Drewno bukszpanu (Buxus spp.) są przystosowane do szerokiego zakresu warunków oświetleniowych i preferują żyzną, wilgotną, dobrze zdrenowaną glebę, która jest wzbogacona o materię organiczną. Informacje na temat gatunków, odmian i kultury można znaleźć w Hgic 1061 bukszpan. Bukszpan jest podatny na następujące choroby i problemy szkodników.

choroby

spadek: Spadek bukszpanu jest słabo poznanym kompleksem obejmującym grzyby Paecilomyces, Volutella, Macrophoma i Phytophthora, a także zimne urazy, stres suszy i nicienie (mikroskopijne robaki okrągłe). Zjawisko to jest również ściśle związane z problemami kulturowymi związanymi z drewnem drzew liściastych, takimi jak niewłaściwe pH i stan odżywienia, niewłaściwe nawadnianie, zły drenaż i niewłaściwe zarządzanie ściółką. Jednak Paecilomyces buxi jest konsekwentnie związany z korzeniami bukszpanu angielskiego wykazującymi zespół spadku bukszpanu, a spadek ten często następuje po okresach stresu suszy.

gnicie korzeni przez Phytophthora jest zwykle większym problemem w wilgotnych glebach (patrz sekcja zgnilizna korzeni poniżej). Macrophoma candollei może powodować zarazę liści, ale zwykle działa jako słaby patogen po chorobach korzeni lub stresach środowiskowych. Volutella buxi może powodować zamieranie lub zarazę macierzystą na angielskich i Amerykańskich liściach i często następuje zimowy uraz (patrz sekcja Canker poniżej). Więcej niż jeden problem może istnieć na podkreślił boxwoods.

objawy składają się ze słabych i wrzecionowatych roślin. Martwe lub umierające gałęzie występują losowo w buszu. Starsze liście opadają przedwcześnie, a pozostałe liście rozwijają żółty kolor. Liście często mają różową erupcję zarodników na czarnych owocnikach. Martwe obszary lub kłykcie rozwijają się wzdłuż gałęzi lub w pobliżu korony. Różne gatunki nicieni (mikroskopijne robaki, które żywią się korzeniami) również wydają się być zaangażowane (patrz sekcja nicienie poniżej).

zapobieganie & leczenie: dokładna diagnoza powiązanych czynników jest ważna przed podjęciem działań naprawczych. Powinno to obejmować analizę nicieni, analizę gleby i ocenę drenażu w danym obszarze oraz stopień ukorzenienia w ściółce (ściółce). Próbki na chorobę korzeniową należy przesłać do zakładu Clemson University & Pest Diagnostic Clinic do analizy.

zatłoczony wzrost i obumarłe liście w kroczkach gałęzi mają tendencję do utrzymywania wysokiego poziomu wilgotności w baldachimie, stwarzając warunki sprzyjające chorobom wymierania. Śliwki martwe łodygi z powrotem do zdrowej tkanki. Dezynfekować nożyce do przycinania często w domowych wybielaczach rozcieńczonych 1:9 z wodą lub alkoholem (izopropylowym) przez 10 sekund. Usuwanie martwych gałęzi i liści z krocza rośliny, a także coroczne odnawianie materiału ściółkowego, również pomoże w kontroli.

właściwe praktyki kulturowe, takie jak dostarczanie wody w razie potrzeby, unikanie nadmiernego podlewania lub nadmiernego nawożenia oraz przerzedzanie krzewów, aby umożliwić lepszą cyrkulację powietrza, mają ogromne znaczenie dla utrzymania energicznego stanu. Aby zapobiec zimowym urazom, upewnij się, że podczas upadku dostępna jest wystarczająca wilgotność gleby. Rośliny w wysoce narażonych sytuacjach mogą wymagać ochrony przed wiatrem. Jest to szczególnie ważne na obszarach północnych, gdzie gleba może zamarznąć i pozostać zamrożona w słoneczne dni. Kiedy tak się dzieje, liście nadal się rozwijają, ale korzenie nie mogą zastąpić utraconej wilgoci z zamarzniętej gleby.

Jeśli bukszpan obumarł i potwierdzono spadek choroby bukszpanu, nie należy sadzić bukszpanu angielskiego (Buxus sempervirens 'Suffruiticosa’) w tym samym miejscu. Bukszpan Amerykański (Buxus sempervirens) i bukszpan mały (B. microphylla) mogą być stosowane jako zamiennik, ponieważ są odporne na upadek. Jeśli jednak zostanie potwierdzona zgnilizna korzeni Phytophthora, należy unikać miejsca dla przyszłych nasadzeń bukszpanu.

zgnilizna korzeni: zgnilizna korzeni jest spowodowana przez grzyby Phytophthora nicotianae i P. cinnamomi. Liście zmieniają kolor z normalnego ciemnozielonego na jasnozielony, gdy roślina spada. Korzenie są ciemne i zgniłe, a kora gnije i łuszczy się na koronie. Śmierć całej rośliny jest charakterystyczna dla tej choroby.

zapobieganie & leczenie: wysoka wilgotność gleby i ciepła temperatura gleby to warunki sprzyjające gniciu korzeni. Choroba jest bardziej dotkliwa w ciężkich glinach lub słabo osuszonych glebach. Nadmierne podlewanie roślin lub długie okresy ulewnego deszczu sprzyjają również rozwojowi choroby. Należy zapobiegać zgniliźnie korzeni Phytophthora, ponieważ substancje chemiczne są często nieskuteczne w zwalczaniu tej choroby po tym, jak objawy naziemne stają się oczywiste. Poniższe sugestie mogą pomóc w zapobieganiu zgniliźnie korzeni:

• zakup roślin wolnych od choroby w renomowanej szkółce.
• w obszarach, w których obumarły rośliny podatne na zgniliznę korzeni, przesadzaj z roślinami, które nie są podatne.
• rośliny podatne na zgniliznę korzeni w miejscach dobrze osuszonych lub w podwyższonych łóżkach. Jeśli gleba jest ciężka, wymieszaj ją z porowatym materiałem, takim jak kompostowana kora sosny.
• glebę wokół zakażonych roślin można potraktować odpowiednim środkiem grzybobójczym zgodnie ze wskazówkami na etykiecie. Może to zmniejszyć rozprzestrzenianie się grzyba wśród roślin, ale te chemikalia nie mogą zabić grzyba w zakażonych roślinach. Należy przeczytać i postępować zgodnie ze wszystkimi wskazówkami na etykiecie środka grzybobójczego.

rak lub zaraza macierzysta: choroba ta jest spowodowana przez grzyba Volutella buxi. Pierwszym zauważalnym objawem jest to, że niektóre gałęzie lub niektóre rośliny w grupie nie rozpoczynają nowego wzrostu tak wcześnie na wiosnę, jak inne, ani nowy wzrost nie jest tak energiczny, jak na zdrowych okazach. Liście zmieniają kolor z normalnego na jasnozielony w różne odcienie opalenizny. Zainfekowane liście obracają się w górę i leżą blisko łodygi, zamiast rozprzestrzeniać się jak liście na zdrowych łodygach. Chore liście i gałęzie wykazują małe, różowe, woskowate owocniki grzyba. Kora u podstawy zainfekowanej gałęzi jest luźna i łatwo odrywa się od szarego do czarnego przebarwionego drewna pod spodem.

zapobieganie & leczenie: martwe gałęzie należy usunąć, gdy tylko będą widoczne. Zaleca się coroczne usuwanie i niszczenie wszystkich liści, które utknęły w kroczu. Wykazano, że zastosowanie fungicydu na bazie miedzi jest bardzo skuteczne w zapobieganiu rakom. Pierwszą aplikację należy wykonać po usunięciu martwych liści i obumierających gałęzi oraz przed rozpoczęciem wzrostu wiosną. Przykłady produktów znajdują się w tabeli 1. Podobnie jak w przypadku wszystkich pestycydów, Przeczytaj i postępuj zgodnie ze wszystkimi instrukcjami i środkami ostrożności na etykiecie.

początkowy objaw plamki liściowej patogenu zarazy bukszpanowej.
zdjęcie Kelly Ivors, patolog roślin, California Polytechnic State University, San Luis Obispo, CA

: Zaraza bukszpanowa jest spowodowana przez patogen grzybowy Calonectria pseudonaviculata (synonim Cylindrocladium pseudonaviculatum), który powoduje plamy liści, rak łodygi, defoliację i śmierć boxwoodów. Inne rośliny, które są związane z boxwoods mogą być również gospodarzami, takie jak pachysandra i słodkie pudełko (gatunek Sarcococca). Nie są znane odporne boxwoods, ale kilka zostało przetestowanych i okazało się bardziej tolerancyjne, takie jak B. sinica var. insularis „Nana” i B. microphylla var. japonica 'Green Beauty’.

zaraza Bukszpanowa może również powodować Czarne zmiany martwicze lub kłykcie na łodygach.
Photo by Meg Williamson, ©2016 Clemson Plant Problem Clinic

gdy choroba rozprzestrzenia się w krzewie bukszpanu, dodatkowe plamy liści tworzą się i łączą, aż całe powierzchnie liści są zainfekowane, a te zniszczone liście spadają z rośliny. Łodygi ulegają zakażeniu i tworzą Ciemnobrązowe do czarnych zmiany lub kłykcie. Gdy trzon obraca się wokół trzonu, dopływ wody jest odcięty od tego punktu na zewnątrz, a trzon umiera.

patogen może przetrwać co najmniej pięć lat na zniszczonych i opadłych liściach, a także na uszkodzeniach łodygi na obumierających lub martwych roślinach. Opady deszczu i nawadnianie może rozpryskiwać zarodniki do sąsiednich roślin.

zapobieganie & leczenie: zaraza Bukszpanowa może być mylona z innymi chorobami bukszpanu, takimi jak zanik bukszpanu lub inne choroby macierzyste.

jeśli podejrzewa się zarazę bukszpanu, należy zidentyfikować chorobę. Próbki roślin można przesłać do identyfikacji do zakładu Clemson & Pest Diagnostic Clinic.

wraz z postępem zarazy bukszpanu liście i łodygi stają się bardziej chore, a następnie następuje defoliacja.
Kelly Ivors, patolog roślin, California Polytechnic State University, San Luis Obispo, CA

przycinaj chore łodygi, zgrabiaj opadłe liście i usuwaj oba. Nie wkładaj chorego materiału roślinnego do stosu kompostu. Liście i obumierające rośliny powinny być zakopane, spalone lub zapakowane i umieszczone wraz ze śmieciami w celu udania się na wysypisko. Zastosuj świeżą ściółkę pod roślinami, aby zmniejszyć szanse na reinfekcję zarodników, które mogłyby rozpryskiwać się z gleby na liście. Bardziej skutecznymi fungicydami do zwalczania zarazy bukszpanowej są chlorotalonil lub chlorotalonil zmieszany z tiofanatem metylowym. W tabeli 1 przedstawiono przykłady marek i konkretnych produktów.

Inne niewrażliwe rośliny mogą być używane w krajobrazie, aby zastąpić boxwoods, takie jak Dwarf yaupon hollies i japońskie hollies, z których oba mają małe liście i wyglądają bardzo podobnie do boxwoods.

nicienie: szkarłatne są podatne na kilka pasożytniczych nicieni (mikroskopijne okrągłe robaki), w tym Południowy nicień korzeniowy (Meloidogyne incognita), nicień pierścieniowy (Mesocriconema), nicień zmiany (Pratylenchus) i nicień stunt (Tylenchorhynchus).

objawy obejmują brązowienie liści, zahamowanie wzrostu i ogólny spadek bukszpanu. Mikroskopijne robaki żywią się korzeniami, które wkrótce obumierają, a roślina tworzy boczne korzenie powyżej zaatakowanego obszaru. Te boczne korzenie z kolei są porażone. Powtarzające się infestacje i boczna produkcja korzeni skutkują karłowatym systemem korzeniowym przypominającym miotłę czarownic.

profilaktyka & leczenie: żywotność porażonych roślin może być przedłużona poprzez dobrą pielęgnację (nawożenie, ściółkowanie) i dokładne podlewanie roślin podczas suchych okresów. Bukszpan Amerykański (B. sempervirens) jest odporny na nicienie korzeniowe i tolerancyjny na nicienie stunt. Nicienie nie mogą być całkowicie wyeliminowane z krajobrazu. Celem jest utrzymanie populacji na tyle niskiej, aby zapobiec szkodliwym objawom, które osłabiają roślinę. Lasy skrzynkowe nie powinny być uprawiane na glebach silnie porażonych nicieniami. Uprawa roślin, które nie są dotknięte nicieniami(trawy, nagietki) zmniejszy populację nicieni w dłuższej perspektywie.

krzewy odporne na nicienie, takie jak yaupon holly i Burford holly, mogą być używane do zastępowania drzew liściastych, które zostały zabite przez nicienie.

owady& pokrewne szkodniki

liść bukszpanu larwa żerująca wewnątrz liścia.
Clemson University-USDA Cooperative Extension Slide Series, Bugwood.org

bukszpan (Monarthropalpus flavus): jest to najpoważniejszy szkodnik owada, który atakuje bukszpan. Leafminer jest larwą (niedojrzałą formą) małej, orangish mosquito-like fly. Te muchy mają mniej niż 1,5 cm długości i często można je zobaczyć rojąc się wokół boxwoods na wiosnę. Dorosła samica mucha wkłada jaja z jej jajowody (struktura składania jaj) do nowych liści bukszpanu przez górną powierzchnię liścia. Kiedy larwy wykluwają się, żywią się wewnątrz liścia, tworząc minę. Larwy są pomarańczowe i mają około 1,5 cm długości. Zimują (przeżywają zimę) wewnątrz liści. Dorosłe wyłaniają się z liści następnej wiosny, tuż po nowym wzroście następuje na liściach skrzynkowych. Jest jedno pokolenie rocznie. Bukszpan Amerykański jest preferowaną rośliną żywicielską, ale bukszpan angielski i japoński (B. microphylla var. japonica) są również podatne.

ataki bukszpanu powodują nieregularnie ukształtowane obrzęki na liściu. Na spodniej stronie liścia może występować lekko pęcherzowy wygląd. Pęcherze mogą być widoczne dopiero późnym latem. Porażone liście zwykle żółkną lub brązową plamistością, są mniejsze i opadają szybciej niż zdrowe liście. Ciężka plaga może spowodować poważną utratę liści i spowodować śmierć bukszpanu.

zapobieganie & Kontrola: nie zaleca się stosowania środków owadobójczych przeciwko bukszpanowi, chyba że uszkodzenie jest nie do zniesienia. Środki owadobójcze są najskuteczniejsze przeciwko temu szkodnikowi, gdy pojawią się dorośli i zanim będą mogli złożyć jaja. Dorosłe osobniki pojawiają się zwykle w okresie trzech tygodni, ale żyją tylko kilka dni

zniekształcone, splamione liście z bukszpanem.
John A. Weidhass, Virginia Polytechnic Institute and State University, Bugwood.org

środki owadobójcze, które są skuteczne przeciwko dorosłym bukszpanom i są oznakowane do użytku w domu, obejmują malation. Z tych środków owadobójczych, rozpocząć leczenie w połowie kwietnia do początku maja, kiedy dorosłe muchy są widoczne unoszące się wokół roślin bukszpanu. Dolistne insektycydy ogólnoustrojowe, takie jak aerozole z acefatem lub spinosadem, są skuteczne, gdy w kopalniach obecne są miny Liściaste. Zabiegi glebowe z dinotefuranem lub imidakloprydem kontrolują glistniki, ale mogą potrwać dwa tygodnie lub dłużej, aby rozpocząć kontrolę przez cały sezon. Dinotefuran może poruszać się w krzewach szybciej niż imidaklopryd w celu szybszej kontroli. Przykłady produktów znajdują się w tabeli 1. Podobnie jak w przypadku wszystkich pestycydów, Przeczytaj i postępuj zgodnie ze wszystkimi instrukcjami i środkami ostrożności na etykiecie.

Roztocze bukszpanu (Eurytetranychus buxi): roztocze bukszpanu lub spidermit bukszpanu nie jest owadem, ale jest bliżej spokrewniony z pająkami. Dorosły jest koloru zielonego do żółtawobrązowego, ma osiem nóg i jest mały, około 1/64 cala długości. Ponieważ roztocza są tak małe, a wczesne objawy nie są charakterystyczne, łatwo jest przeoczyć problem, dopóki nie wystąpi ciężka plaga i większe uszkodzenia. Szkodnik ten zimuje jako jaja na spodniej stronie liści, a jaja wykluwają się wiosną. Roztocza bukszpanu rozwijają się i rozmnażają szybko, co daje osiem lub więcej pokoleń rocznie.

wszystkie stadia roztoczy bukszpanu żerują na obu powierzchniach liści. Przebijają liść, aby wyssać sok roślinny. Podczas żerowania wstrzykują toksyczną ślinę, w wyniku czego na górnej powierzchni liścia powstają plamki (drobne, żółte plamki przypominające zarysowania). Roztocza bukszpanu wolą żerować na młodych liściach,ale uszkodzenie jest najbardziej oczywiste na liściach drugiego i trzeciego roku. Z niewielkiej odległości porażone bukszpan wydaje się niezdrowe z obskurnym srebrzystym kolorem.

zapobieganie & Kontrola: Naturalnie występującymi wrogami roztoczy są różne drapieżne roztocza, chrząszcze biedronki (biedronki) i inne owady. Drapieżniki te zazwyczaj tłumią populacje roztoczy. Ponieważ stosowanie środków owadobójczych zabija drapieżniki, a także roztocza, należy unikać środków owadobójczych, chyba że jest to absolutnie konieczne.

aby ustalić, czy konieczne jest stosowanie środków owadobójczych, warto wiedzieć, ile roztoczy jest obecnych. Przytrzymaj białą kartkę papieru pod gałęzią i uderz gałąź. Roztocza, które zostaną strącone, będą się czołgać po papierze. Jeśli więcej niż 15 roztoczy jest widzianych na jedno uderzenie, może to spowodować poważne obrażenia.

roztocza można usunąć silnym strumieniem wody, jeśli są regularnie stosowane. Olej Ogrodniczy stosowany w tempie letnim 1-2% (2-1 / 2 do 5 łyżek oleju na galon wody) zabije jaja i dorosłe roztocza. Olej Ogrodniczy można rozpylać, gdy temperatura wynosi od 45 do 85 stopni. Mydła owadobójcze mogą również zapewnić kontrolę, gdy zostaną zastosowane, zanim liczba ludności stanie się zbyt wysoka. Mitycydy oznaczone do użytku w domu przeciwko roztoczy bukszpanu obejmują tau-fluwalinat. Produkty te powinny być stosowane, gdy roztocza są obecne i ponownie w ciągu siedmiu do 10 dni. Przykłady produktów znajdują się w tabeli 1. Podobnie jak w przypadku wszystkich pestycydów, Przeczytaj i postępuj zgodnie ze wszystkimi instrukcjami i środkami ostrożności na etykiecie.

Psyllida Bukszpanowa (Psylla buxi): dorosły jest małym, zielonkawym owadem, o długości ok. Posiada jasne skrzydła i mocne nogi przystosowane do skoków. Wygląda jak mała Cykada, która skacze lub odlatuje, gdy jest zaburzona. Zarówno dorosły, jak i nimfa (niedojrzały owad przypominający dorosłego) żywią się przebijając powierzchnie liści i wysysając sok roślinny.

bukszpan psylliczne karmienie powoduje, że liście są wygięte, karłowate.
Daniel Herms, Ohio State University, Bugwood.org

nimfy wykluwają się z jaj wiosną. Wytwarzają biały, woskowy materiał, który często pokrywa ich ciała. Nimfy żywią się pąkami i młodymi liśćmi. Karmienie to skutkuje typowym zbiciem liści i karłowatym wzrostem gałązek, które są widoczne u tego szkodnika. Rośliny mają tendencję do wyrastania z urazu w środku lata.

po dalszym rozwoju wiosną powstają dorosłe osobniki. Dorosłe również żywią się bukszpanem, ale są mniej szkodliwe niż nimfy. Dorosłe samice składają jaja pod łuskami pąków. Niedojrzałe nimfy rozwijają się w jajach, gdzie pozostają do wiosny. Pojawiają się wiosną w celu żerowania i pełnego rozwoju dorosłych. Rocznie występuje tylko jedno pokolenie.

zapobieganie & Kontrola: środki owadobójcze należy stosować tylko wtedy, gdy infestacje są ciężkie. Acefat jest dolistnym ogólnoustrojowym środkiem owadobójczym, a spraye kontrolują psylidy bukszpanu. Zabiegi glebowe z użyciem dinotefuranu lub imidakloprydu kontrolują psylidy, ale mogą potrwać dwa tygodnie lub dłużej, aby rozpocząć kontrolę przez cały sezon. Dinotefuran może poruszać się w krzewach szybciej niż imidaklopryd w celu szybszej kontroli. Przykłady produktów znajdują się w tabeli 1. Podobnie jak w przypadku wszystkich pestycydów, Przeczytaj i postępuj zgodnie ze wszystkimi instrukcjami i środkami ostrożności na etykiecie.

Tabela 1. Insecticides & Fungicides for Boxwood Diseases & Insect Pests