Casey Jones był inżynierem lokomotyw, który stał się bohaterem ludowym po jego śmierci w katastrofie kolejowej w 1900 r.został upamiętniony w wielu piosenkach. Według legendy Jones zginął jedną ręką na gwizdku pociągu, a drugą ręką na hamulcu.

urodzony jako John Luther Jones w Missouri w 1863 roku, przyszły bohater ludowy przeniósł się wraz z rodziną jako chłopiec do Cayce w stanie Kentucky, miasta, od którego otrzymał swój przydomek. Jako nastolatek rozpoczął pracę dla kolei, a później przeniósł się do Jackson w stanie Tennessee. 29 kwietnia 1900 roku Jones, inżynier Illinois Central Railroad, przybył do Memphis w stanie Tennessee, kierując tam pociągiem z Canton w stanie Missisipi. W Memphis dowiedział się, że inżynier zaplanowany na powrót tej nocy jest chory, więc Jones zgłosił się na ochotnika, by zająć jego miejsce. Kiedy wyciągnął ze stacji Memphis we wczesnych godzinach 30 kwietnia, pociąg był spóźniony, więc pośpieszył, aby nadrobić stracony czas. Gdy pociąg okrążył zakręt w pobliżu Vaughan w stanie Missisipi, zderzył się z innym pociągiem na torach, ale nie wcześniej, niż Jones kazał strażakowi skoczyć w bezpieczne miejsce. Jones pozostał na pokładzie, rzekomo próbując spowolnić pociąg i uratować pasażerów, i był jedyną osobą, która zginęła w wypadku.

Po śmierci Jonesa, Wallace Saunders, afroamerykański pracownik kolei w Mississippi, opracował balladę o poległym inżynierze, która stała się popularna wśród innych mężczyzn w stoczniach kolejowych. Stamtąd na torze wodewilowym wykonywana była wersja utworu. W 1909 roku para autorów piosenek opublikowała utwór „Casey Jones”, oparty częściowo na wcześniejszych melodiach; stał się on hitem dla różnych artystów nagrywających. Piosenki pomogły zmienić Jonesa w bohatera folkowego, a jego historia była później dramatyzowana w radiu i telewizji. W latach 50. jego dom w Jackson stał się Muzeum.