jego rodzina przybyła do Ameryki, aby uniknąć prześladowań religijnych .

w 1713 roku Ojciec Daniela Boone ’ a, Tkacz i Kowal, udał się z rodzinnego miasta Bradninch w Anglii do Kolonii Pensylwanii, założonej przez Williama Penna w 1681 roku jako przystań dla tolerancji religijnej. Podobnie jak Penn, Squire Boone należał do Towarzystwa Przyjaciół, lub kwakrów, grupy, której członkowie byli prześladowani w Anglii za swoje przekonania. W 1720 r. Squire ożenił się z Kwakierką Sarah Morgan i Danielem, szóstym z 11 dzieci pary, urodził się w 1734 r.w dzisiejszym hrabstwie Berks w Pensylwanii. W 1740 roku dwoje najstarszych dzieci Boone ’ a poślubiło „światowców” lub nie-kwakrów i zostało wydziedziczonych przez lokalną społeczność kwakrów. Po tym, jak Squire Boone odmówił publicznego przeprosin za drugie z tych dwóch małżeństw, on również został wyrzucony z kwakrów. Następnie opuścił Pensylwanię wraz z rodziną w 1750 i udał się wozem do Kolonii Karoliny Północnej, gdzie w 1753 zakupił dwa Trakty ziemi w pobliżu dzisiejszego Mocksville.

w 1775 roku Boone i grupa około 30 leśników wyruszyli, aby ukończyć 200-milowy szlak przez pustynię do Cumberland Gap—naturalnego przełomu w surowych Appalachach—i do Kentucky. Boone został zatrudniony przez Richarda Hendersona, północno-Karolińczyka, który wraz z grupą inwestorów planował założyć kolonię o nazwie Transylvania na obszarze obejmującym znaczną część dzisiejszego Kentucky i część dzisiejszego Tennessee. Po tym jak Boone wytyczył szlak, który stał się znany jako Wilderness Road, pomógł założyć jedną z najwcześniejszych osad Kentucky, Boonesborough, która stała się stolicą Transylwanii. Kolonia Transylwania była krótkotrwała; w 1778 roku Zgromadzenie Ogólne Wirginii unieważniło układ zawarty z Czirokezami o ziemię. Mimo to Wilderness Road stała się bramą, przez którą około 200 000 osadników dotarło do zachodniej granicy na początku XIX wieku. Wśród tych emigrantów był dziadek Abrahama Lincolna, który w 1779 roku podróżował dziką drogą z Wirginii do Kentucky, gdzie w 1809 roku urodził się szesnasty prezydent Ameryki.

Boone został uwięziony przez rdzennych Amerykanów.

w lutym 1778 roku, gdy Boone podróżował z grupą ludzi z Boonesborough wzdłuż rzeki Licking Kentucky, został schwytany przez grupę Szaunisów. Indianie zabrali go do swojej wioski w Ohio, gdzie został adoptowany przez Shawnee wódz Blackfish, aby zająć miejsce jednego z jego synów, który został zabity. Boone, któremu nadano imię Sheltowee, czyli wielki żółw, był traktowany stosunkowo dobrze przez porywaczy-pozwolono mu polować i mógł mieć żonę Shawnee – ale mieli go na oku. W czerwcu 1778 roku udało mu się uciec i wrócić do Boonesborough, gdzie ostrzegł mieszkańców, że miejscowi, zdenerwowani, ponieważ osadnicy przenieśli się na tereny łowieckie Kentucky, planują atak. We wrześniu, w ciągu dziewięciu dni i nocy, Grupa Szaunisów i innych rdzennych Amerykanów obległa Boonesborough, ale przeważającym liczebnie osadnikom udało się ich powstrzymać. Zwycięstwo pod Boonesborough wywołało nową falę emigrantów do Kentucky, niektórzy z nich osobiście zwerbowali i poprowadzili tam Boone ’ a.

za życia był międzynarodową gwiazdą.

Boone został przekształcony z lokalnego bohatera w kogoś, kto był znany na całym świecie, gdy jego historia została zawarta w książce „The Discovery, Settlement and Present State of Kent”, opublikowanej w 1784 roku. Książka została napisana przez Johna Filsona, nauczyciela z Pensylwanii, który stał się spekulantem Ziemi Kentucky, w celu zwabienia osadników do Kentucky. Autor, który przeprowadził wywiad z Boone ’ em, przedstawił przygody frontiermana w rzekomo własnych słowach, chociaż upiększony język należał do Filsona. Książka okazała się popularna zarówno w Ameryce, jak i Europie, gdzie czytelnicy byli zachwyceni historią Boone ’ a. Po śmierci Boone ’ a w 1820 roku jego legenda nadal rosła wraz z publikacją bestsellerowych dzieł, takich jak „The Biographical Memoir of Daniel Boone, The First Settler of Kentucky”, wydany w 1833 roku. W tej sensacyjnej relacji z życia Boone ’ a, autor Timothy Flint przedstawił go jako okrutnego indiańskiego pogromcę, który brał udział w walce wręcz i rzucał się na winorośl, aby uniknąć schwytania; w rzeczywistości Boone miał przyjazne stosunki z wieloma rdzennymi Amerykanami i twierdził, że zabił tylko kilku z nich.

Boone miał pecha jeśli chodzi o nieruchomości.

chociaż Boone pomógł otworzyć Kentucky tysiącom osadników, ostatecznie nie udało mu się zdobyć własnego kawałka ciasta. W latach 1780 i 1790 pracował jako geodeta w Kentucky, jednocześnie inwestując w nieruchomości. Jednak jego wysiłki jako spekulanta ziemi nie uczyniły go bogatym. Boone został oszukany w niektórych transakcjach, a w innych przypadkach nie udało mu się właściwie zarejestrować swoich roszczeń. Dostał pozwy sądowe za sprzedaż nieruchomości, do której nie miał ważnego tytułu, a także został pozwany za tworzenie wadliwych ankiet.

Boone otrzymał nawet groźby śmierci po tym, jak jego zeznania w różnych sprawach sądowych doprowadziły do utraty praw do ziemi. Boone próbował, ale w dużej mierze nie powiodło się, również w innych przedsięwzięciach biznesowych. Był właścicielem sklepu i tawerny w wapiennej (dzisiejsze Maysville); służył jako dostawca korzenia żeń-szenia (rynek ostatecznie upadł, pozostawiając go w długach); i kupił konie z zamiarem ich odsprzedaży (zanim mogło się to zdarzyć, wiele zwierząt uciekło). Pod koniec 1790 roku Boone opuścił Kentucky i postanowił odejść.

w późniejszym okresie życia wyjechał z USA.

w 1799 roku Boone, w wieku 60 lat, przeniósł się wraz z rodziną z Kentucky, które osiągnęło stan w 1792 roku, do dzisiejszego Missouri, wówczas pod hiszpańską kontrolą i znanego jako górna Luizjana. Hiszpanie, którzy chcieli zachęcić Boone ’ a do osiedlania się na tym obszarze, powitali go z honorami wojskowymi i przyznali mu 850 akrów ziemi w dzielnicy Femme Osage, na zachód od St.Louis. Zrzekli się również wymogu, że wszyscy imigranci muszą być katolikami i uczynili Boone syndykiem lub sędzią dzielnicy Femme Osage, odpowiedzialnym za rozstrzyganie sporów wśród osadników.

w 1800 roku Hiszpanie oddali Terytorium Luizjany Francji, a trzy lata później Stany Zjednoczone przejęły nad nim kontrolę wraz z zakupem Luizjany. Później Boone utracił swoje roszczenia do ziemi, ponieważ nie zastosował odpowiednich procedur, aby uzyskać stały tytuł do ziemi. Po tym, jak frontiersman złożył petycję do kongresu, prezydent James Madison podpisał ustawę w 1814 roku, dając Boone ’ owi 850 akrów; jednak wkrótce musiał sprzedać nieruchomość, aby spłacić Kent, którzy usłyszeli wiadomość o Grancie i pojechali do Missouri, aby zebrać stare długi. Missouri stało się 24 stanem Ameryki w 1821 roku, rok po śmierci Boone ’ a.

nie nosił czapek coonskin.

Boone często był przedstawiany w czapce ze skóry i futra szopa, ale w rzeczywistości frontiersman uważał, że ten rodzaj nakrycia głowy jest niestylish i zamiast tego zakładał czapki z bobra. Według biografa Boone 'a, Johna Macka Faragh’ a, mit o czapce z szopki można przypisać pełnowymiarowemu portretowi Boone ’ a wykonanemu w 1820 roku przez Chestera Hardinga, który autentycznie przedstawiał Frontiera noszącego legginsy, mokasyny i frędzlową koszulę myśliwską oraz trzymającego kapelusz bobra. Obraz był wystawiany w Kapitolu Kentucky przez kilkadziesiąt lat, aż do jego upadku. Harding później wyciął głowę Boone ’ a i wkleił ją na inne tło; jednak zapis stroju Boone ’ a został zachowany dzięki artyście Jamesowi Otto Lewisowi, który wykonał grawerowanie oryginalnego obrazu Hardinga. Lewis zatrudnił aktora, Noaha Ludlowa, do pomocy w sprzedaży odbitek wykonanych z graweru, a kiedy Ludlow później występował w serialu, który wymagał od niego przebierania się za Frontiera, wzorował swój kostium na szafie Boone ’ a w grawerze. Nie mogąc znaleźć czapki bobra, zamienił ją na czapkę z szopki. Występy ludlowa okazały się sukcesem, a współpraca the coonskin cap z Boonem stuckiem.

Boone może nie być pochowany w swoim oficjalnym grobie.

Boone zmarł 26 września 1820 roku w dzisiejszym Defiance w stanie Missouri. Pozostał aktywny do późnej starości, bezskutecznie zgłaszając się na ochotnika do walki w wojnie 1812 roku i udając się na swoje ostatnie wielkie polowanie na kilka lat przed śmiercią. Boone został pochowany na cmentarzu niedaleko Marthasville w stanie Missouri, obok swojej żony, Rebeki. W 1845 roku właściciele cmentarza we Frankfort w stanie Kentucky przekonali Potomków Boones ’ ów, by pozwolili na reinterpretację szczątków Daniela i Rebeki w stanie Bluegrass. Cmentarz we Frankfort był nowy, a jego właściciele byli zainteresowani zwiększeniem rozgłosu; obiecali również wznieść pomnik Boone ’ a w nowym miejscu pochówku.

odbyła się skomplikowana ceremonia reinterpretacji z udziałem gubernatora Kentucky i innych dygnitarzy. Jednak w końcu pojawiły się zarzuty, że Grób Boone ’ a w Missouri został źle oznakowany, a złe szczątki zostały odkopane i ponownie pochowane w Kentucky. W 1983 antropolog sądowy zbadał odlew z rzekomej czaszki Boone ’ a przed ponownym pochówkiem i ogłosił, że prawdopodobnie pochodzi on z Afroamerykanina, a nie z rasy kaukaskiej. Kiedy drugi biegły sądowy zbadał później odlew czaszki, stwierdziła jednak, że nie jest ona w wystarczająco dobrym stanie, aby posłużyć za podstawę do jakichkolwiek naukowych wniosków.