nasze uprzemysłowione społeczeństwo wyrzuca ogromne ilości zanieczyszczeń i toksycznych odpadów do biosfery ziemi bez pełnego rozważenia konsekwencji. Takie działania poważnie degradują zdrowie ekosystemów ziemi, a ta degradacja ostatecznie wpływa na zdrowie i samopoczucie populacji ludzkiej.

przez większość historii ludzkości czynniki biologiczne były najważniejszym czynnikiem w zdrowiu. Obejmowały one patogenne (chorobotwórcze) organizmy, takie jak bakterie, wirusy, pierwotniaki i pasożyty wewnętrzne. W dzisiejszych czasach choroby sercowo-naczyniowe, nowotwory i wypadki są wiodącymi zabójcami w większości części świata. Jednak choroby zakaźne nadal powodują około 22 milionów zgonów rocznie, głównie w krajach nierozwiniętych. Choroby te obejmują: gruźlicę, malarię, zapalenie płuc, grypę, koklusz, czerwonkę i zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS). Większość poszkodowanych to dzieci. Niedożywienie, nieczysta woda, złe warunki sanitarne i brak odpowiedniej opieki medycznej odgrywają rolę w tych zgonach. Problemom chorób zakaźnych towarzyszą czynniki takie jak patogeny lekooporne, nośniki odporne na insektycydy i przeludnienie. Nadużywanie antybiotyków pozwoliło patogenom rozwinąć oporność na leki. Na przykład gruźlica (TB) została prawie wyeliminowana w większości części świata, ale szczepy lekooporne odwróciły tę tendencję. Innym przykładem jest malaria. Insektycyd DDT (substancja chemiczna o nazwie dichlorodifenylotrichloroetan) był szeroko stosowany do zwalczania populacji komarów przenoszących malarię w regionach tropikalnych. Jednak po wielu latach komary rozwinęły naturalną odporność na DDT i ponownie szeroko rozprzestrzeniły chorobę. Leki przeciw malarii były również przepisywane zbyt często, co pozwoliło patogenowi na malarię stać się lekoopornym.

środki chemiczne mają również znaczący wpływ na zdrowie człowieka. Toksyczne metale ciężkie, dioksyny, pestycydy i substancje zaburzające gospodarkę hormonalną są przykładami tych środków chemicznych. Metale ciężkie (np., rtęć, ołów,& kadm) są zwykle wytwarzane jako produkty uboczne procesów górniczych i produkcyjnych. Wszystkie są biomagnifikowane (stają się bardziej skoncentrowane u gatunków wraz ze wzrostem poziomu łańcucha pokarmowego). Na przykład rtęć z zanieczyszczonej wody może gromadzić się u włócznika do poziomu toksycznego dla ludzi. Kiedy toksyczne metale ciężkie dostają się do organizmu, gromadzą się w tkankach i mogą ostatecznie spowodować chorobę lub śmierć. Badania pokazują, że osoby z ponadprzeciętnym poziomem ołowiu w kościach mają zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń deficytu uwagi i agresywnego zachowania. Ołów może również uszkadzać komórki mózgowe i wpływać na koordynację mięśniową.

trwałość środowiska DDT

pestycyd DDT był szeroko stosowany od dziesięcioleci. Był postrzegany jako idealny pestycyd, ponieważ jest tani i rozkłada się powoli w środowisku. Niestety, ta ostatnia cecha pozwala temu środkowi chemicznemu na biomagnifikację w łańcuchu pokarmowym. Populacje gatunków ptaków znajdujących się na szczycie łańcucha pokarmowego, np. orłów i pelikanów, są w dużym stopniu narażone na działanie DDT w środowisku. Kiedy te ptaki mają wystarczający poziom DDT, skorupki ich jaj są tak cienkie, że pękają, co uniemożliwia rozmnażanie. Po zakazie DDT w Stanach Zjednoczonych w 1972 r., dotknięte populacje ptaków odnotowały zauważalne ożywienie, w tym kultowego Orła Białego.

Atrybucja

Essentials of Environmental Science by Kamala Doršner is licensed under CC BY 4.0