większość technik rozdzielania składa się z kolumny chromatograficznej, fazy stacjonarnej i fazy ruchomej i używa wspólnej terminologii. Dlatego lepiej jest nauczyć się niektórych opisanych w podręczniku do HPLC (Ref.1) jako przegląd:

czas retencji $T_\mathrm{r}$ solute a można zdefiniować jako czas od wstrzyknięcia próbki do czasu elucji związku, pobrany z maksimum (wierzchołka) piku, który należy do określonego gatunku molekularnego a (znanego lub nieznanego). Czas retencji wskazuje, jak długo trwa elucja związku A z kolumny (z wtryskiwacza do detektora). Czas retencji ostatniego piku (jeśli próbka zawiera wiele związków) w chromatogramie służy do oszacowania niezbędnej długości przebiegu chromatograficznego. Ogólnie rzecz biorąc, dla molekularnego gatunku a, czas retencji może być oznaczony jako $t_\mathrm{R}$(A), a czas jest zwykle mierzony w $ \ pu{min}$. Jednak część „(a) ” w notacji jest czasami pomijana, jednak $t_\mathrm{R}$ jest zawsze związana z określonym gatunkiem molekularnym.

Czas retencji zależy nie tylko od struktury konkretnej cząsteczki, ale także od czynników, takich jak natura faz ruchomych i stacjonarnych, natężenie przepływu fazy ruchomej i wymiary kolumny chromatograficznej. Czas retencji jest zwykle charakterystyczny dla określonego związku w danej separacji. Z tego powodu czas retencji ma kluczowe znaczenie w identyfikacji analitów, gdy ich czas retencji jest znany (np. za pomocą standardów).

szczególnie interesujący W separacji jest czas martwy $t_\mathrm{M}$, który jest czasem, w którym niezrealizowane gatunki molekularne muszą wymyć się z kolumny chromatograficznej. Martwy czas jest również znany jako czas pustki lub czas zatrzymania. Martwy czas $t_\mathrm{M}$ może być również zinterpretowany jako część czasu retencji $t_\mathrm{R}$(A) Dla analitu a, który analit spędza w fazie mobilnej przechodząc przez kolumnę (jest to powód podkrptu „m” oznaczającego mobilny). Parametr ten nie jest związany z procesem retencji i zależy od natężenia przepływu i właściwości fizycznych kolumny (tj. długości, średnicy, porowatości fazy stacjonarnej). Różnica między czasem retencji ($t_\mathrm{R}$) a czasem martwym ($t_\mathrm{M}$) reprezentuje czas, w którym analit a jest zatrzymywany w fazie stacjonarnej ($t_\mathrm{S}$). Różnica ta jest oznaczana jako skrócony czas retencji $t_\mathrm{S}$ (lub $T’_\mathrm{R}$) i jest wyrażona wzorem:$$t_\mathrm{s}=t_\mathrm{R}-t_\mathrm{M}$$

wartość $t_\mathrm{m}$ jest zwykle otrzymywana jako przybliżenie przy użyciu związków, które są bardzo nieznacznie zachowane, ponieważ może być trudno znaleźć związek, który nie jest w ogóle zachowany na kolumnie chromatograficznej. Na przykład podczas cyklu HPLC rozpuszczalnikiem używanym do wstrzykiwania próbki (gdy różni się od fazy ruchomej) może być taki związek, a czas retencji tego piku rozpuszczalnika można uznać za czas martwy.