góry lodowe unoszące się w pobliżu Seward i Tracy Arm na Alasce. Niebieskie do niebiesko-zielonych odcienie są rozpraszane, gdy światło głęboko wnika w zamarznięte wodospady i lodowce.

kałuża wody na lodowcu (Park Narodowy Wulkanu Lassen).

majestatyczne lodowce i grube brzegi śniegu działają jak filtry, które pochłaniają czerwone światło, dzięki czemu szczelina lub głęboka dziura wydają się niebieskie.

co powoduje niebieski kolor, który czasami pojawia się w śniegu i lodzie?

podobnie jak w przypadku wody, kolor ten jest spowodowany absorpcją zarówno światła czerwonego, jak i żółtego (pozostawiając światło na niebieskim końcu widma światła widzialnego). Spektrum absorpcji lodu jest podobne do spektrum absorpcji wody, z tą różnicą, że wiązanie wodorowe powoduje przesunięcie wszystkich pików w kierunku niższej energii – co czyni kolor bardziej zielonym. Efekt ten jest zwiększany przez rozpraszanie w śniegu, co powoduje, że światło przemieszcza się pośrednią ścieżką, zapewniając więcej możliwości absorpcji.

z powierzchni śnieg i lód prezentują jednolicie białą twarz. Dzieje się tak dlatego, że prawie całe światło widzialne uderzające w powierzchnię śniegu lub lodu jest odbijane z powrotem, bez preferowania jednego koloru w widmie widzialnym.

sytuacja jest inna dla światła, które nie jest odbijane, ale przenika lub jest przenoszone do śniegu. Gdy to światło przemieszcza się w śnieg lub lód, ziarna lodu rozpraszają dużą ilość światła. Jeśli światło ma podróżować na jakąkolwiek odległość, musi przetrwać wiele takich rozpraszających zdarzeń. Innymi słowy, musi się rozpraszać i nie być wchłaniany. Zwykle widzimy światło wracające z pobliskich warstw powierzchniowych (mniej niż 1 cm) po tym, jak zostało rozproszone lub odbite od innych ziaren śniegu tylko kilka razy, i nadal wydaje się białe.

w najprostszych słowach pomyśl o warstwie lodu lub śniegu jak o filtrze. Jeśli ma tylko centymetr grubości, całe światło przedostaje się przez nie; jeśli ma metr grubości, w większości przechodzi przez nie niebieskie światło. Jest to podobne do sposobu, w jaki kawa często wydaje się lekka po nalaniu, ale znacznie ciemniejsza, gdy jest w filiżance.

głębiej w śniegu, preferencyjna absorpcja Czerwieni zaczyna być zauważalna. Podobnie jak w przypadku wody, więcej czerwonego światła jest pochłaniane w porównaniu do niebieskiego. Niewiele więcej, ale na tyle, że w znacznej odległości, powiedzmy metr lub więcej, fotony wyłaniające się z warstwy śniegu składają się z większej ilości światła niebieskiego niż czerwonego. Jest to zwykle widoczne podczas szturchania dziury w śniegu i patrzenia w dół do dziury, aby zobaczyć niebieskie światło, lub w niebieskim kolorze związanym z głębokościami szczelin w lodowcach. W każdym przypadku niebieskie światło jest produktem stosunkowo długiej drogi podróży przez śnieg lub lód. Ten wybór spektralny jest związany z absorpcją, a nie z odbiciem.

Góra Lodowa ocieliła się od lodowca Le Conte na Alasce. Im bardziej lodowata i wyraźna góra lodowa, tym bardziej niebieska. Większe rozmiary ziaren bąbelkowego lodu umożliwiają głębszą penetrację padającego światła i odbitego odcienia, który może różnić się od niebiesko-zielonego do niebieskiego w zależności od koloru powierzchni, która stanowi podstawę lodu.

czy lód utrzymuje się dłużej w napojach?

tak, trochę, bo kryształki lodu są większe. Kryształy topią się z zewnątrz, a duże kryształy narażają mniejszą powierzchnię na jednostkę objętości lodu; dlatego lód z większymi Kryształami topi się wolniej.