Antoniemen Zijn woorden met tegengestelde of tegengestelde betekenis.

Antonymia is volgens dit een semantische relatie van oppositie van betekenis tussen woorden van hetzelfde semantische veld en van dezelfde grammaticale categorie. Bijvoorbeeld: licht ≠ duisternis; gehoorzaam ≠ ongehoorzaam; goed ≠ kwaad; geven ≠ nemen; ja ≠ nee.

alle semantische relaties, samen met andere aspecten, interveniëren in het creëren van betekenissen en tekstuele en communicatieve effecten. Daarom draagt de kennis van Antoniemen, naast het verrijken van de woordenschat, bij aan het verbeteren van de mondelinge of schriftelijke uitdrukking van onze ideeën.

hieronder leggen we de verschillende manieren uit waarop Antoniemen of antonymische relaties in discoursen worden gepresenteerd en hoe we ze kunnen gebruiken om beter te schrijven.

typen Antoniemen

de Antoniemen worden ingedeeld volgens de reikwijdte, semantisch, door middel van contrast, en de procedure taal:

• volgens de reikwijdte, kan semantisch, geheel of gedeeltelijk zijn;
• volgens de manier van contrast, kan geleidelijk, complementair of wederkerig zijn;
• volgens de procedure van taal kan lexicaal of grammaticaal zijn.

Absolute Antoniemen

Absolute of totale antoniemen zijn die vastgesteld tussen monosemische of enkelvoudige woorden. Deze Antoniemen omvatten de volledige betekenis van het woord.

bijvoorbeeld:

• Jeugd ≠ ouderdom
• geboorte ≠ overlijden
• vóór ≠ na

partiële Antoniemen

partiële antoniemen zijn die welke voorkomen tussen polysemische woorden of woorden van verschillende betekenissen. Deze woorden kunnen Antoniemen hebben voor hun verschillende betekenissen of voor slechts één. Het kan dan gebeuren dat ze antonymische paren vormen met verschillende woorden of dat ze Antoniemen slechts in één betekenis hebben.

bijvoorbeeld:

• het woord volheid staat in tegenstelling tot schaarste in de Betekenis van ‘overvloed’, maar mist een antoniem in de Betekenis van ‘zwaarte van de spijsvertering’.

geleidelijke Antoniemen of tegengestelde Antoniemen

geleidelijke antoniemen zijn die welke op een continuüm functioneren. De realiteit waarnaar ze verwijzen is schaalbaar en een derde term kan in het paar worden ingevoegd.

bijvoorbeeld:

• koud (warm) warm
• Wit (Grijs) zwart
• klein (middelgroot) groot
• droog (nat) nat
• vol (plus/min) leeg
• Jong (plus/min) oud

complementaire Antoniemen of omzettingen

complementaire Antoniemen sluiten elkaar uit of negeren elkaar. Het is niet mogelijk om gradaties vast te stellen noch is er de mogelijkheid van een derde term tussen hen.

bijvoorbeeld:

• Alive ≠ dead
• Good ≠ bad
• Day ≠ night
• Beauty ≠ lelijkheid

wederkerige of inverse Antoniemen

wederkerige of inverse Antoniemen veronderstellen of omvatten elkaar. Ze delen een scenario of een veld waarin de aanwezigheid van het ene noodzakelijkerwijs die van het andere veronderstelt.

bijvoorbeeld:

• Purchase ≠ sale
• verkoper ≠ koper
• vader of moeder ≠ zonen of dochters
• Take ≠ give
• spreker ≠ luisteraar

Antonyms woordenschat

antonyms lexicons zijn die welke voorkomen tussen woordenparen waarvan de Betekenis betrekking heeft op tegengestelde of tegengestelde. Spaans heeft een uitgebreid repertoire van lexicale Antoniemen.

bijvoorbeeld:

• Sleep ≠ Wake
• Sleep ≠ Wake
• Natural ≠ artificial
• vriendelijkheid ≠ kwaad

Antoniemen grammaticale

wordt vastgesteld door aan een basiswoord en een voorvoegsel (morfeme derivaat) toe te voegen dat afkeuring, ontkenning of omkering van het begrip uitdrukt.

de morfologische procedure van de afleiding maakt het mogelijk om de afwezigheid van een woord met tegengestelde betekenis te vervangen en zo de antonymie te creëren.

de voorvoegsels in -, im -, des -, dis-of anti-worden hiervoor gebruikt.

bijvoorbeeld: immoreel, onvergetelijk, onbeweeglijk, inconsequent, oncomfortabel. onpartijdig, irrelevant, onmogelijk, onmogelijk.

Antonymie en syntaxis

naast de Antoniemen zelf kunnen we bij het spreken of schrijven ook syntactische en retorische constructie gebruiken om antonymische relaties uit te drukken.

bepaalde wendingen, zoals de ontkenning van een statement, zijn syntactische middelen die we hebben om tegengestelde noties te presenteren in een gesproken of geschreven discours.

bijvoorbeeld:

• “John is not a very brave man”, in plaats van”John is a laf or angoric man”.”deze heersers hebben het land geen goed gedaan, ze hebben niets positiefs gebracht”, in plaats van te zeggen”ze hebben kwaad gedaan, ze hebben het negatieve gebracht”.
• “de weg zal niet gemakkelijk zijn”, als een manier om aan te geven dat”de weg moeilijk zal zijn”.

Antonymia en antithese

het gebruik van Antoniemen is ook een procedure die het mogelijk maakt de antithese of oppositie te creëren, een retorische en stilistische figuur die bestaat in het confronteren van tegengestelde ideeën in een tekst.

in dit gebruik verschijnen Antoniemen samen om de oppositie duidelijk en scherp te maken.

vanwege zijn expressieve vermogen wordt antithese veel gebruikt in reclame, propaganda, literatuur en ook in alledaagse gesprekken.

bijvoorbeeld:

• hij is niet langer jong, hij is nu een oude man. ze spreken van vrede, maar ze brengen oorlog.
• hij is het nooit vergeten. Integendeel, Hij herinnert het zich elke dag.hij is niet ziek, integendeel, hij is zeer sterk en gezond.

sommige markeringen of tekstuele connectoren versterken of focussen het antoniem en andere vormen de tegenstelling van een statement ten opzichte van een ander. Ze dienen dit doel, onder andere woorden en locuties, de volgende: maar, integendeel, integendeel, integendeel, in tegenstelling, aan de andere kant, in tegenstelling, enz.

bijvoorbeeld:

• Dit is niet goed voor iedereen; integendeel, het is heel slecht. in tegenstelling tot Rosa, die wel interesse had, toonde Maria geen interesse in mijn voorstel.

differentiëren van noties, confronteren van argumenten of het creëren van contrastbeelden zijn expressieve behoeften bij het produceren van een tekst van welke aard dan ook. We hebben middelen zoals Totale en gedeeltelijke Antoniemen, lexicale en grammaticale.