zdolność rozdziału 11 dłużnik-w-posiadaniu („DIP”) lub syndyka upadłości do przejęcia lub odrzucenia niewykorzystanej leasingu lub umów, które są” wykonawcze ” od daty zgłoszenia upadłości jest jednym z najważniejszych uprawnień stworzonych przez Kodeks upadłości. Pozwala to DIP pozbyć się uciążliwych umów i zachować umowy, które mogą przynieść korzyści zreorganizowanej działalności lub zostać przypisane do generowania wartości masy upadłościowej i/lub podziału funduszy na rzecz wierzycieli w ramach planu rozdziału 11. Fundamentalne znaczenie zapewnienia DIP lub powiernika odpowiedniego czasu na podjęcie decyzji, czy dana umowa powinna zostać przyjęta lub odrzucona, nawet gdy towarzyszące opóźnienie i niepewność może narazić niedebtor Umawiających się Stron na znaczne uprzedzenia, jest głęboko zakorzenione w tkaninie amerykańskiego orzecznictwa upadłościowego. Jak wynika z orzeczenia wydanego niedawno przez Sąd Apelacyjny drugiego obwodu, sądy rzadko stwierdzają, że prawo do przejęcia lub odrzucenia może zostać naruszone lub skrócone w okolicznościach, które nie zostały wyraźnie określone w Kodeksie upadłościowym. W COR Route 5 Co. v. Penn Traffic Co. (In re the Penn Traffic Co.), Sąd Apelacyjny orzekł, że po złożeniu wniosku o wykonanie przez stronę niebędącą wykonawcą umowy, która była wykonywana od daty złożenia wniosku w rozdziale 11, nie może pozbawić DIP prawa do przyjęcia lub odrzucenia umowy.

założenie i odrzucenie
umów wykonawczych i niewykorzystanej dzierżawy

sekcja 365(a) Kodeksu upadłości stanowi, że, z pewnymi wyjątkami opisanymi w innym miejscu w statucie, „powiernik, z zastrzeżeniem zgody sądu, może przyjąć lub odrzucić każdą umowę wykonawczą lub niewykorzystaną dzierżawę dłużnika.”Uprawnienie powiernika do przejęcia lub odrzucenia zostało przyznane na mocy sekcji 1107 (A) Kodeksu upadłościowego . Odrzucenie powoduje naruszenie umowy, a wszelkie roszczenia odszkodowawcze traktowane są jako roszczenie przedprocesowe przeciwko spadkowi na równi z roszczeniami innych niezabezpieczonych wierzycieli (chyba że dłużnik złożył zabezpieczenie). Założenie umowy wymaga, między innymi, aby DIP wyleczyć wszystkie istniejące opóźnienia pieniężne i zapewnić odpowiednią pewność jego przyszłych wyników.

sądy upadłościowe zasadniczo zatwierdzają przyjęcie lub odrzucenie umowy, jeśli zostaną przedstawione dowody na to, że którekolwiek z działań jest dobrą decyzją biznesową. Przy założeniu, większość rodzajów umów wykonawczych może być również przypisana przez DIP lub powiernika osobom trzecim w okolicznościach określonych w sekcji 365. Z wyjątkiem niektórych rodzajów umów, takich jak umowy dzierżawy nierezydentnych nieruchomości oraz umowy dzierżawy statków powietrznych i części, DIP lub powiernik może podjąć decyzję o przejęciu lub odrzuceniu w dowolnym momencie do potwierdzenia planu określonego w rozdziale 11. Jednakże każda osoba niebędąca stroną umowy może starać się zmusić DIP lub powiernika do przyjęcia lub odrzucenia umowy przed potwierdzeniem, w którym to przypadku sąd upadłościowy musi zdecydować, jaki okres jest uzasadniony do podjęcia decyzji. W oczekiwaniu na decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu, powiernik lub DIP jest na ogół zobowiązany do utrzymywania na bieżąco zobowiązań, które stają się wymagalne na mocy umowy po złożeniu wniosku.

Kodeks upadłościowy nie definiuje „egzekucyjnego.”Historia legislacyjna sekcji 365 odwołuje się z aprobatą do definicji sformułowanej przez słynnego komentatora i uczonego profesora Verna Countrymana, który w 1973 r.zdefiniował „wykonawczą” umowę jako ” umowę, na mocy której zobowiązanie zarówno upadłego, jak i drugiej strony umowy jest do tej pory niewykonane, że niewykonanie któregokolwiek z nich stanowiłoby istotne naruszenie usprawiedliwiające wykonanie drugiego.”Większość sądów akceptuje tę lub zasadniczo podobną definicję tego terminu. Jeżeli umowa lub umowa nie jest wykonalna, nie może być ani przyjęta, ani odrzucona(chociaż Umowa może spowodować powstanie składnika majątku lub zobowiązania).

co do zasady, czy umowa jest wykonalna (i może być przyjęta lub odrzucona), określa się od dnia złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Niektóre sądy orzekły jednak, że nawet jeśli umowa była wykonywana w dniu złożenia wniosku, zdarzenia po złożeniu wniosku mogą zmienić status Umowy, tak że nie można jej dłużej zakładać ani odrzucać. Jest to czasami określane jako „zasada oceny po petycji.”Sądy powoływały się na to w przypadkach, gdy na przykład: (i) umowa wygasła po złożeniu wniosku zgodnie z jej warunkami, tak, że nie było już żadnych zobowiązań do przyjęcia lub odrzucenia; lub (ii) dip afirmacyjnie działał w sposób, który wpłynął na istnienie zaległych zobowiązań do wykonania (np. poprzez zaprzestanie działalności lub zwolnienie pracownika objętego umową o pracę). W Penn Traffic drugi obieg, nie odrzucając kategorycznie idei, że taka zasada może mieć zastosowanie w pewnych okolicznościach, orzekł, że zakończenie wykonania przez nondebtora po złożeniu wniosku nie może pozbawić prawa do odrzucenia umowy budowlanej, która była wykonalna od daty złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości.

Penn Traffic

Penn Traffic Company („PTC”), wiodący sklep spożywczy w USA, był właścicielem działki i niektórych ulepszeń przylegających do centrum handlowego Towne Center w Fayetteville w stanie Nowy Jork. Cor Route 5 Company, LLC („COR”), deweloper nieruchomości komercyjnych, był również właścicielem ziemi w pobliżu centrum handlowego. Nieruchomość PTC nie mogłaby zostać przekształcona w nowoczesny podmiejski supermarket jako część centrum handlowego bez włączenia przyległych i łączących nieruchomości kr. W związku z tym PTC zawarło z Kr „umowę projektową” przewidującą wymianę gruntów, przygotowanie terenu i budowę supermarketu, zwrot przez kr kosztów budowy poniesionych przez PTC oraz przekazanie przez PTC kr gruntu, na którym znajduje się supermarket, po czym obiekt zostanie wydzierżawiony i będzie przez PTC eksploatowany.

PTC i niektóre podmioty stowarzyszone złożyły wniosek o ochronę w rozdziale 11 W maju 2003 roku w Nowym Jorku. W momencie składania wniosku kr wypełnił wszystkie zobowiązania wynikające z umowy o projekt, z wyjątkiem zwrotu kosztów budowy PTC (około 3,5 mln USD) i przetargu na dzierżawę na rzecz PTC, które nie przekazało jeszcze nieruchomości supermarketu na rzecz kr. Nieruchomość została następnie wyceniona na prawie 10 milionów dolarów.

W marcu 2004 r.kr wniósł o zwrot kosztów należnych z tytułu Umowy dotyczącej projektu oraz podpisaną umowę najmu. PTC odmówiło przyjęcia oferty. Zamiast tego w listopadzie 2004 r.zwróciła się do sądu o odrzucenie umowy dotyczącej projektu. Sąd upadłościowy odrzucił wniosek, orzekając, że umowa projektowa nie jest już wykonalna i nie może zostać przyjęta ani odrzucona po tym, jak kr złożył ofertę jej wykonania. PTC odwołało się do sądu rejonowego, który uchylił orzeczenie sądu, zgodnie z którym stan egzekucyjny powinien być oceniany w momencie przyjęcia lub odrzucenia wniosku i uwzględniać wykonanie pozasądowe. Sąd upadłościowy ostatecznie przychylił się do wniosku PTC o odrzucenie umowy projektowej, uznając, że odrzucenie leży w najlepszym interesie PTC. Kr odwołał się do nakazu odrzucenia aż do drugiego obiegu.

orzeczenie drugiego obwodu

sąd apelacyjny potwierdził, orzekając, że strona niebędąca wykonawcą umowy, która jest wykonywana w dniu złożenia wniosku, nie może, w drodze przetargu powództwa lub wykonania własnych zaległych zobowiązań, „pozbawić dłużnika możliwości skorzystania z ustawowego prawa do odrzucenia umowy jako niekorzystnego dla spadku.”Prosty język sekcji 365, sąd wyjaśnił, pozwala DIP lub powiernik przyjąć lub odrzucić umowę wykonawczą” w dowolnym momencie przed potwierdzeniem planu.”Kontrahenci ubiegający się o wcześniejsze rozstrzygnięcie, jak podkreślił sąd, mogą wystąpić z wnioskiem o wydanie nakazu sądowego zobowiązującego dłużnika do przyjęcia lub odrzucenia umowy w określonym terminie.

zgodnie z drugim obwodem, nie musi on określać „dokładnych konturów testu wykonalności”, ponieważ sąd upadłościowy uznał, że niespełnione zobowiązania Stron wynikające z umowy projektowej spełniają „standard Countryman” z dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Odrzuciła ona twierdzenia KR-u, zgodnie z którymi umowa nie powinna być traktowana jako umowa wykonawcza, ponieważ umowa ta jest w rzeczywistości „leasingiem finansowym”, „opcją przedpłaconą” lub formą zabezpieczonej transakcji na rynku nieruchomości, która nie podlega przepisom dotyczącym umów wykonawczych zawartym w § 365 Kodeksu upadłościowego. Okoliczności faktyczne tej sprawy, jak stwierdził sąd, nie potwierdzają prawnego wniosku, że umowa projektowa była czymś innym niż umową wykonawczą.

podkreślając, że „xecutoriness i prawa dłużnika w odniesieniu do przyjęcia lub odrzucenia umowy wykonawczej są zwykle oceniane od daty petycji”, drugi obwód odróżnił fakty w tej sprawie od tych, które rozpatrywane przez sądy, które powołały się na ” zasadę oceny po petycji.”W tej sprawie Trybunał wyjaśnił, że umowa dotycząca projektu nie wygasła przed decyzją PTC o jej odrzuceniu,ani też PTC nie zadziałało w sposób potwierdzający istnienie zaległych zobowiązań z tytułu wykonania. Sąd uznał, że Kodeks upadłościowy stwarza nierówne szanse w przypadku umów wykonawczych, ale z ważnych powodów:

zrozumiałe jest współczucie dla dłużnika niebędącego dłużnikiem, który nie z własnej winy może ponieść znaczne obciążenie z powodu odrzucenia przez dłużnika umowy wykonawczej z powodu nieprzewidzianego postępowania upadłościowego. Pojęcie, zgodnie z którym podmiot niebędący dłużnikiem mógłby uniemożliwić wykonywanie praw wynikających z § 365 w odniesieniu do umowy wykonawczej poprzez wykonanie zobowiązań umownych tego podmiotu po złożeniu wniosku, jest jednak sprzeczne zarówno z prostym językiem, jak i z Polityką Kodeksu. . . . Kodeks nie warunkuje prawa do przejęcia lub odrzucenia z braku uszczerbku dla strony niebędącej dłużnikiem, a zaspokojenie roszczeń poniżej ich pełnej wartości nienależącej do masy upadłościowej jest powszechne w postępowaniu upadłościowym, podobnie jak zakłócenie oczekiwań nie dłużników w zakresie rentownych porozumień biznesowych.

zgodnie z względami politycznymi leżącymi u podstaw sekcji 365, Trybunał podkreślił, prawo do wyboru, czy przyjąć lub odrzucić umowę wykonawczą jest „że z dłużnika sam,” niezależnie od „uciążliwe dylematy” obliczu nondebtor Umawiającej się strony zmuszone do marudzenia w ustawowym zawieszeniu podczas DIP lub powiernik obraduje nad pytaniem. Interesy dłużnika, drugi obieg zakończony, ” są najważniejsze w równowadze kontroli.”

Outlook

Penn Traffic mogło mieć wątpliwości co do dalszej debaty (przynajmniej w drugim obiegu) dotyczącej prawa spadkowego lub powiernika do przyjęcia lub odrzucenia umów, które są wykonalne od daty wniosku o ogłoszenie upadłości, ale tak nie jest. Drugi obwód unikał przyjęcia jasnej linii w tej sprawie, decydując się zamiast tego pozostawić otwartą możliwość, że w pewnych okolicznościach wydarzenia po petycji mogą pozbawić jej praw zgodnie z sekcją 365, cofając „wykonawczy” status umowy w dniu petycji. Podejście to zostało przez Trybunał scharakteryzowane jako ” odstępstwo od zasady ogólnej.”Kodeks upadłościowy zasadniczo określa datę wniosku o ogłoszenie upadłości jako punkt odniesienia dla określenia statusu prawnego różnych praw, roszczeń i interesów, chyba że wyraźnie stanowi inaczej. Zgodnie z orzeczeniem drugiego obiegu, DIP w niektórych przypadkach może nadal być narażony na ryzyko utraty prawa do przyjęcia lub odrzucenia umowy zgodnie z ” zasadą oceny po petycji.”

COR Route 5 Co. v. Penn Traffic Co. (In re the Penn Traffic Co.), 524 F. 3d 373 (2D Cir. 2008).

V. Countryman, Executory Contracts in Bankruptcy, 57 Minn. L. Rev. 439 (1973).

Counties Contracting & Constr. Co. v. Constitution Life Ins. Co., 855 F.2d 1054 (3d Cir. 1988).

In re Spectrum Info. Techs., Inc., 193 B.R. 400 (Bankr. E.D.N.Y. 1996).

In re Total Transp. Serv., Inc., 37 B.R. 904 (Bankr. S.D. Ohio 1984).

In re Pesce Baking Co., Inc., 43 B.R. 949, 957 (Bankr. N.D. Ohio 1984).