Najwyższa ocena: 100% rozwód Amerykański Styl (1967)

Najniższa Ocena: 0% sztuka miłości (1965)

Urodziny: 13 grudnia 1925

miejsce urodzenia: West Plains, Missouri, USA

Dick Van Dyke był amerykańskim aktorem, komikiem, piosenkarzem i tancerzem, który był jednym z najbardziej wszechstronnych i ukochani artyści w amerykańskiej historii. Jego kariera trwała siedem dekad i widział, jak pracował w prawie każdym medium, od wodewilu przez radio, telewizję, Broadway i film, i odnosił sukcesy w prawie wszystkich z nich. Swoim zwycięskim uśmiechem, nieustraszoną fizycznością i uprzejmym manierą Van Dyke oczarował publiczność do lat dziewięćdziesiątych i nie wykazuje żadnych oznak zatrzymania się. Richard Wayne Van Dyke urodził się 13 grudnia 1925 roku w West Plains w stanie Massachusetts. Dorastając w Danville w stanie Illinois, Van Dyke był wśród wielu ludzi, którzy kontynuowali karierę w show-biznesie: dwóch jego kolegów z liceum, Donald O 'Connor i Bobby Short, zostało odpowiednio aktorem i wokalistą jazzowym, podczas gdy jeden z najbliższych przyjaciół Van Dyke’ a był kuzynem innego słynnego rezydenta Danville, Gene ’ a Hackmana. Pomimo dorastania wokół tak wielu kreatywnych ludzi, Van Dyke początkowo planował wstąpić do kapłaństwa, zainspirowany pobożną wiarą religijną swojej matki. W końcu Klasa Teatralna w liceum uświadomiła mu, że aktorstwo jest jego prawdziwą pasją, a Van Dyke postanowił poświęcić się aktorstwu, aby zrobić to, co pierwotnie chciał zrobić poprzez religię: dotknąć życia ludzi i umieścić uśmiechy na ich twarzach. W 1944 roku, w ostatnim roku szkoły średniej, Van Dyke zrezygnował, aby zaciągnąć się do Sił Powietrznych i walczyć w ii wojnie światowej. Po kilkukrotnym odmowie (z powodu niedowagi) został ostatecznie przyjęty do służby jako spiker radiowy, co zapoczątkowało jego karierę artystyczną. Po wojnie, w 1947, Van Dyke pracował jako DJ radiowy w domu w Danville, kiedy przyjaciel o imieniu Phil Erickson zwrócił się do niego o założenie duetu komediowego. Wkrótce stali się Eric i Van The Merry Mutes, parą mimów, którzy odnosili sukcesy koncertując po całym kraju, ostatecznie osiedlając się w Atlancie, GA. W następnym roku Van Dyke poślubił swoją pierwszą żonę, Margie Willett. Para miała czworo dzieci, w tym przyszłego współpracownika Van Dyke 'a, Barry’ ego Van Dyke ’ a. Po sukcesie w radiu i wodewilu, Van Dyke szybko przeszedł do rodzącego się formatu znanego jako television, pojawiając się w WDSU-TV New Orleans Channel 6 jako komik, a później jako emcee programu komediowego. W 1954 roku Van Dyke pojawił się po raz pierwszy w telewizji w odcinku „szansa na całe życie” (ABC, 1952-56). Wkrótce pojawił się gościnnie w serialach takich jak” The Phil Silvers Show „(CBS, 1955-59),” The Pat Boone Chevy Showroom „(ABC, 1957-1960) i” The Polly Bergen Show ” (NBC, 1957-58). W 1959 roku Van Dyke zadebiutował na Broadwayu w przedstawieniu ” The Girls Against The Boys.”Ten główny reżyser i choreograf Gower Champion obsadził Van Dyke’ a w głównej roli Alberta Petersona w musicalu „Bye Bye Birdie”, który występował w latach 1960-1961. Pomimo początkowych wahań (nigdy wcześniej nie tańczył profesjonalnie), show było hitem, a Van Dyke zdobył Nagrodę Tony za swój występ. Następnie powtórzył rolę w adaptacji filmowej z 1963 roku, która była hitem w kasie. W tym czasie Van Dyke był już gwiazdą, dzięki przełomowemu sitcomowi, który nosił jego imię:” The Dick Van Dyke Show ” (CBS, 1961-66). Stworzony przez Carla Reinera i oparty na jego własnej karierze pisarza komedii telewizyjnych, serial koncentruje się na codziennym życiu neurotycznego, podatnego na wypadki pisarza komedii Van Dyke ’ a, Roba Petrie, i jego wiecznie cierpliwej żony, Laury Petrie, granej przez Mary Tyler Moore. Van Dyke zdobył trzy nagrody Emmy za swoje wysiłki, podczas gdy serial był czterokrotnie ukoronowany wybitnymi serialami komediowymi. Podczas gdy” The Dick Van Dyke Show ” był na antenie, Van Dyke udało się zrobić to, co było w tym dniu niemożliwe: stał się tak wielką gwiazdą w filmach, jak był w telewizji. W 1964 wcielił się w postać Berta kominiarza i bankiera Pana Dawesa Seniora w adaptacji Walta Disneya „Mary Poppins” (1964). Chociaż próby Van Dyke ’ a z akcentem cockneya były szeroko wyśmiewane, film stał się natychmiastowym klasykiem rodzinnym. Po chłodnym okresie, w którym wiele jego filmów upadło, w tym „The Art of Love” (1965), „Divorce American Style” (1967) I „Never a Dull Moment” (1968), Van Dyke powrócił, gdy zagrał Caractacusa Potta w kolejnym rodzinnym klasyku, „Chitty Chitty Bang Bang” (1968). Dekadę dopełnił mrokiem, grając samodestrukcyjnego komika z epoki kina niemego w filmie Carla Reinera” the Comic ” (1969). Choć nie był to wielki hit, krytycy byli pod wrażeniem dramatycznego zasięgu Van Dyke ’ a. Van Dyke wkrótce powrócił na znane terytorium, występując w „The New Dick Van Dyke Show” (CBS, 1971-74). Po raz kolejny opracowany przez Carla Reinera, seria ta widziała Van Dyke w roli gospodarza lokalnego talk show TV, z Hope Lange jako jego żona. Niestety zespół creative po raz drugi nie był w stanie złapać światła w butelce, a serial został anulowany po trzech sezonach. Van Dyke szybko się odbił, zdobywając nagrodę Emmy za rolę alkoholika biznesmena w filmie telewizyjnym” The Morning After ” (ABC, 1974). To było odpowiednie, ponieważ Van Dyke niedawno przezwyciężył prawdziwy problem picia, który niestety zakończył jego małżeństwo z Margie Willett, chociaż oboje czekali do 1984 roku, aby oficjalnie sfinalizować swój rozwód. 1976 okazał się sztandarowym rokiem dla Van Dyke ’ a: poprowadził obsadę krótkotrwałego serialu komediowego „Van Dyke i Spółka” (CBS, 1976), który pomógł rozpocząć karierę Andy ’ ego Kaufmana i Boba Einsteina i zdobył nagrodę Emmy za wybitny serial komediowy, mimo że był na antenie tylko przez trzy miesiące. W tym samym roku poznał również swoją wieloletnią partnerkę, Michelle Triolę, z którą mieszkał przez ponad 30 lat, aż do jej śmierci w 2009 roku. W następnym roku Van Dyke dołączył do obsady „The Carol Burnett Show” (CBS, 1967-1978)w samą porę na ostatni sezon legendarnego programu sketch. Po tym wydarzeniu Van Dyke zwolnił nieco i spędził większość lat 80. pojawiając się w Zapomnianych filmach telewizyjnych i występując gościnnie w serialach takich jak „Matlock” (NBC, 1986-1992/ABC, 1992-95), „Airwolf” (CBS, 1984-87) i „The Golden Girls” (NBC, 1985-1992). Jednak Van Dyke był w stanie osiągnąć powrót w 1990 roku, kiedy zdobył uznanie krytyków za swoją nikczemną rolę prokuratora Fletchera w adaptacji komiksu Pulpowego Warrena Beatty ’ ego „Dick Tracy” (1990). Następnie Van Dyke powrócił do telewizji, wcielając się w postać doktora Marka Sloana w niezwykle popularnym serialu kryminalnym „diagnoza: morderstwo” (CBS, 1993-2001). Po zagraniu tej postaci przez osiem sezonów i wiele filmów telewizyjnych, Van Dyke powrócił do kina, grając nikczemnych typów w filmach „ciekawy George” (2006) i „noc w Muzeum” (2006). Ten ostatni był wielkim hitem, a Van Dyke powróci do sequela” Night at the Museum: Battle of the Smithsonian ” (2009). Niestety, w tym samym roku zmarła jego wieloletnia partnerka, Michelle Triola. W 2012 roku Van Dyke ożenił się ponownie, Tym razem z makijażystką Arlene Silver, długoletnią przyjaciółką, którą po raz pierwszy poznał podczas SAG Awards w 2006 roku. Ostatnimi czasy Van Dyke zachwycił publiczność, ponownie wcielając się w rolę pana Dawesa Seniora w długo oczekiwanym sequelu” Mary Poppins powraca ” (2018), wraz z tanecznym numerem z gwiazdami Lin-Manuelem Mirandą i Emily Blunt.