lęk społeczny

Kiedy ludzie myślą o lęku społecznym, wielu wyobraża sobie nieśmiałego Introwertyka, który nie wychodzi i nie wychodzi z domu.niewiele mówi. Podczas gdy ta wersja lęku społecznego istnieje, życie z nim jest czymś więcej niż tylko ” nieśmiały.”W rzeczywistości nie każdy, kto ma lęk społeczny, jest nawet cichy. Lęk społeczny przejawia się na wiele sposobów, niektóre z nich mogą cię nawet zaskoczyć.

aby dowiedzieć się, w jaki sposób ludzie są dotknięci lękiem społecznym, poprosiliśmy ludzi w naszej społeczności, aby podzielili się czymś, co robią z powodu lęku społecznego, którego inni mogą nie zdawać sobie sprawy.

oto co mieli do powiedzenia:

1. „Większość ludzi myśli, że jestem niegrzeczny, gdy nie jestem rozmowny w grupie ludzi. W rzeczywistości jestem przerażona, ponieważ mój umysł ciągle mówi mi, że powiem coś złego.”- Maegan B.

2. „Ciągle przyklejam się do telefonu. To tylko wymówka, żeby na nikogo nie patrzeć! Ciągle przeglądam zdanie, które chcę powiedzieć około 30 razy w mojej głowie, a potem zdaję sobie sprawę, że nie ma to już znaczenia!”- Grace D.

3. „Bycie cichym-wolę słuchać rozmowy niż być w jednej. Czuję, że cokolwiek wyjdzie z moich ust, może wydawać się głupie.”- Juliana G.

4. „Mówienie szybko, bełkot i żarty, mimo że naprawdę mam strefowych i jestem prawie nie tam… biegam na autopilota, a później, gdy mam uziemiony ponownie przejść i przypomnieć sobie, co powiedziałem lub zrobiłem … trochę jak po pijanemu! Oczywiście i tak żartuję i mówię szybko, więc nikt nie może odróżnić, w tym mnie Zwykle, dopóki nie wyjdę z mgły.”- Suze A.

5. „Myślę, że większość ludzi nie zdaje sobie sprawy, że kiedy wychodzę z przyjaciółmi i nagle wychodzę, to z powodu niepokoju. Zawsze jest taki moment, kiedy to jest zbyt przytłaczające I muszę iść do domu.”- Łukasz Z.

6. „Nieustannie obserwuję język ciała wszystkich, aby zobaczyć, czy obrażam ich tylko oddychając.”- Jennifer L.

7. „Naprawdę dużo mówię … w myślach mówię sobie: bądź cicho, dużo gadasz, nikogo to nie obchodzi, wszyscy cię osądzają. Ale tak się denerwuję, kiedy jestem z przyjaciółmi i jest niezręczna cisza lub nikt nie mówi. Więc czuję potrzebę mówienia więcej, mimo że umieram z paniki i niepokoju w środku. Czasami po dużych wydarzeniach, potrzeba mi dni bez interakcji społecznych lub pozostania w łóżku, aby wyzdrowieć.”- Jessica G.

8. „Faktycznie rozmowa przez telefon może trwać kilka dni, aby zebrać się na odwagę. Pisanie SMS-ów jest łatwiejsze, ale nadal trudno jest być pierwszym, który rozpocznie rozmowę. Nie lubię rozmawiać w grupach. Pójdę gdzieś, posiedzę w samochodzie przez pół godziny i zdecyduję się nie wchodzić.”- Tiffany A.

9. „Bycie głośnym, granie Jokera, śmiech. Wszystko, co odciągnie mnie od tego, że jestem bardzo poruszony i walczę.”- Vikki M.

10. „Denerwuję się, zanim będę musiał zajmować się ludźmi. Zwykle dzieje się to w domu i jest w zasadzie adrenalina irytuje mnie, ale staję się złośliwy i nie mogę odpowiedzieć na pytania w szczegółach, dopóki nie będę musiał prowadzić, a zatem rozpraszać się. W tym: „dokąd idziesz? i dlaczego?””- Myrlyn B.

11. „Pobawię się włosami, torebką lub czymkolwiek, co trzymam, aby uwolnić moją nerwową energię. Czasami nawet tego nie zauważę, dopóki nie będę trzymał podartej serwetki.”- Katie M.

12 więcej

12. „Zawsze będę siedzieć plecami do ściany, nawet poproszę przyjaciela, aby zmienił ze mną miejsca. Czasami brakuje mi części rozmowy, ponieważ jestem zajęty wyborem i planowaniem moich tras wyjścia i robieniem mentalnych notatek i opisów wszystkich w pokoju.”- Julz T.

13. „Albo zamknę się całkowicie i nie będę mówić, a ludzie myślą, że nie jestem towarzyski. Albo jeśli próbuję przekonać siebie do bycia „normalnym”, to szybko mówię. To przegrana, przegrana sytuacja.”- Bryanna B.

14. „Ćwiczę i ćwiczę to, co mam zamiar powiedzieć przez telefon i zapisuję to na kartce papieru przed telefonem, więc jeśli mój niepokój stanie się zbyt duży, mogę po prostu przeczytać mój scenariusz.”- Leah O.

15. „Długi czas odpowiadania na e-maile, SMS-y itp., zwłaszcza wiadomości grupowych, bo boję się literować coś złego lub powiedzieć coś, co jest nieprawidłowe lub może się okazać niegrzeczne lub złośliwe. Miałem w przeszłości nieporozumienia z tego rodzaju komunikacją i to mnie przeraża. Czuję, że wszyscy już mnie nienawidzą, a kiedy piszę coś głupiego, czuję, że nienawidzą mnie jeszcze bardziej.”- Keira H.

16. „Nie skupiam się na rozmowie, ponieważ myślę o tym, czy spóźnię się na pociąg, czy moje włosy wyglądają dobrze, czy wyglądam na wystarczająco zainteresowaną, czy pozwalam osobie mówić wystarczająco dużo, czy jeśli teraz wyjdę, wrócę do domu o czasie X i będę miał y ilość snu. Jest to wyczerpujące, ponieważ mój umysł nie zatrzymuje się, a ja generalnie nie pamiętam niczego, co ktoś mi powiedział podczas tej rozmowy.”- Stephanie T.

17. „Lęk społeczny jest częścią tego, dlaczego mam długie włosy. Jest to rodzaj koca bezpieczeństwa dla mnie, bardzo pocieszające, aby móc się bawić i miękkie. Czuję się tam mniej odsłonięta z moimi włosami jak zasłona, za którą mogę znikać co jakiś czas.”- Opal S.

18. „Odpoczywająca suka Twarz … nie to, że nie jestem szczęśliwy; czuję się niekomfortowo i nie mogę pokazać moich emocji. Kiedy się oddalam, jestem głęboko w moich własnych niszczących myślach. Ciągle znajduję pretekst do opuszczenia pokoju, ponieważ czuję się niekomfortowo w pokoju ludzi, przyklejając się do telefonu lub mediów społecznościowych, aby uciec od siebie i wszystkich wokół mnie. Bycie niespokojnym.”- Andrea M.

19. „Odwołuję plany, często w ostatniej chwili, nie dlatego, że jestem niegrzeczny lub koniecznie nie chcę iść, ale dlatego, że boję się czasami wyjść publicznie, boję się tego, co się stanie, kto na mnie spojrzy, czy będę zawstydzony itp. A potem czuję się źle, że coś przegapiłem.”- Jessica S.

20. „Zaczynam się pocić, śmiesznie, bez względu na temperaturę. Najgorsze jest to, że pot wylewa się na moją górną wargę, bo tego nie da się ukryć. Przed każdą rozmową o pracę legalnie zastanawiałem się, czy tym razem powinienem przejść próbę antyperspirantu na górnej wardze.”- Angela J.

21. „Zawsze wolę planować co najmniej jeden dzień wcześniej. Każdego ranka psychicznie przygotowuję się do dnia. Pomaga złagodzić każdy niepokój i jest pociechą, aby wiedzieć, czego się spodziewać. Trudno jest być spontanicznym, ale tak długo, jak przyjaciel daje mi znać, że chciałby coś zrobić w określonym dniu, mogę przewidzieć, że interakcja społeczna jest jeszcze elastyczna w odniesieniu do dokładnie tego, co robimy, gdzie i kiedy idziemy.”- Jessica D.

22. „Ukazując się jako całkowicie zimny, tępy i spięty – kiedy w rzeczywistości jest to bezpośredni wynik paniki i czystego wysiłku podjętego tylko po to, aby zaangażować się w tę osobę – jak na ironię, w sposób „normalny”.”- Kot S.

23. „Czasami się wyłączam, gdy jest zbyt wiele stymulantów. Po prostu chodzę gdzieś indziej w głowie i jestem tam fizycznie, Zwykle wpatrując się w coś dziwnego, na przykład w kosz na śmieci.”- Elaine W.

24. „Po prostu niezręcznie się uśmiecham i staram się nie wchodzić nikomu w drogę. Przez cały czas czuję, że w jakiś sposób ich denerwuję. Po prostu chcę odejść, nawet jeśli wszyscy są mili. Do bani.”- Emily J.