pa–20 Piper Pacer stał się nowością w 1950 roku, dodając koło nosowe, aby stać się Pa–22 Tri-Pacer. Sprzęt wydawał się trochę blisko siebie, a tym samym zyskał nieuczciwą ksywkę – latający stołek mleczny. Tri-Pacery pojawiły się w modelach 125 -, 135 -, 150-i 160-konnych z 180-konną konwersją po rynku. Z 7629 zbudowanych samolotów nadal zarejestrowanych jest 2833 Tri-Pacerów (inne szacunki to 2000 samolotów wyższych). Istnieje również 721 Piper Colts zarejestrowanych, niższej mocy dwumiejscowy samolot, który wygląda jak Tri-Pacer, ale jest bardziej równa Cessna 150. Tri-Pacer dobrze porównuje się do Cessny 172. Ma kadłub konstrukcji stalowej rury i tkaniny, dlatego powinien mieszkać w hangarze, aby chronić przed korozją i uszkodzeniem tkaniny przez słońce.

prawdziwy świat

George Klitsch użył swojego 160-konnego Piper Tri-Pacera do podróży między dwoma domami na Florydzie i stwierdził, że z prędkością 125 mil na godzinę był dość szybki, biorąc pod uwagę ruch na Florydzie i objazdy Everglades, których unikał. Za godzinny koszt obejmujący prawie wszystko, co można wymyślić (fundusz silnika, konserwacja, hangar, paliwo, olej, konserwacja) zasugerował, aby zadzwonić do Connie Stevens, prezes Short Wing Piper Club. Przechowuje arkusze kalkulacyjne na temat kosztów i szacuje, że koszt za godzinę jej 150-konnego Tri-Pacera latającego 50 godzin rocznie wynosi 81,90 USD, podczas gdy inni piloci z 150-konnymi Tri-Pacerami zgłaszają od 92 do 112 USD w oparciu o latanie 100 godzin rocznie. Łączne roczne koszty Stevensa wynoszą 4095 USD, z czego 3670 USD stanowiły koszty stałe obejmujące, hangar, ubezpieczenie i roczne koszty utrzymania.

klitsch oferuje tę wskazówkę, aby określić, czy samolot, który chcesz kupić, ma korozję w ramie z rur stalowych: od zewnątrz, poprowadź rękę wzdłuż dna płatowca. Jeśli rury stalowe mają rdzę, poczujesz to. To nie jest samolot, którego chcesz. To, co lubi najbardziej w swoim Trójpalaczu, to zdolność do lądowania w dowolnym miejscu, które wybierze. Oznacza to, że samolot może również uzyskać wysoki wskaźnik opadania, ale jeśli wieża mówi, że lądowanie jest długie lub krótkie, lub wyląduje dokładnie w tym miejscu, będziesz w stanie to zrobić.

Alton K. Marsh jest niezależnym pisarzem lotniczym.