Centrum Leczenia w szpitalu Schick Shadel w Seattle w stanie Waszyngton stosuje leczenie zwane terapią awersji – oprócz innych typowych metod, takich jak indywidualne i grupowe doradztwo, terapia poznawczo – behawioralna i zapobieganie nawrotom-w leczeniu pacjentów z poważnymi problemami alkoholowymi. Pomysł jest prosty: większość osób pijących problem odczuwa pragnienie alkoholu. Te pragnienia są szczególnie silne, gdy pijący są narażeni na sygnały do picia, takie jak oglądanie programów telewizyjnych lub filmów, w których aktorzy są pokazani korzystających z napojów alkoholowych.

zachcianki mogą prowadzić do pozornie automatycznego zachowania: pijący, który zdecydował się być abstynentem, widzi program telewizyjny, w którym aktor pije szkocką z lodem, swój ulubiony napój. Nagle idzie do lokalnego baru i zamawia jeden. Ponieważ wydaje się, że bardzo trudno jest dokonać racjonalnego wyboru w momencie pragnienia, pragnienia są czynnikiem napędowym w trwającym problematycznym, a nawet niebezpiecznym piciu.

stosowanie terapii awersji do zakończenia łaknienia

więc jak możemy pokonać łaknienie? Terapia awersji ma na celu sprawić, że osoba poczuje się obrzydzona tym, czego pragnie. W tym leczeniu pacjenci wchodzą do pokoju zabiegowego, w którym otrzymują zastrzyk emetyny, leku wywołującego nudności. Emetyna jest aktywnym składnikiem ipecac. Następnie są zapraszani do wąchania ulubionego napoju i mieszania go w ustach. W chwili, gdy nudności są szczytowe, około pięciu minut po podaniu zastrzyku, mówi się im, aby połknęli swój ulubiony napój. Natychmiast dochodzi do wymiotów, w wyniku czego Pawłowski przeciwstawia się alkoholowi. Zabieg ten jest podawany w szpitalu, co drugi dzień, przez dziesięć dni.

od pierwszej połowy XX wieku eksperymentowano z wieloma różnymi rodzajami terapii awersji. Niektóre, takie jak terapia konwersji homoseksualnej, okazały się wysoce nieskuteczne i dziś są uważane za nieetyczne. Jednak chemiczna terapia awersji jako instancja w Schick Shadel wykazała wysoki wskaźnik sukcesu wśród osób, które są zmotywowane do powstrzymania się od lat 40. Dzieje się tak dlatego, że wiąże się z podstawowym instynktem przetrwania znanym jako uwarunkowana awersja smaku.

ludzie, i wiele innych ssaków, są podłączone na stałe, aby uniknąć rzeczy, które sprawiają, że wymiotują po zjedzeniu ich. Liczne badania wykazały, że terapia uwarunkowanej awersji smakowej, czyli terapia awersji, która powoduje wymioty jednocześnie z spożyciem czegoś, jest wysoce skuteczna. Dzieje się tak dlatego, że awersja do smaku jest sztywnym mechanizmem przetrwania, który pomaga nam unikać zepsutych lub trujących pokarmów.

To może wam wszystkim przypomnieć trochę mechanicznej pomarańczy, ale to była fikcja, a przeciw-kondycja nie działa w ten sposób w prawdziwym życiu. Naukowcy z Shadel wcześnie odkryli, że nie mogą warunkować ludzi wbrew ich woli. Ludzie, którzy naprawdę chcieli pić, musieli tylko wymusić kilka drinków, aby złamać klimatyzację. Jednak dla ludzi, którzy naprawdę chcieli się powstrzymać, ale mieli trudności z utrzymaniem abstynencji, metoda Shadela okazała się wielkim dobrodziejstwem w usuwaniu pragnienia pierwszego napoju.

a Look at the Data

w badaniu przeprowadzonym w 2017 roku pod auspicjami Washington University w Schick Shadel Hospital wzięło udział 13 uczestników, z czego 77% stanowili mężczyźni, a 23% kobiety. Ich wiek wahał się między 29 a 55 rokiem życia. Ci pacjenci już sprawdzili się w Schick Shadel, a wszyscy zakwalifikowani jako mający zaburzenia używania alkoholu w podręczniku diagnostycznym i statystycznym (DSM) IV, tekst, według którego klinicystowie kategoryzują problemy psychiatryczne, w tym zaburzenia używania substancji. Zgłaszali długotrwałe problemy z alkoholem, od 10 do 34 lat ze średnią 18,7 lat. Pacjenci z zaburzeniami psychicznymi, poważnymi urazami głowy, trudnościami w uczeniu się i innymi schorzeniami, które uniemożliwiałyby im podjęcie leczenia, zostali wykluczeni z badania.

po pierwszych dziesięciu dniach leczenia szpitalnego pacjenci powrócili do szpitala na nocną terapię 30 i 90 dni później. Grupa analityczna obserwowała ich przez rok, aby sprawdzić, czy utrzymują abstynencję i monitorować poziom ich pragnienia.

wykorzystując technologię zwaną funkcjonalnym rezonansem magnetycznym (fMRI), naukowcy skanowali mózgi pacjentów, aby zobaczyć, jaka była reakcja ich mózgu na sygnały związane z alkoholem przed i po leczeniu.- Kenneth Anderson

leczenie składało się z czterech sesji awersji podczas początkowego 10-dniowego okresu szpitalnego i pięciu dodatkowych sesji wzmacniających podanych między 30 a 90 dniem po zakończeniu początkowego 10-dniowego okresu szpitalnego. Po roku 69% pacjentów nadal było abstynentami, przez samookreślenie.

badanie to polegało jednak nie tylko na samodzielnym zgłoszeniu przez pacjenta swoich doświadczeń. Korzystając z technologii zwanej funkcjonalnym rezonansem magnetycznym (fMRI), naukowcy skanowali mózgi pacjentów, aby zobaczyć, jaka była reakcja ich mózgu na sygnały związane z alkoholem przed i po leczeniu. Mózgi pacjentów skanowano fMRI przed rozpoczęciem terapii awersji, a następnie po czwartej z pięciu sesji. Naukowcy ocenili reakcje mózgu pacjentów na sygnały alkoholowe, najpierw zadając im szczegółowe pytania o to, co i jak lubili pić, na przykład jaka jest twoja ulubiona marka szkockiej? Pytali również pacjentów, jakie czynności lubili, które w ogóle nie były związane z alkoholem, takie jak chodzenie po plaży. Zrobili to, aby stworzyć coś, co nazywa się „kontrolą”, miarą tego, jak mózg pacjenta działał w normalnym stanie przyjemności, ale bez alkoholu.

podobnie jak w przypadku raportów własnych pacjentów o łaknieniu, skany mózgu fMRI z Uniwersytetu w Waszyngtonie wykazały znaczące zmniejszenie aktywności mózgu związanej z łaknieniem w korze potylicznej przed i po leczeniu. Łaknienie pacjentów mierzono również 30 minut przed każdą sesją fMRI, prosząc ich o ocenę ich łaknienia w skali 0-10, 0 oznacza silną awersję, 10 oznacza silne łaknienie. Raport o pragnieniu pacjenta zdawał się pasować do wyników skanowania fMRI.

biorąc pod uwagę te wyniki, terapia awersji wydaje się być bardzo obiecująca w pomaganiu ludziom z długotrwałymi problemami alkoholowymi w ich przezwyciężeniu.

terapia awersji: leczenie dla osób, które tego chcą

szkoda, że chemiczna terapia awersji przestała być stosowana od wczesnych lat 80., ponieważ wykazuje znaczną skuteczność, szczególnie dla osób, które zawiodły przez inne podejścia. Należy jednak pamiętać, że jest to leczenie dla osób, które tego chcą i nie jest skuteczne, gdy jest podawane wbrew woli danej osoby. Plan burmistrza Alaski, aby wysłać bezdomnych alkoholików do Schicka Shadela wbrew ich woli, jest nie tylko naruszeniem praw człowieka, ale okazał się nieskuteczny w badaniach Shadela z lat 40. (Lemere, F, Voegtlin, W. L., Broz, W. R., & O ’ Hallaren, P. Conditioned reflex treatment of chronic alcoholism, V. Typ pacjenta odpowiedni do tego leczenia. Northw. Med., 1942, 4, 88-89.).

Zdjęcia dzięki uprzejmości iStock