Alfred, Lord Tennyson, urodził się w wiosce Somersby w Lincolnshire jako syn George ’ a Tennysona, rektora i jego żony Elizabeth 6 sierpnia 1809 roku, jako trzecie z ich jedenastu ocalałych dzieci.

prawdopodobnie jeden z najsłynniejszych angielskich poetów z trwającą 62 lata karierą nie tylko został Lordem Alfredem 1.Baronem Tennyson i zastąpił Wordswortha jako laureata poety w 1850 roku, ale był również źródłem wielkiej pociechy dla Królowej Wiktorii po śmierci księcia Alberta w 1861 roku. W rzeczywistości królowa została zacytowana, mówiąc, że „obok Biblii In Memoriam A. H. H (jednego z najpopularniejszych dzieł Tennysona) jest moja pociecha”.

George Tennyson był zarówno uczonym, jak i poetą, i zapewnił Alfredowi solidną znajomość łaciny i greki, co miało zapewnić mitologiczny wpływ na własne próby Alfreda w poezji jako młody chłopiec i ponownie w późniejszym życiu w wierszach takich jak Ulysses, dramatyczny monolog greckiego bohatera. Po wydziedziczeniu przez własnych rodziców, George cierpiał na przewlekłą depresję i zaburzenia nerwowe, które zostały zaostrzone przez jego intensywne picie i sprawiły, że był podatny na przemoc. Kilku braci Tennysona poszło w ślady ojca, ponieważ jego brat Arthur również pił dużo, a jego brat Edward został zamknięty w zakładzie psychiatrycznym w 1833 roku. Biorąc pod uwagę jego historię rodzinną, nie jest zaskakujące, że Tennyson miał lęk i fascynację chorobą psychiczną i jej skutkami, a nawet sam Tennyson był podatny na okresy depresji i letargu.

Tennyson uczęszczał do Louth Grammar School w Lincolnshire w latach 1816-1820, zanim został wykształcony w domu przez ojca. W 1827 roku, w tym samym roku, w którym wstąpił do Trinity College w Cambridge, w wieku zaledwie 17 lat, Tennyson wydał swój pierwszy tom poezji we współpracy ze swoim bratem Charlesem, zatytułowany Poems by Two Brothers.

podczas studiów licencjackich w Cambridge Tennyson opublikował dwa kolejne tomy zatytułowane Poems, głównie Lyrical w 1830 i Poems w 1832, ten ostatni został opublikowany po tym, jak Tennyson opuścił Cambridge bez ukończenia studiów. Było to częściowo spowodowane śmiercią ojca w 1831 roku i późniejszymi problemami finansowymi.

To właśnie w Cambridge Tennyson spotkał Arthura Henry 'ego Hallama, Etończyka i syna słynnego historyka Henry’ ego Hallama, którego krótka przyjaźń miała stać się prawdopodobnie najważniejszą i najbardziej intensywną relacją w życiu Tennysona i stanowić inspirację dla In Memoriam A. H. H.

Tennyson rozpoczął poemat w 1833 roku jako ujście żalu po stracie przyjaciela, kiedy dwudziestodwuletni Hallam zmarł nagle i niespodziewanie na krwotok mózgu 15 września tego roku, podczas podróży do Wiednia z ojcem.

In Memoriam A. H. H, było niewątpliwie prywatnym hołdem dla Halluma, ale było również dość wyraźnie społecznym komentarzem do świata, do którego należał Tennyson. Argumentowano, że wiersz sugeruje homoseksualny związek między parą, ponieważ Hallam jest określany jako „drogi niebiański przyjaciel Tennysona, który nie może umrzeć, mój, mój, na zawsze, na zawsze mój” i „twoje stworzenie, które uznałem za tak sprawiedliwe” w wierszu. Chociaż głębokie przywiązanie Tennysona do przyjaciela nie było tajemnicą, rozsądniej byłoby przeczytać wiersz z perspektywy dziewiętnastowiecznego czytelnika. Dla współczesnych Tennysona takie intymne przejawy przyjaźni były akceptowalne i powszechne, szczególnie w poezji.

być może wtedy najlepiej byłoby spojrzeć na ten wiersz w kontekście okresu, w którym został napisany. Oryginalny tytuł wierszy, The Way Of The Soul, choć w pewnym sensie mniej osobisty dla poety, podkreśla nie tylko uczucia Tennysona, który godzi się ze swoim żalem po stracie Hallama, ale także sposób zmagania się z wielkimi naukowo-filozoficznymi pytaniami dnia.

„mamy tylko wiarę: nie możemy wiedzieć, bo wiedza jest o rzeczach, które widzimy”.

za życia Tennysona, długo utrzymywane wartości religijne i moralne, które wcześniej były uważane za niezaprzeczalne, były teraz podważane przez odkrycia naukowe i technologię rewolucji przemysłowej.

być może stając się produktem swoich własnych czasów, zwątpienie w siebie Tennysona doprowadziło do dekady milczenia, w której, pomimo rozwijającej się kariery, w której był porównywany do romantycznych poetów Shelley, Byron i Keats w szczególności, wziął sobie do serca Słowa krytyków i niechętnie wydawał nowe tomy. W rzeczywistości Ukończenie In Memoriam A. H. H. życie osobiste Tennysona nie było wspomagane przez ten okres milczenia, ponieważ jego pierwsza miłość, Rosa Baring, w której zakochał się w 1834 roku, zdecydowała się poślubić znacznie zamożniejszego mężczyznę. Na zaręczyny Tennysona z Emily Sellwood, siostrą żony swojego brata Charlesa Louisy, wpłynęły również jego perspektywy finansowe, które doprowadziły do zawieszenia zaręczyn w 1840 roku.

w 1842 r.dwutomowa publikacja Poems, zawierająca nowy materiał i znacznie ulepszone wersje wcześniejszych wierszy, takich jak The Lady of Shallot, otrzymała przychylne recenzje i wyraźnie pokazała, że jest traktowany poważnie jako jeden z czołowych poetów swojego pokolenia. Popularność Tennysona rosła i w 1850 roku, w którym opublikowano In Memoriam A. H. H, został nagrodzony zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym, małżeństwem z Emily, z którą miał dwóch synów, Hallama i Lionela, oraz nominacją do nagrody.

Alfred Tennyson, 1.Baron Tennyson z żoną Emily i synami Hallamem i Lionelem.

w drugiej połowie swojego życia Fortuna i popularność Tennysona rozkwitły, ponieważ w ciągu następnych czterdziestu lat Tennyson wyprodukował wiele swoich najpopularniejszych dzieł, takich jak Enoch Arden i Szarża lekkiej brygady.

nawet dziś twórczość Tennysona jest nadal, być może nieświadomie, częścią kultury popularnej. Wersy takie jak ” lepiej jest kochać i stracić, niż nigdy nie kochać w ogóle.””i” ich 's not to reason why, ich’ S but to do or die ” Z In Memoriam A. H. H. i Szarża lekkiej brygady są nadal powszechnie używane zwroty w naszym nowoczesnym języku. W hollywoodzkim filmie ocalenie Szeregowca Ryana postać kaprala Uphama cytuje to samo zdanie z szarży lekkiej brygady, gdy omawia poszukiwania tytułowego szeregowca. Utwór Iron Maiden „The Trooper” jest również mocno inspirowany tym samym wierszem. Być może nie dziwi fakt, że Tennyson jest drugim najczęściej cytowanym pisarzem w Oxford Dictionary of Quotations, a pierwszym jest oczywiście William Szekspir.

Szarża lekkiej brygady, Bitwa pod Kominiarką, obraz Richarda Catona Woodville ’ a (1825-1855)

w 1889 roku, w na prośbę Thomasa Edisona Tennyson zgodził się nagrać niektóre z jego wierszy, takich jak szarża lekkiej brygady, a kopie uzyskane z oryginalnych cylindrów woskowych używanych przez Edisona są nadal, dość zadziwiająco, użyteczne do dziś. Możesz posłuchać jednego z tych wczesnych nagrań Charge of the Light Brigade, klikając poniższy link:

https://www.poetryarchive.org/poetryarchive/singlePoet.do?poetId=1569#

w tym samym roku, w którym Tennyson wykonał te nagrania, jego zdrowie zaczęło słabnąć, gdy cierpiał na ciężką chorobę reumatyczną. Alfred Tennyson zmarł 6 października 1892 roku i został pochowany w Opactwie Westminsterskim, pozostawiając po sobie spuściznę, która jest do dziś słyszana.