mając tyle do omówienia, zacznijmy od nowej płyty, zatytułowanej Speck. Jesteście tak płodni, co chcieliście osiągnąć ze Speck?

Billy: Chcieliśmy zbliżyć się do nagrania sierżanta Peppera. Coś jak piosenki, które miały różne podejścia, ale wszystkie dźwiękowo się spotkały i zawierały przesłanie.

to szczytny cel-zwłaszcza z Emerickiem na pokładzie.

Billy: znaliśmy Geoffa od lat i zwykł mawiać: „hej, może pozwolicie mi zmiksować kilka waszych piosenek?”To się nigdy nie wydarzyło, ale pewnego dnia wpadł do studia, usłyszał, że pracujemy nad albumem i powiedział: „Hej, powiedz im, żeby kiedyś do mnie zadzwonili.”Zostawił swój numer. Więc zadzwoniliśmy. Powiedział: „chciałbyś spróbować zmiksować jedną z piosenek.”I kiedy usłyszeliśmy pierwszą piosenkę, on zrobił wszystko.

więc pomysł zrobienia tego concept albumu lub albumu tematycznego i wyprodukowania go przez Geoffa to dwie różne rzeczy. Innymi słowy, nie wchodziliśmy w to, wyprodukujmy tę płytę z Geoffem Emerickiem i zróbmy to jak sierżant Pepper. I chodzi o to, że będzie cała banda dupków, którzy powiedzą, ” o tak, jak te kutasy będą robić sierżanta Peppera.”

tego nie mówimy. Kiedy mówimy, że zrobimy naszą wersję tego, co zrobili Tom Petty i łamacze serc, nie mówimy, że jesteśmy tak dobrzy jak Tom Petty i łamacze serc. Nie mówimy, że zrobiliśmy sierżanta Peppera. Nie mówimy, że naśladujemy Byrdów. Mówimy, że są to wpływy i nasi bohaterowie. A kiedy robimy różne rzeczy, jesteśmy pod ich wpływem. Tylko to oznacza.

Jakie znaczenie ma tytuł, Speck?

piszę o tych wszystkich sprawach, politycznych, społecznych i osobistych; łączy ich idea, że jesteśmy maleńkimi stworzeniami w gigantycznym wszechświecie i o ile potężniejsza jest Natura i wszechświat od nas. Kim naprawdę jesteśmy? I to jest walka — walka o to, jak zmieścimy się na własnym podwórku. Jak pasujemy do wszechświata? O co chodzi? I to właśnie chcieliśmy zrobić z płytą.

Dlaczego o tym myślałeś?

myślę o tym od 12 roku życia.

Trochę dziwne. Coś w tym stylu. Wyjaśnij.

J. D.: Tak, otworzyliśmy dla siebie.

Teddy: wyglądało to na dwa różne zespoły, ponieważ zmieniliśmy ubrania i zmieniliśmy ustawienia. Wydaje mi się, że zrobiliśmy dwa różne zestawy perkusyjne.

Billy: Boxmasters otworzyli się dla mnie, kiedy robiłem moje solowe koncerty. Graliśmy przed tymi żółtymi i niebieskimi panelami, kolorami logo. Nosiliśmy garnitury podobne do Beatlesów, z sztybletami. Potem poszliśmy w hipisowskie ciuchy, wróciliśmy, zabraliśmy panele, a tam był cały rockandrollowy sprzęt, w którym graliśmy solo.

wpadłem do Twojego starego domu, tego, który kupiłeś od Slasha w Beverly Hills, lata temu, kiedy pracowałeś z Martym Stuartem. Joe Henry był jedną noc. Tak jak Warren Zevon.

Billy: Warren wyciął tam część swojej ostatniej płyty. Był niezły. Dał mi pierścionek, który zawsze nosił. To był srebrny pierścionek. To było proste. Zwykły srebrny pierścionek, prostokąt, kwadrat, cokolwiek to jest. A Warren miał naprawdę mroczne poczucie humoru.

delikatnie mówiąc.

Billy: żebyś mógł mu coś powiedzieć, a on nigdy by się nie obraził. I dał mi ten pierścionek pewnej nocy, podczas pewnej chwili w studio. Właśnie wycięliśmy ” pukanie do drzwi nieba.”Wiesz, kiedy ktoś coś mówi i wszyscy się śmieją, a potem mówią: „nie, mówię poważnie”, a potem czujesz się dziwnie? Tak było z Warrenem, który umiera na raka, tnie ” pukanie do drzwi nieba.”W każdym razie, pod koniec nocy, był jedynym, który tam został, on i jego przyjaciel Jorge . Warren powiedział: „Chcę, żebyś coś miał.”Zdjął pierścień z palca i powiedział:” Chcę tylko, żebyś to zatrzymał, małą cząstkę mnie.”Wziąłem go, spojrzał na mnie i powiedział:” nie zamierzasz go nosić, prawda?”A ja na to:” Nie, Nie jestem.”Uważał to za Zabawne.

między Twoim albumem a wszystkim, co robisz w swojej ruchliwej karierze i życiu, wspólnym wątkiem jest kreatywność. Jaki jest sekret Twojej nieprzerwanej produktywności?

Billy: Nerwica natręctw i szaleństwo, prawdopodobnie. I życie, które było dziwne. Dorastał w rodzinie opowiadającej historie. I życie w tym miejscu, gdzie wszystko jest o historiach, postaciach i tradycji i to wszystko, co trzeba było zrobić. Wszystko, co chciałeś zrobić, to stworzyć coś, bo nie było nic innego do zrobienia. Mam coś, co sprawia, że jeśli mam trochę czasu na głowie i nie idziemy do studia, nie jedziemy w trasę, nie zaczynamy Goliata, czy innego filmu, to odchodzę od zmysłów. Nie zniosę tego. I całe gówno w mojej głowie zaczyna się pojawiać. Więc zaczynam wymyślać całe to gówno, które mam. To jest jak, ” Czy mój telefon po prostu potrząsnął?”I takie tam gówno, a zaraz potem czytam o Parkinsonie w pierdolonym Internecie. To straszne.

jak przeszedłeś od solowego artysty do boxmastera?

Billy: ktoś chciał, żebym wykonał wersję piosenki Hanka Williamsa do jakiegoś kanadyjskiego programu telewizyjnego. Nie wydaje mi się, żeby to się nigdy nie wydarzyło, ale je przecięliśmy. Kończyłem solowy album Beautiful Door Z J. D. wiedziałem, że gra na gitarze i powiedziałem: „Hej słuchaj, muszę wyciąć tę piosenkę,” Lost Highway.”Tniemy go. Zacząłem nawijać o brytyjskiej inwazji, na którą mam obsesję i mówić o tym.”Wiedział o tym dużo, ale nie wiedział niektórych rzeczy, które ja wiedziałem, po prostu będąc starszym. Opowiedziałem mu całą historię, dorastanie, oglądanie Beatlesów w programie Eda Sullivana i takie tam. A ja na to: „wiesz, co powinniśmy zrobić? Powinniśmy wyciąć piosenkę jak true to hillbilly style.”Oboje dobrze znaliśmy styl muzyki country. Ale zawsze miałem coś do muzyki country, to też nie jest dobra rzecz. Powiedziałem: „słyszałeś kiedyś o Chadzie i Jeremym?”A on na to:” może, Nie wiem.”Powiedziałem,” Posłuchaj tego.”Więc zagrałem wczorajsze’ s Gone przez Chada i Jeremy ’ ego i powiedziałem, „wytnijmy tę wiejską wersję.”I tak zrobiliśmy. I uznaliśmy, że jest spoko. I tak te pierwsze dwie płyty Boxmasters wyszły z tej dyskusji-zróbmy trochę brytyjskiego gówna inwazyjnego, ale niech będzie country. Przeszło to przez głowę wielu ludzi, ale ci, którzy go dostali, kurwa, uwielbiali go. Pierwsze trasy Boxmasters były takie, a potem zaczęliśmy grać tak jak my. Zaczęliśmy brzmieć tak, jak naprawdę.

masz ulubioną piosenkę na płycie?

moim ulubionym utworem popowym jest” I Wanna Go Where You Go”, pierwsza piosenka. Moją ulubioną piosenką na całym albumie jest prawdopodobnie ” Let The Bleeding Pray.”Tylko z powodu tego, co mówi i jak brzmi inaczej. Jest w tym coś tajemniczego. Ale teraz chodzi o rząd. Chodzi o przywódców kraju. Wiesz, co Maria Antonina podobno mówiła o ludziach we Francji, kiedy ludzie głodowali? „Niech jedzą ciasto.”Niech krwawiący się modlą” to niech jedzą ciasto. To jak, ” cóż, wszyscy ci ludzie cierpią, sir.”I odpowiedź:” cóż, po prostu powiedz im, aby się modlili. To wszystko naprawi. Są tacy religijni, po prostu powiedz im, żeby się modlili.”

robisz albumy w czasie, gdy ludzie wydają single. Dlaczego albumy?

Billy: Gdybyśmy rywalizowali z Taylor Swift i kimkolwiek jest najnowszy Hip Hop, i kimkolwiek jest najnowszy występ kapelusza z Nashville, jeśli konkurujemy z nimi, możemy nie robić albumów. Ale nie jesteśmy. Jeśli sprzedamy 25,000 lub 30,000 albumów, to dobrze nam idzie. Wiedząc o tym, dlaczego nie zrobiłbyś dokładnie tego,co chcesz? Kolejny album skończyliśmy dwa tygodnie temu.

Teddy: jeśli wyjdziesz do łazienki, ci kolesie nagrali kolejny album.

Billy: Mamy album o nazwie Providence, który może być moją ulubioną płytą i nigdy nie został wydany jako rzecz fizyczna. Możesz go pobrać tylko z naszej strony internetowej.

słyszałem, że jest kolejny album, który jest w pracach od wielu lat.

Teddy: a potem pojechaliśmy

J. D.: to trochę jak nasz album Smile. Zaczęliśmy pisać piosenki z 2009 lub 2010 roku. Piosenki są prawie gotowe. To tylko kwestia … Nie wiem, czy kiedykolwiek ujrzy światło dzienne.

Billy: będzie. Muszę ci powiedzieć, że jeśli sam tak powiem, a potem jeździliśmy, to zajebiste arcydzieło i nikogo to kurwa nie obchodzi. Ale pozwól, że ci powiem. To ten. Spodoba ci się. A potem jeździliśmy tylko dla mądrych ludzi. To nie jest dla nikogo innego. A potem pojechaliśmy, to tylko o facecie próbującym odnaleźć siebie i znaleźć Amerykę, dowiedzieć się, gdzie ona poszła. Chodzi o faceta szukającego przebaczenia. Tak, głównie szukając przebaczenia i prawdy. Facet wini wszystko za stan ludzi na świecie, a jednak wie, że to jest w nim samym. Szuka czegoś, podróżując ze wschodniego wybrzeża na Zachodnie, wybierając się w podróż, ponieważ gdy dotrze do Kalifornii, wie, że gdy zobaczy ocean, odnajdzie sekret. Zdaje sobie sprawę, że sekret jest do kurwy nędzy tam, gdzie odszedł. Zostawił ją w łóżku. O to właśnie chodzi.

pamiętam jedną noc w twoim autobusie w 2003 roku, tak myślę. Opuszczam Austin po koncercie. Usiedliśmy, rozmawiając o momentach, w których piosenka lub album zmieniły nasze życie lub przenosiły nas z jednej chwili do drugiej, nadały nam cel, znaczenie lub kierunek. Możesz podać mi przykład?

Billy: Miałem ciężkie wychowanie i mama i tata nie dogadywali się, a mój tata nie dogadywał się z nami dziećmi, co jest niedopowiedzeniem. Ale w każdym razie, moja matka była szczęśliwa, kiedy słuchała Elvisa Presleya i kiedy słuchała Elvisa, to dało mi jakiś rodzaj spokoju. Wtedy Beatlesi dali mi cel. „To jest to, co chcę zrobić. Tym chcę być.”Wskazała mi kierunek. Potem Zappa i matki wynalazków. Usłyszałem ich i powiedziałem: „Och, nie jestem jedynym dziwnym, popierdolonym małym dziwakiem tutaj.”Jim Jarmusch powiedział mi to samo. Powiedział, że Zappa wpłynął na niego w ten sposób i oboje zgodziliśmy się, że opuściliśmy nasze domy, ja w Arkansas, a on w Akron w Ohio, gdzie idziemy, „tam jest więcej”, i opuściliśmy Dom. Wtedy prawdopodobnie powiedziałbym, że bracia Allman byli następną rzeczą, ponieważ to ludzie z południa, którzy robią coś innego niż muzyka country, są facetami rock and rolla, ale są jazzy i bluesy i tego typu rzeczy. Potem myślę, że Pink Floyd, bo pokazali mi drogę do King Crimson. To podczas dni narkotykowych. Te płyty wyszły, King Crimson record, the Court of the Crimson King wyszedł, kiedy byłem może drugim studentem. Ale w roku, w którym ukończyłem szkołę, w 1973 roku, pojawiły się te wszystkie słynne, pieprzone płyty. Dark Side Of The Moon … Goodbye Yellow Brick Road … Quadrophenia … Houses of the Holy … Mott the Hoople, Bowie, Lynryd Skynyrd, wszystko to gówno wyszło tego roku. Po 1973 lub 1974 wszystko się wydarzyło. Nie sądzę, żeby było wtedy coś monumentalnego. Nie żeby potem nie było jakiejś świetnej muzyki. Ale powiedziałbym, że Otwieranie oczu, oczyszczające lub inspirujące rzeczy miały już miejsce, gdy miałem 18 lat.

jak ważna jest muzyka w twoim życiu?

Jak ważny jest oddech?

Czy pamiętasz czasy, kiedy pobiegłeś do sklepu z płytami po album, ponieważ absolutnie, całkowicie go wtedy potrzebowałeś?

„To było pierwsze 45, jakie kupiłem sobie za 50 centów. Mieliśmy jeden sklep z płytami. Nazywała się „sklep z płytami Pauli” i przez większość czasu była dla nas wredna. Goniła nas, bo nie mieliśmy pieniędzy. Więc wchodziliśmy tam i przeglądaliśmy albumy, czytaliśmy okładki i wszystkie notatki. Mam na myśli każde pieprzone słowo, każde pieprzone imię. Wiedziałem, kim był Bob Ludwig, inżynier masteringu tych sławnych. Wiedziałem, kim był, kiedy miałem 9 lat. Taki byłem maniakalny. Paula wyrzuciła mnie ze sklepu, bo otworzyłem album. Zdjąłem folię z celofanu, otworzyłem i przeczytałem to gówno w środku.

Co to za Płyta?

Billy: Bracia Allman mieszkają w Fillmore East.

jaka była twoja pierwsza piosenka, bo była o Tobie i dziewczynie?

piosenka „Hello, It’ s me.”Przechodziłem przez tę gównianą, pieprzoną rzecz z tą bogatą dziewczyną, która-cóż, byliśmy w sobie zakochani. Ale jej rodzice mnie nienawidzili. To był totalny Romeo i Julia. Traktowała mnie jak oni, bo nie powinna być z takim śmieciem jak ja. I „cześć, to ja”, wiesz, czasami słuchasz piosenki i początkowo myślisz, że to twoja piosenka dla niej, czy cokolwiek. Ale potem zdajesz sobie sprawę, że to dla mnie jej piosenka. Cały czas grał w radiu. Jeździłem z nią moim Buick Wildcat z 1967 roku i wiedziałem, że to koniec. Nastroje były tak mroczne, że czułem pustkę w brzuchu i czułem się naprawdę zdenerwowany i gówno. Tak jak koniec świata, jakbym stał na krańcu świata, spoglądając w jebaną ciemność. A „Hello, It’ s Me ” pojawiało się w radiu. Do dziś — dziewczyna, miała na imię Page — do dziś słyszę tę piosenkę i myślę o tym, jak się czułem, gdy byłem z nią w samochodzie, kiedy wszystko się rozpadało. Teraz, myśląc o tym, pamiętam, że pewnej nocy musiałem mieć tę piosenkę. Wyszedłem i kupiłem ten album, coś / cokolwiek. Świetny album. To wspaniały album. Dostałam tę piosenkę, pomyślałam o niej i to był najciemniejszy z mrocznych czasów.

czego teraz słuchasz?

Billy: właśnie teraz … uh, złoto Ventures, największe przeboje Ventures. Ale zwykle, kiedy koncertujemy lub nagrywamy płytę, niczego nie słuchamy, ponieważ nie chcemy się rozpraszać przez rzeczy lub zacząć myśleć: „hej, może powinniśmy zrobić taki most w naszej piosence.”Oglądam głównie Klasyczne Filmy Turnera, kiedy nagrywamy płytę lub wyruszamy w trasę, po to, aby pozostać w tym świecie w mojej głowie, zamiast myśleć o muzyce innych ludzi.

dobra, czas na trudne pytanie. Jesteś 10 najlepszych albumów wszech czasów? Wiem, że graliśmy już w tę grę.

Billy: Cóż, Allman Brothers mieszkają w Fillmore East. Kocham gumową duszę. Wszystkie wczesne rzeczy Beatlesów. I love John Barleycorn by Traffic, as well as Traffic ’ s live album, On the Road. Oczywiście Dark Side Of The Moon Pink Floyd. Ścieżka dźwiękowa do filmu King Creole. Boże, jest tyle wspaniałych płyt, które kochałem przez lata. Odgłosy Zwierząt. Ciężko to pokonać. Joe Walsh jest palaczem, którego pijesz, graczem, którego dostajesz. Włóż to do samochodu, kiedy jedziesz do Santa Barbara. Ale zwróć uwagę na drogę, bo to wprowadzi cię w jebany Trans. To takie dobre. I … zostawmy to tutaj, ponieważ, jak powiedziałem, jest ich tak wiele … co jest dobrą rzeczą.