Imię Hugo (spotykane również jako Chugo, Ugo, Ogo, Hucco, Hucho itp.) występuje na początku VIII wieku w dokumentach frankońskich.

nazwa znajduje się na dworze Karola Wielkiego* i była używana przez szlachtę Franków, w szczególności Hugh Wielkiego (898-956), księcia Franków i Hrabiego Paryża. Jego imię byłoby zapisane jako Hugo, ale, ponieważ konwencja jest dla postaci historycznych kontynentalnego średniowiecza, aby nadać imię we współczesnej angielskiej pisowni, często spotykamy takich ludzi określanych jako Hugh, jak Hugh Capet (941-996), pierwszy król Franków z rodu Kapetów; Hugh Magnus z Francji (1007-1025) i św. Hugh z Cluny (1024-1109).

Normanowie wprowadzili nazwę w Starofrancuskich formach Hue, Huon, Hugues i Hugon oraz zdrobniałą formę Huchon, chociaż niemiecka forma Hugo została przyjęta jako trzecia nominatywna forma deklinacji do środkowej łaciny (Hugonis w dopełniaczu itp.), Więc to właśnie ta forma pojawia się w zapisach. Hugo/Hugh był również używany do oddania gaelickiej nazwy Aed / Aodh i Eoghan na łacinę i angielski w średniowiecznych szkockich zapisach.

nazwa jest częsta w Domesday Book* z 1086 roku dzięki wpływom Normanów. Od tego momentu Hugh był potoczną formą imienia-czasami Hew na północy i jak na południu – a forma Huchon pojawia się w Szkocji w XIV-XVI wieku.

Hud(de) w formie pet był bardzo powszechny w użyciu* i zyskał zdrobnienia Huddel i Huddlin. (Jest to również źródło nazwiska Hudson). Inne formy zwierzęce to Hul i zdrobnienia Huchon (Hutchin), Huwlin, Huwett i Huwott.

według Reaney ’ a i Wilsona*, 14 odmian Hugh przetrwało jako współczesne nazwiska, które świadczą o jego popularności. Do tego dochodzą liczne końcówki zdrobnień, w tym el, et, ot, in, on, kin (często w połączeniu), z których istnieje co najmniej 90 różnych współczesnych form.

w swoim badaniu 1000 nazwisk z dziesięciu angielskich hrabstw 1377-81, George Redmonds klasyfikuje Hugh na #11, który klasyfikuje jako „dość popularny”. Co więcej, E. G. Withycombe* twierdzi, że chociaż nazwa była powszechna już w XII wieku, stała się bardziej popularna jeszcze w następnym wieku dzięki czci św. Hugh (1135-1200), biskupa Lincolna, zwłaszcza w północnej Anglii.

w XVI wieku kontynuowano regularne używanie imienia Hugh, które nieco zmalało w XVII wieku, co możemy zobaczyć w rankingu 50 najlepszych nazwisk w Anglii w latach 1538-1700 autorstwa Smitha Bannistera:
1538-49: –; 1550-9: #19; 1560-9: #17; 1570-9: #18; 1580-9: #21; 1590-9: #31; 1600-9: #26; 1610-9: #31; 1620-9: #31; 1630-9: #50; 1640-9: #31; 1650-9: #46; 1660-9: #44; 1670-9: #33; 1680-9: #39; 1690-1700: –.

Hugo pojawił się jako samo imię w XVIII wieku, choć było to raczej rzadkie. W XIX wieku Hugo nigdy nie znalazł się w czołowej 200 W Anglii i Walii. Z drugiej strony, użycie Hugh było dobrze utrzymane w XIX wieku i w pierwszej połowie XX wieku, ranking w Anglii i Walii w następujący sposób:

1860: #43
1870: #39
1880: #41
1890: #51
1900: #61
1904: #55
1914: #61
1924: #71
1934: #81
1944: #84
1954: #89
1964: *z Top 100*

do niedawna Hugh był dominującą formą imienia nad Hugo. Wśród wyższej klasy jednak tak nie jest, a Hugo od dawna jest w dobrym użyciu, a nawet jest bardziej popularny niż Hugh. Było to #34 w ogłoszeniach urodzeń Timesa w 1984 roku (Hugh=#52) i #19 w 1994 roku (Hugh=#33). Pozostaje to niezmienne, ponieważ było to również # 17 W Telegraph birth announcements w 2004 roku (Hugh=#58) i #23 w 2014 roku (Hugh=#33).

Próbka Leslie Dunkling dla chłopców o imieniu Hugh i Hugo w każdym 10 000 urodzeń pokazuje, że podczas gdy Hugh malał w użyciu, Hugo był niezwykle rzadki w kraju, dopóki nie zaczął być używany w latach 80.:

Kliknij aby powiększyć

to samo zdjęcie w oficjalnych rankingach Anglii i Walii obaj utrzymywali podobną pozycję w 1996 roku: Hugh był #220 (139 urodzeń) i Hugo #216 (144 urodzeń).

od tego momentu Hugh pozostał na tym samym poziomie popularności, konsekwentnie plasując się między #250 A#400.

< Hugo z kolei zaczął powoli i systematycznie wzrastać do #177 (205 urodzeń) w 2002 roku i #149 (394 urodzeń) w 2010 roku.

2011 był bardzo „rokiem Hugo” w Wielkiej Brytanii, film Hugo staring Asa Butterfielda w tytułowej roli Hugo Cabreta został wydany, a zrealizowany w Chelsea, z udziałem Hugo Taylora, trafił na brytyjskie ekrany telewizyjne i stał się z dnia na dzień sensacją, katapultując postacie do nocnej sławy. Nic więc dziwnego, że w 2012 roku Hugo podskoczył z #139 (448 urodzeń) do #88 (724 urodzeń).

od tego czasu Hugo nadal wspina się na szczyt 100. W Szkocji Hugo nie był tak popularny jak w Anglii i Walii, ale odnotował wzrost. W latach 1975-2004 Hugo był rejestrowany nie więcej niż 7 razy w danym roku. Wzrosła do #253 (16 urodzeń) w 2009 r.i #198 (28 urodzeń) w 2012 r., od tego czasu rośnie.

w 2015 roku Hugo zajął #55 (1153 urodzeń) w Anglii i Walii oraz #154 (37 urodzeń) w Szkocji. Hugh natomiast zajął # 346 (133 urodzeń) w e&W i #359 (9 urodzeń) w Szkocji.