pytanie: „co miał na myśli Dawid, gdy prosił Boga, aby” przywrócił mi radość zbawienia twego ” (Psalm 51:12)?”
odpowiedź: był czas, kiedy król Dawid poprosił Boga, aby przywrócić mu radość z jego zbawienia. Ten czas przyszedł po incydencie odnotowanym w 2 Samuela 11 Dawida popełniającego cudzołóstwo z Batszebą, żoną jednego z jego lojalnych żołnierzy. Plugawa historia dotyczy nie tylko cudzołóstwa, ale także ciąży Batszeby, próby zatuszowania i ostatecznego zabójstwa męża Batszeby przez Dawida. Następnie Dawid żeni się z Batszebą i wierzy, że nikt nigdy nie dowie się o jego występkach. Ale ostatnia część wersetu 27 zawiera tę złowrogą deklarację: „ale to, co uczynił Dawid, nie podobało się Panu.”
W 2 Księdze Samuela 12 prorok Natan konfrontuje Dawida z jego grzechem, a Dawid wyznaje (werset 14).
Psalm 51 to piosenka, którą David napisał po tej konfrontacji, jak zaznaczono w tytule: „For the director of music. Psalm Dawida. Gdy przyszedł do niego prorok Natan po tym, jak Dawid dopuścił się cudzołóstwa z Batszebą.”
Psalm 51 jest modlitwą przebaczenia i oczyszczenia. Wersety 1-9:
„zmiłuj się nade mną, Boże,
zgodnie z Twoją niezawodną miłością;
zgodnie z Twoim wielkim współczuciem
Wymaż moje występki.
zmyj całą moją nieprawość
i oczyść mnie z mojego grzechu.
bo znam moje występki,
i mój grzech jest zawsze przede mną.
przeciwko tobie, tylko Tobie, Zgrzeszyłem
i zrobiłem to, co jest złe w twoich oczach;
więc masz rację w swoim werdykcie
i usprawiedliwiony, gdy osądzasz.
z pewnością byłem grzeszny od urodzenia,
grzeszny od czasu, gdy moja matka poczęła mnie.
jednak pragnąłeś wierności nawet w łonie;
nauczyłeś mnie mądrości w tym sekretnym miejscu.
oczyść mnie hizopem, a będę czysty;
umyj mnie, a będę bielszy niż śnieg.
pozwól mi usłyszeć radość i radość;
pozwól kościom, które zmiażdżyłaś, radować się.
Ukryj twarz przed moimi grzechami
i Wymaż całą moją nieprawość.”wersety 10-12 są chyba najbardziej znane z Psalmu 51:” Stwórz we mnie serce czyste, O Boże, i odnów ducha niezłomnego we mnie.
nie odrzucaj mnie od swojej obecności
ani nie zabieraj ode mnie Swojego Ducha Świętego.
Przywróć mi radość twego zbawienia
i udziel mi ducha chętnego, aby mnie podtrzymał.”
w wersecie 11 Dawid prosi, aby Duch Święty nie został usunięty z niego. W Starym Testamencie Duch Święty zazwyczaj zstąpił na osobę, aby umożliwić wykonanie określonego zadania. Gdyby Duch Święty został usunięty z Dawida, oznaczałoby to, że zostałby odrzucony przez Boga jako król w taki sam sposób, w jaki Bóg odrzucił Saula i usunął z Niego Jego Ducha (1 Samuela 16:14).
następnie Dawid prosi Boga o przywrócenie radości z jego zbawienia. Czas między grzechem Dawida a konfrontacją Nathana upłynął kilka miesięcy, ponieważ dziecko już się urodziło. W tym czasie Dawid cierpiał wewnętrzne męki, jak opisuje w Psalmie 32:3-4: „gdy milczałem, moje kości zmarnowały się przez cały dzień.
Dzień i noc
twoja ręka była na mnie ciężka;
moja siła została wyczerpana
jak w upale lata.”
pomimo wszystkich kroków, jakie David podjął, aby stłumić wiadomość o tym, co zrobił, nie doświadczył radości w tuszowaniu. Jednak gdy wyznał Bogu swój grzech, otrzymał przebaczenie i jego radość powróciła. Psalm 32 zaczyna się w ten sposób:”błogosławiony Ten, którego grzechy są odpuszczone, którego grzechy są zakryte.
błogosławiony Ten, którego grzech Pan nie liczy na nich
i w którego duchu nie ma oszustwa.”
Psalm 32 kończy się na ” radujcie się w Panu i radujcie, sprawiedliwi; śpiewajcie wszyscy, którzy jesteście prawi w sercu!”(werset 11).
kiedy Dawid błaga Boga, aby „przywrócił mi radość z Twojego zbawienia”, prosi, aby ponownie miał społeczność z Bogiem, którą kiedyś znał i cieszył się. Dawid nie mógł cieszyć się boską społecznością, gdy nie wyznał grzechu.
nawet dzisiaj możemy stracić radość z naszego zbawienia. Nie stracimy zbawienia—grzech nie oddzieli wierzącego od Boga – ale może okraść nas z radości i radości bliskiej społeczności z naszym Zbawicielem.