12b-1: zrozumienie opłat za fundusze inwestycyjne
podobnie jak w przypadku każdego przedsiębiorstwa nastawionego na zysk, branża funduszy inwestycyjnych pobiera opłaty za oferowane usługi. W swojej najbardziej podstawowej formie usługi te polegają na zarządzaniu pulą połączonych aktywów zgodnie ze strategią inwestycyjną. Strategia ta może obejmować wyprzedzanie indeksu w czasie. W rzeczywistości strategia ta jest siłą napędową aktywnie zarządzanego komponentu funduszy w branży.
dobrze zarządzany fundusz będzie z czasem coraz bardziej popularny i zarabiać więcej inwestorów. Jednak od kilku dziesięcioleci i z powodów, które kiedyś miały o wiele więcej sensu niż dzisiaj, fundusze wspólnego inwestowania pobierają od obecnych inwestorów opłaty za marketing i promowanie swoich usług potencjalnym inwestorom. Opłaty te są znane jako opłaty 12b-1.
Key Takeaways
- opłata 12B-1 to roczna opłata marketingowa lub dystrybucyjna od funduszu wspólnego inwestowania pobierana od inwestorów.
- opłata 12b-1 jest uważana za koszt operacyjny i jako taka jest uwzględniana w wskaźniku kosztów funduszu.
- zwykle wynosi od 0,25% do 0.75% (maksymalna dopuszczalna wartość) aktywów netto funduszu I musi zostać ujawniona w prospekcie emisyjnym funduszu.
podstawy opłaty 12B-1
fundusz inwestycyjny obciąża swoich inwestorów opłatą 12B-1 na pokrycie kosztów marketingu i promocji. Zgodnie z omówieniem opłat 12b – 1 na stronie internetowej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), „Opłaty te są odejmowane od funduszu wspólnego inwestowania, aby zrekompensować specjalistom od papierów wartościowych wysiłki sprzedaży i usługi świadczone na rzecz inwestorów Funduszu.”
to również szczegóły, że opłaty 12b-1 pojawiły się po raz pierwszy w 1970 roku, w okresie, gdy fundusze wspólnego inwestowania odnotowywały znaczne umorzenia i chciały pomóc w przyciągnięciu nowych aktywów. Fundusze potrzebowały wystarczających aktywów, aby chronić istniejących inwestorów przed koniecznością wymuszonej sprzedaży przez zarządzających funduszami po obniżonych cenach aktywów lub gdy akcje i obligacje nie były przedmiotem obrotu na korzystnym poziomie. Oficjalna nazwa opłaty wywodzi się od zasady SEC z 1980 roku wprowadzonej w celu autoryzacji jej używania.
szybkie przekazywanie około pół wieku, Możliwość pobierania opłat 12B – 1 stała się bardziej kontrowersyjna. Fundusze inwestycyjne są obecnie znacznie bardziej popularne, co sprawia, że pierwotna motywacja do stworzenia opłaty jest znacznie mniej znacząca. Fundusze są również znacznie większe, a największe zarządzają setkami miliardów dolarów w aktywach. 12b-1s mają również opłatę procentową, taką jak 25 punktów bazowych lub 0,25% wszystkich aktywów zarządzanych w funduszu. Z miliardami Pod zarządem trudno jest dostrzec potrzebę obciążania inwestorów kosztami sprzedaży funduszu innym potencjalnym inwestorom. Szacunki opłat 12b – 1 wynoszą w ostatnich latach około 10 miliardów dolarów rocznie we wszystkich funduszach, które pobierają opłatę. Dodatkowo, podczas gdy opłaty 12b – 1 różnią się w zależności od poszczególnych funduszy, w jednym badaniu oszacowano średnią roczną opłatę na 13 punktów bazowych, czyli 0,13%. Szacuje się również, że około 70% funduszy inwestycyjnych pobiera opłaty 12b-1 w co najmniej jednej klasie akcji.
gdzie znaleźć opłatę 12b-1
opłata 12B-1 jest składnikiem ogólnego wskaźnika kosztów funduszu wspólnego inwestowania. Strony internetowe, w tym Morningstar i Yahoo! Finanse ogólnie wymieniają całkowity wskaźnik kosztów według funduszu. Jednak, aby uzyskać najbardziej dokładne i aktualne wskaźniki wydatków, konieczne jest kopanie w prospekcie emisyjnym funduszy inwestycyjnych. Prospekt emisyjny musi zawierać wykaz konkretnych opłat i należności dla każdej z oferowanych klas funduszy wspólnego inwestowania.
prospekt emisyjny funduszu inwestycyjnego będzie zawierał jedną lub więcej sekcji wyszczególniających opłaty i wydatki. Ogólnie rzecz biorąc, roczne koszty operacyjne funduszu zostaną podzielone na części składowe. Największą opłatą jest zazwyczaj opłata za zarządzanie, którą pobierają zarządzający portfelem za prowadzenie funduszu. Zostanie również wymieniona opłata dystrybucyjna lub opłata 12b-1. Inne opłaty i wydatki mogą obejmować opłaty za sprzedaż, takie jak obciążenia front-end I back-end, które inwestorzy ponoszą, gdy kupują lub sprzedają fundusz. Mogą również wystąpić inne koszty operacyjne, takie jak opłaty za zarządzanie kontem, opłaty za prowadzenie dokumentacji i opłaty za tworzenie sieci dla hurtowników i innych pośredników finansowych, które również pomagają w sprzedaży funduszu.
istnieją inne opłaty za sprzedaż poza opłatami marketingowymi i promocyjnymi 12b-1. Zostaną one wyraźnie podzielone i wyszczególnione w prospekcie emisyjnym funduszu wspólnego inwestowania lub w odpowiednim dokumencie zwanym oświadczeniem o dodatkowych informacjach.
ważne względy
inwestorzy mogą zastanawiać się, czy właściwe jest, aby fundusz wspólnego inwestowania pobierał od swoich obecnych inwestorów opłatę za wprowadzenie na rynek i promowanie funduszu wśród innych potencjalnych inwestorów. Kontrowersje budziły się od czasu do czasu w tej kwestii, zwłaszcza po kryzysie kredytowym i wynikającej z niego Wielkiej recesji, która podważyła wiele aspektów funkcjonowania branży usług finansowych i opłat dla swoich klientów.
propozycje SEC w tym czasie dążyły do ograniczenia opłaty 12b-1 do 25 punktów bazowych i uczynienia opłaty bardziej przejrzystą dla inwestorów, którzy mogą nawet nie wiedzieć, że są pobierane za działania marketingowe, promocyjne i związane z nimi działania sprzedażowe.
Dolna linia
wiele funduszy inwestycyjnych zasługuje na krytykę za wysokie opłaty i nierówne wyniki. Biorąc to pod uwagę, wiele wartościowych funduszy o świetnych wynikach pobiera bardzo rozsądne opłaty. W rzeczywistości 30% funduszy inwestycyjnych nie pobiera opłat 12b-1, ponieważ ich menedżerowie uważają je za niepotrzebne lub raczej chronią interesy finansowe swoich dotychczasowych inwestorów.
aby znaleźć najlepsze fundusze i zrównoważyć ryzyko z nagrodami funduszy, które pobierają opłaty 12b-1, inwestorzy powinni przeczytać prospekt emisyjny Funduszu wzajemnego i SAI, a następnie podjąć świadomą decyzję, czy fundusz może uzyskać wystarczający zwrot z opłaty, którą pobierze.