galaktyki eliptyczne są najliczniejszym typem galaktyk we wszechświecie, ale ze względu na ich wiek i słabe właściwości, często są przyćmione przez młodsze, jaśniejsze zbiory gwiazd.

galaktykom eliptycznym brakuje wirujących ramion ich bardziej znanego rodzeństwa, galaktyk spiralnych. Zamiast tego mają zaokrąglony kształt elipsy, rozciągniętego koła.

jedną z najbardziej znanych galaktyk eliptycznych jest Cygnus a, który znajduje się około 600 milionów lat świetlnych od Ziemi i jest niezwykle jasnym źródłem radiowym. Cygnus A jest nie tylko dobrze znany astronomom, ale ma miejsce w science fiction; został opisany w powieści „kontakt” z 1985 roku, historii Carla Sagana, która później zainspirowała hollywoodzki film o tym samym tytule.

Klasyfikacja i charakterystyka

w 1926 roku Edwin Hubble opracował system klasyfikacji galaktyk. Znana jako sekwencja Hubble 'a lub” widelec Hubble 'a”, organizuje galaktyki w oparciu o ich kształt. W ramach tej organizacji galaktyki eliptyczne są klasyfikowane według ich rozciągłości. Galaktyki zaklasyfikowane jako E0 wydają się być niemal idealnymi okręgami (pamiętajmy, że okrąg to elipsa), podczas gdy te wymienione jako E7 wydają się znacznie dłuższe niż szerokie. Wygląd galaktyki jest związany z tym, jak leży ona na niebie, gdy oglądana jest z ziemi. Galaktyka o kształcie E7, ale widziana z przodu, pojawiłaby się jako E0, na przykład dlatego, że obserwatorzy nie zobaczyliby jej rozciągniętego kształtu, który leży „za” nią.

galaktyki eliptyczne mają szerszy zakres rozmiarów niż inne typy galaktyk. Najmniejsze są karłowate galaktyki eliptyczne, które mogą być mniejsze niż 10 procent wielkości Drogi Mlecznej. Eliptyczne obiekty rozciągają się na ponad milion lat świetlnych i zawierają ponad dziesięć bilionów gwiazd. M87, zidentyfikowana jako jedna z największych galaktyk we wszechświecie, jest klasyfikowana jako galaktyka eliptyczna E0.

astronomowie zidentyfikowali więcej galaktyk spiralnych niż eliptycznych, ale to dlatego, że spirale są łatwiejsze do wykrycia. Podczas gdy galaktyki spiralne są jasne, galaktyki eliptyczne są słabe. Galaktyki spiralne są ogniskami powstawania gwiazd, ale galaktyki eliptyczne nie są tak płodne, ponieważ zawierają mniej gazu i pyłu, co oznacza, że rodzi się mniej nowych (i jaśniejszych) gwiazd. Istniejące Gwiazdy wewnątrz galaktyki eliptycznej wydają się być starsze, emitując więcej światła czerwonego niż młodsze.

dlaczego astronomowie uważają, że galaktyki eliptyczne dominują na niebie? Ponieważ gdy określone obszary nieba są badane dogłębnie, pojawia się więcej galaktyk eliptycznych. Astronomowie uważają, że takie liczby są spójne w całym wszechświecie.

Historia i powstawanie

ponieważ galaktyki eliptyczne zawierają starsze gwiazdy i mniej gazu, naukowcy uważają, że zbliżają się do końca linii ewolucyjnej galaktyk. Wszechświat jest gwałtownym miejscem, a zderzenia między galaktykami są częste-rzeczywiście, Droga Mleczna ma zderzyć się z galaktyką Andromedy za kilka miliardów lat. Kiedy dwie spirale zderzają się, tracą swój znajomy kształt, przekształcając się w mniej ustrukturyzowane galaktyki eliptyczne.

uważa się, że supermasywna czarna dziura leży w centrum tych starożytnych galaktyk. Te żarłoczne olbrzymy zużywają gaz i pył i mogą odgrywać rolę w wolniejszym wzroście galaktyk eliptycznych.

powstałe w wyniku zderzenia galaktyki eliptyczne są częściej spotykane wokół gromad i grup galaktyk. Są one rzadziej spotykane we wczesnym Wszechświecie, co potwierdza tezę, że wyewoluowały z kolizji, które miały miejsce później w życiu galaktyki.

badania w ciągu ostatnich kilku lat ujawniły sporo na temat ewolucji galaktyk eliptycznych.

badanie z 2014 roku wykazało, że supermasywne czarne dziury mogą hamować powstawanie gwiazd w galaktykach eliptycznych, co pomogłoby wyjaśnić, dlaczego w eliptycznych galaktykach jest tak mało nowych gwiazd. Wcześniej astronomowie uważali, że w orbitach eliptycznych brakuje zimnego gazu niezbędnego do formowania się gwiazd, ale nowe badania wykazały, że w orbitach eliptycznych jest dużo zimnego gazu, który jest po prostu wyrzucany przez supermasywne czarne dziury w tym regionie.

w 2015 roku naukowcy odkryli, że niektóre kompaktowe eliptyczne obiekty mogą stracić większość swojej masy w wyniku interakcji galaktyk, co ma duże konsekwencje dla tego, co dzieje się, gdy galaktyki łączą się i zderzają.

połączenia galaktyk z eliptycznymi mogą nawet wytworzyć dziwne hybrydy, takie jak galaktyka Sombrero. Badanie przeprowadzone w 2012 roku przez Kosmiczny Teleskop Spitzera NASA wykazało, że Sombrero składa się z jednej galaktyki wewnątrz drugiej; badanie przeklasyfikowało Sombrero do galaktyki eliptycznej z płaskim dyskiem wewnątrz niej.

takie badania czasami przeklasyfikowują również galaktyki eliptyczne do innych typów, np. z UGC 1382 w 2016 roku. Naukowcy stwierdzili, że galaktyka nie jest eliptyczną, ale dziwną kombinacją kosmicznych kawałków, które powstały w wyniku różnych fuzji. Naukowcy są teraz zainteresowani tym, jak wiele innych podobnych galaktyk znajduje się w naszym wszechświecie.

Czytaj dalej:

• Przeczytaj więcej o galaktykach, z programu NASA Imagine the Universe.
• przeczytaj definicję galaktyk eliptycznych według Swinburne University of Technology.
• przykłady galaktyk eliptycznych ze Sloan Digital Sky Survey.