Amiri Baraka
Amiri Baraka, zwany także Imamu Amiri Baraka, oryginalne nazwisko Everett Leroy Jones, zwany Leroy Jones, Leroy później zmieniony na LeRoi, (ur. 7 października 1934, Newark, New Jersey, USA—zm. 9 stycznia 2014, Newark), amerykański poeta i dramaturg, który opublikował prowokacyjne prace, które usilnie przedstawiały doświadczenia i tłumił gniew czarnych Amerykanów w społeczeństwo zdominowane przez białych.
Po ukończeniu Howard University (B. A., 1953), Jones służył w amerykańskich siłach powietrznych, ale został dyscyplinarnie zwolniony po trzech latach, ponieważ był podejrzewany (niesłusznie w tym czasie) o przynależność komunistyczną. Uczęszczał do graduate school na Columbia University w Nowym Jorku i założył (1958) magazyn poetycki Yugen, w którym publikował prace takich pisarzy jak Allen Ginsberg i Jack Kerouac; redagował publikację wraz z żoną, Hettie Cohen. Zaczął pisać pod nazwiskiem LeRoi Jones pod koniec lat 50. i wyprodukował swój pierwszy duży zbiór poezji, przedmowę do Dwudziestotomowego listu samobójczego, w 1961 roku. Jego pierwsza znacząca Sztuka, Holender (1964; film 1967), opowiadający wybuchową konfrontację w pociągu między czarnym intelektualistą a białą kobietą, która go morduje, zdobył w 1964 Obie Award dla najlepszej Sztuki Amerykańskiej Off-Broadwayu.
po zabójstwie Malcolma X w 1965 roku, Jones coraz bardziej skupiał się na czarnym nacjonalizmie, w tym samym roku opuścił swoją białą żydowską żonę i przeniósł się do Harlemu. Tam założył Black Arts Repertory Theatre, który wystawiał wiele swoich dzieł przed jego zamknięciem pod koniec lat 60. W 1968 przyjął imię Amiri Baraka, a jego pisma stały się bardziej podzielone, co skłoniło niektórych do pochwalania jego odwagi, a innych do ubolewania nad uczuciami, które mogą szerzyć nienawiść. W połowie lat 70. stał się marksistą, choć jego cele pozostały podobne. „Widzę sztukę jako broń i broń rewolucji” „Dopiero teraz definiuję rewolucję w kategoriach marksistowskich.”Jego prace z tego okresu były postrzegane przez niektórych jako coraz bardziej homofobiczne i antysemickie. Jego pozycja poety w New Jersey została zniesiona po opublikowaniu w 2001 poematu „Somebody Blow Up America”, który sugerował, że Izrael wcześniej wiedział o zamachach z 11 września w Stanach Zjednoczonych.
inne utwory Baraki to Blues People: Negro Music in White America (1963), Black Magic: Collected Poetry 1961-1967 (1969), The Autobiography of LeRoi Jones/Amiri Baraka (1984) oraz The piercing Tales of the Out& Gone (2006), fikcyjny komentarz społeczny. Baraka wykładał na Columbia, Yale University, a od 1979 Na State University of New York w Stony Brook, gdzie w chwili śmierci był emerytowanym profesorem Africana studies. S O s: Poems 1961-2013 (2015) to pośmiertny zbiór zawierający szeroki wybór z jego twórczości, w tym kilka wcześniej niepublikowanych wierszy.