciała pod ubraniem. Dziś kobiety nadal próbują manipulować swoim ciałem. zarówno gwiazdy jak i gwiazdy na Instagramie sprzedają trenażery talii-urządzenie przypominające gorset, które obiecuje zmniejszenie talii w dół, aby uzyskać idealną figurę klepsydry.

łatwo jest fetyszować gorset i to kolejne ewolucje, gdy skrajne wersje ubioru dominują w naszym rozumieniu gorsetów. Kiedy nasze rozumienie historycznego ubioru zakorzenione jest w książkach lub wystawach muzealnych, gdzie jest ono usuwane z ludzi, którzy je nosili, gorset może wyglądać jak abstrakcyjne narzędzie tortur. Ale, jak wszystkie ubrania, był on żywy i jako taki nie był statycznym obrazem konformizmu; raczej był to ubiór, który miał pasować do osoby noszącej go-osoby, która zdecydowała się go nosić.