Aglaonema są uprawiane jako przynoszące szczęście rośliny ozdobne w Azji od wieków. Zostały one wprowadzone na zachód w 1885 roku, kiedy po raz pierwszy zostały przywiezione do Królewskiego Ogrodu Botanicznego w Kew. Były uprawiane, hybrydyzowane i hodowane w szerokiej gamie kultywarów. Żyją w warunkach słabego oświetlenia i są popularnymi roślinami doniczkowymi.

Ten głównie tropikalny rodzaj jest znany z nietolerancji niskich temperatur. Schładzanie może rozpocząć się w temperaturze 15 °C (59 °F). Uraz objawia się ciemnymi, tłustymi plamami na liściach.

odmiany zostały wybrane ze względu na ich kształt i wielkość, a zwłaszcza kolor i wzór liści. Wiele z nich ma białe lub kremowe łodygi. Niektóre zostały również opracowane, aby tolerować zimniejsze temperatury. Najbardziej rozpowszechnioną odmianą jest 'Silver Queen’, która zdobyła nagrodę Royal Horticultural Society of Garden Merit.

większość rozmnażania Aglaonema odbywa się za pomocą sadzonek i dzielenia pędów podstawowych. Opieka nad rośliną doniczkową polega na ochronie jej przed zimnymi temperaturami i nadmiernym nasłonecznieniem oraz usunięciu wszelkich kwiatostanów, które rozwijają się, co może przedłużyć żywotność rośliny. Wymaga wilgotnej gleby i podczas gdy niektóre odmiany wymagają niewielkiej ilości nawozu, rośliny łatwo ulegają uszkodzeniu w przypadku nadmiernej podaży. Aglaonema są podatne na fałszywe roztocza (Brevipalpus californicus). Mogą również pozyskiwać populacje nicieni, takich jak nicienie korzeniowe i gatunki Pratylenchus, które powodują zmiany korzeni. Patogeny obejmują grzyb Myrothecium roridum i bakterie, takie jak Pseudomonas cichorii, Erwinia chrysanthemi i Xanthomonas campestris, które mogą powodować plamistość liści. Grzyby Colletotrichum mogą powodować antraknozę.

badania NASA dotyczące czystego powietrza wykazały, że gatunek modestum z tego rodzaju roślin był skuteczny w usuwaniu powszechnych toksyn powietrza domowego formaldehydu i benzenu.

rośliny Aglaonema są trujące z powodu kryształów szczawianu wapnia. Po spożyciu powodują podrażnienie błon śluzowych, a sok może powodować podrażnienie skóry i bolesną wysypkę.