Ariane 5 jest rakietą nośną przeznaczoną do przenoszenia satelitów i innych ładunków na geostacjonarną orbitę transferową lub niską orbitę okołoziemską . Rakieta jest obsługiwana i sprzedawana przez Arianespace, a zbudowana przez głównego wykonawcę Airbus Defence and Space. Program jest nadzorowany przez Europejską Agencję Kosmiczną (ESA) i CNes, Francuską Agencję Kosmiczną.

Ariane 5 ma obecnie dwie konfiguracje operacyjne: Ariane 5 ECA i Ariane 5 ES. Poprzednie konfiguracje obejmowały Ariane 5 g (1996-2003), Ariane 5 g+ (2004) i Ariane 5 G5 (2005-2009), według ESA. Wszystkie rakiety Ariane 5 startują z Gujańskiego Centrum Kosmicznego w Gujanie Francuskiej.

ESA opisuje Ariane 5 jako wysoce niezawodną rakietę w przystępnej cenie dla startów. „Ariane 5 jest kamieniem węgielnym niezależnego dostępu Europy do przestrzeni kosmicznej. Jego niezawodność, dostępność i przystępność cenowa opierają się na strategii, w której znaczna część kosztów eksploatacji jest finansowana z działalności komercyjnej ” – powiedziała Agencja.

od kwietnia 2018 roku, Ariane 5 ECA wystartował 70 razy, a Ariane 5 ES osiem razy, według ESA. Starty te stanowiły zdecydowaną większość startów programu Ariane, który wynosił 98. Według Arianespace linia Ariane 5 wystrzeliła w trakcie swojej kariery operacyjnej ponad 200 satelitów.

następca rakiety nośnej Ariane 6 ma odbyć swój pierwszy lot w 2020 r., potencjalnie zmniejszając o połowę koszt usług startowych, według ESA.

Właściwości fizyczne

wysokość

• Ariane 5 ECA: 166 do 174 stóp lub 50.5 do 53 metrów (Arianespace i Europejska Agencja Kosmiczna wymieniają różne wysokości na swoich stronach internetowych.) Rakieta ta przeznaczona jest na geostacjonarną orbitę transferową (GTO).
• Ariane 5 ES: do 164 stóp (50 m). Rakieta przeznaczona jest na niską orbitę okołoziemską (LEO) lub średnią orbitę okołoziemską.

liczba etapów: 2

paliwo

• Ariane 5 ECA: ciekły wodór i ciekły tlen
• Ariane 5 ES: monometylohydrazyna, tetroksyd dinitrogenu, ciekły wodór i ciekły tlen

pojemność

• Ariane 5 ECA: 11 ton (10 ton metrycznych) do GTO i 22 ton (20 ton metrycznych) do LEO
• Ariane 5 ES: 7,500 lbs. (3400 kg) do LEO

godne uwagi starty

pierwszy start programu Ariane 5 (typ G) miał miejsce 4 czerwca 1996 roku i nie powiódł się z powodu błędu programowania. Zgodnie z raportem awarii samolotu Ariane 5 Flight 501 oficerowie bezpieczeństwa zdecydowali się zniszczyć rakietę podczas startu.

w październiku 30 grudnia 1997 podczas startu wystartowała rakieta Ariane 5 G, która była drugą częścią programu. Podczas startu swoich satelitów w Kosmos, Satelity przybyły na niższą orbitę niż planowano, według The Economist.

pierwszy lot Ariane 5 ES 9 marca 2008 roku spotkał się z większym sukcesem, ponieważ wystartował pierwszy Automated Transfer Vehicle (ATV), który wysłał ładunek na Międzynarodową Stację Kosmiczną. Pierwszy ATV nazywał się Jules Verne. Ariane 5 ES z powodzeniem wykonał również cztery inne ATV-y, którymi byli Johannes Kepler, Edoardo Amaldi, Albert Einstein i Georges Lemaitre. Program zakończył się w 2014 roku.

kolejna rakieta Ariane 5 G miała problemy z wyniesieniem swoich satelitów na orbitę 12 lipca 2001 roku. Ponieważ górny stopień był słabszy, według CNN, zarówno ładunki Artemis, jak i BSat zostały umieszczone na niewłaściwej orbicie. Misja Artemis została odzyskana, gdy operatorzy wykorzystali część pokładowego paliwa do podniesienia jej na prawidłową orbitę, ale BSat nie mógł zostać odzyskany.

pierwszy lot Ariane 5 ECA w grudniu Według Europejskiej Agencji Kosmicznej, 11 listopada 2002 r.miał kłopoty, gdy główny silnik kriogeniczny Vulcain 2 uległ awarii.

na styku 25 grudnia 2018 rakieta Ariane 5 ECA zdołała wynieść swoje satelity w kosmos po locie poza kurs podczas startu, zgodnie ze startem kosmicznym 101. Satelity SES 14 i Al Yah 3 znajdowały się jednak w uderzającej odległości od swoich orbit operacyjnych. Oba satelity zostały zgłoszone w dobrym stanie zdrowia krótko po starcie, a operatorzy planowali kontynuować swoje misje.