verwijdering van een bovenste derde molaar uit de maxillaire Sinus
Abstract
de maxillaire sinus of antrum is de grootste van de paranasale sinussen. Het is gelegen in het maxillaire bot en heeft een nabijheid van de top van de bovenste kiezen en premolaren, waardoor het een directe verbinding tussen de sinus en de mondholte vormen. Dislocatie van een vreemd lichaam of tand aan het interieur van een paranasale sinus is een situatie die kan optreden als gevolg van auto-ongelukken, vuurwapen aanvallen, of iatrogene in chirurgische procedures. Daarom is het noodzakelijk om te weten hoe je dit soort situaties moet behandelen. Het doel van deze studie is het geval te melden van een 23-jarige vrouwelijke patiënt, leucoderma, die behandeling zocht bij de chirurgische eenheid van de tandheelkundige Faculteit van de Federale Universiteit van Sergipe. Ze had een geschiedenis van pijn en oedeem aan de rechterkant van de genian regio en twee mislukte pogingen om dental unit (DU) te verwijderen 18. Het extraorale klinische onderzoek toonde intense oedeem van de linkerhemiface met tekenen van infectie, excoriatie van de labiale commissuur, hematoom, een lichaamstemperatuur van 39°C, en een beperkte mogelijkheid om haar mond te openen. De patiënt kreeg medicijnen en werd operatief behandeld. De tand werd uit de maxillaire sinus met voorzichtigheid verwijderd, zoals aanvankelijk zou moeten zijn gedaan.
1. Inleiding
de maxillaire sinus, of antrum, is de breedste van de paranasale holtes, die het gehele maxillaire lichaam in beslag nemen. Het wordt beschreven als een driehoekige piramide waarvan de basis is de laterale neuswand en waarvan de top is gericht op het jukbeen proces van het kaakbeen . Het heeft een groot volume, capillaire kwetsbaarheid, en de nabijheid van de apexen van sommige van de bovenste tanden, namelijk de kiezen en premolaren, waardoor het een directe verbinding tussen de sinus en de mondholte vormen.
hoewel vreemde voorwerpen in de neusholten zelden worden waargenomen, kunnen voorwerpen in de neusholten blijven steken als gevolg van auto-ongelukken, vuurwapenaanvallen, psychiatrische stoornissen of iatrogeen bij chirurgische ingrepen. De bovenste derde molaar kan worden ontwript binnen de maxillaire sinusholte tijdens tandheelkundige chirurgie; deze zeldzame omstandigheid is verantwoordelijk voor 0,6-3,8% van iatrogene gevallen van vreemd lichaam beknelling in paranasale sinussen . Wanneer een dergelijke tandheelkundige dislocatie optreedt, kan dit meestal worden toegeschreven aan onvoldoende gebruik van extractors in de context van een atypische anatomische relatie tussen de tand en de maxillaire sinus.
beeldvormende onderzoeken zijn nodig om te helpen bij het diagnostisch proces. De meest gebruikte methode is orthopantomografie, maar de methode van het Water, zijprofiel, en computertomografie worden ook gebruikt . Wanneer dislocatie van een tand aan de maxillaire sinus wordt gediagnosticeerd, is chirurgische planning nodig om het te verwijderen.
dit rapport beschrijft een klinisch geval van een patiënt wiens derde molaar iatrogenisch ontwricht was aan de binnenkant van de maxillaire sinus. Dus het klinische gedrag en de operatie die gebruikt worden om deze zaak op te lossen worden gepresenteerd op het rapport.
2. Case Report
Een 23-jarige vrouwelijke patiënt, leucoderma, zocht behandeling bij de afdeling Chirurgie van de tandheelkundige Faculteit van de Federale Universiteit van Sergipe. Ze had een geschiedenis van pijn en oedeem aan de rechterkant van de genian Regio na twee mislukte pogingen om de dental unit (DU) te verwijderen 18. Ze bracht een panoramische röntgenfoto mee, genomen voor die twee operaties.
tijdens het extraorale klinische onderzoek werd intens oedeem van de linkerhemiface waargenomen met tekenen van infectie, excoriatie van de labiale commissuur, hematoom en een beperkt vermogen om de mond te openen. De zaak werd gekenmerkt als niveau 1 ernst . De patiënt had een lichaamstemperatuur van 39°C. Bij het preoperatieve röntgenonderzoek werd de aanwezigheid van tandheelkundige inclusie voor DUs 18, 28, 38 en 48 waargenomen. DU 18 had verticale impactie en intimiteit met de maxillaire sinus, en DU 28 had mesioangulaire impactie. DU 38 had horizontale impactie (klasse 2 tak en klasse B diepte), en DU 48 was volledig vestibulariseerd met horizontale impactie (klasse 2 tak en klasse B diepte) (figuur 1).
een nieuwe panoramische röntgenfoto werd gevraagd om de diagnose te verduidelijken. Een week later heeft de patiënt haar infectie overwonnen met nieuwe röntgenfoto ‘ s die de aanwezigheid van tand 18 in het binnenste van de maxillaire sinus toonden (Figuur 2). Vanwege het trauma dat ze had opgelopen van haar vorige operaties, werd Corah ‘ s tandheelkundige angstschaal toegediend , waaruit bleek dat ze matig angstig was.
de patiënt werd gestuurd voor een computertomografieonderzoek van de maxilla door volumetrische acquisitie om DU 18 beter te lokaliseren (Figuur 3). Na tomografie werd de chirurgische planning uitgevoerd. Er waren drie chirurgische ingrepen gepland om DUs 28, 38 en 48, en de verplaatste DU 18 uit de maxillaire sinus te verwijderen. Tussen de interventies werd een interproceduraal interval van één week toegepast.
bij de eerste twee operaties werd 500 mg van de fytotherapeutische mulungu 30 minuten voor de operatie als anxiolytische maatregel aan de patiënt gegeven. Voor de derde operatie voor het verwijderen van DU 18 uit de maxillaire sinus werd 30 minuten voor de operatie 15 mg midazolam gegeven om haar angst te verminderen. Als profylactische antibiotische therapie werd haar 1 uur voor de operatie 2 gram amoxicilline gegeven . Voor alle drie de operaties werd 30 minuten voor de procedure een protocol met dexamethason (8 mg, intramusculair) gekozen als profylactisch middel tegen postoperatief oedeem . De arteriële druk (AP), hartslag (HR) en zuurstofverzadiging (O2 Sat) van de patiënt werden gedurende alle drie de operaties gecontroleerd en deze bleven ongewijzigd.
de anesthesie voor de operatie op DUs 38 en 48 werd bereikt met 2% lidocaïne + 1 : 100.000 epinefrine (1,8 mL) in een Vazirani-Akinosi blok en 4% articaine met 1 : 100.000 epinefrine (0,9 mL) in een oraal zenuwblok. De medicijnen werden ingespoten als vooropgezet in de huidige literatuur en de chirurgische techniek voor DUs 38 en 48 volgde het aanbevolen protocol .
de anesthesie voor de operatie om DU 28 te verwijderen werd bereikt door toepassing van een bovenste posterieur alveolair zenuwblok met 4% articaine + 1 : 100.000 epinefrine. Het werd genomen 10 minuten na het aanbrengen van de alveolaire zenuw anestheticum alvorens verder te gaan met de operatie om de noodzaak te voorkomen om de grotere palatinezenuw te blokkeren . De chirurgische techniek volgde het vooropgezette protocol . 750 mg paracetamol om de 6 uur gedurende 24 uur werd voorgeschreven als een postchirurgisch analgeticum . Voor de derde operatie, om DU 18 te verwijderen, werd een verstopping gemaakt van de bovenste posterieure en middelste alveolaire zenuw met 4% articaine + 1 : 000.000 epinefrine, die 10 minuten wachtte op palatale diffusie . De tand werd verwijderd uit de maxillaire sinus met behulp van de Caldwell Luc operatie, die oorspronkelijk werd beschreven in de late jaren 1800 als een benadering van de maxillaire sinus toegang tot het via de labiogingivale sulcus tot canine fossa incisie. Door deze techniek, is er bot resectie van de sinus vestibulaire wand, die open is en biedt toegang tot de verwijdering van het vreemde lichaam uit de maxillaire sinus, en dan moet de sinus worden geïrrigeerd en de hechting moet worden gemaakt, ontspannen bij gezondheid bot 6, 10. Postoperatief werd een nieuwe dosis dexamethason van 8 mg ‘ s avonds en paracetamol (750 mg om de 6 uur gedurende 24 uur) voorgeschreven.
de volgende postoperatieve instructies werden aan de patiënt uitgelegd voor elk van de operaties die zij kreeg.(1)Vermijd blootstelling aan zon, warm en hard voedsel en fysieke inspanning, ten minste tot verwijdering van de stiches.(2)consumeer vloeibaar of zacht en koud voedsel slechts gedurende ten minste 48 uur (melk, sap, enz.).(3)rust en slaap met je hoofd opgeheven (blijf zitten bij het rusten en plaats kussens onder je hoofd voor het slapengaan), en vermijd het verlagen.(4)hervat normaal poetsen van de tanden en tong, maar vermijd het bediende gebied.(5)Spoel voorzichtig 3 keer per dag met een oraal antisepticum, te beginnen 24 uur na de operatie.(6)Gebruik ijskompressen extern (op het gezicht) gedurende de eerste 24 uur gedurende perioden van 4 minuten, gevolgd door rust gedurende 20 minuten.(7)spreid Vaseline of lipbeschermer op de lippen om hen gesmeerd te houden en kloven te voorkomen.(8) Als u last heeft van een hoge koorts, oedeem, moeite met het openen van uw mond voor meer dan 3 dagen, aanhoudende pijn, of overmatig bloeden, neem dan onmiddellijk contact met ons op.(9) zich strikt aan het voorgeschreven medicijnschema houden.
na de laatste operatie werd een nieuwe panoramische röntgenfoto gemaakt voor postoperatieve evaluatie en er werden geen aanwijzingen gevonden voor complicaties (Figuur 4).
3. Discussie
vanwege hun nabijheid tot de bovenste tanden zijn de maxillaire sinussen de belangrijkste paranasale sinussen in de tandheelkunde . De nauwe relatie tussen deze anatomische structuren vereist een chirurg die voldoende voorzichtig en gevoelig is om adequaat met de zaak om te gaan. Vaak wordt de afstand tussen de worteltop en het sinusslijmvlies tot millimeters gereduceerd, waardoor de transpositie van een tandelement naar de maxillaire sinus mogelijk is, meestal de bovenste derde molaar , zoals in dit rapport te zien is. Volgens sommige auteurs kan het huidige iatrogene geval worden veroorzaakt door overmatige apicale kracht tijdens het gebruik van extractors en onjuiste chirurgische technieken . Echter, in deze omstandigheden, de professionals moeten voorzichtig en voorzichtig zijn in hun behandeling van de zaak om het trauma veroorzaakt door het ongeval te verminderen en om het gewenste resultaat te bereiken .
de panoramische röntgenfoto werd gebruikt voor deze diagnose, en het is de meest voorkomende beeldvormingsmethode die wordt gebruikt om de locatie te bevestigen van elementen die zijn ontwript naar de maxillaire sinus, hoewel het een vervorming van ongeveer 25% kan veroorzaken . Niettemin biedt computertomografie de duidelijkste visie en een driedimensionale visie, waardoor het onmisbaar is voor de evaluatie en een goede behandeling van gevallen zoals die hier wordt gepresenteerd . In het onderhavige geval werden panoramische röntgenfoto ‘ s en computertomografie gebruikt om met precisie de locatie van de getransloceerde tand te bepalen. In sommige gevallen kan de procedure echter worden voltooid met alleen panoramische röntgenstralen .
in geval van accidentele dislocatie van fragmenten naar de binnenkant van de maxillaire sinus, zijn sommige auteurs het erover eens dat verwijdering de meest aanvaardbare behandeling is om toekomstige infecties te voorkomen . Nochtans, is de besmetting geen bepaald resultaat aangezien sinussen om gezond ondanks de opneming van vreemd materiaal zijn waargenomen te zijn . De ideale omstandigheid is dat elke ontwrichte vreemd lichaam worden genomen tijdens dezelfde chirurgische procedure waarin het werd losgemaakt, indien mogelijk. Nochtans, kan de sinus asymptomatisch voor verscheidene maanden blijven alvorens een scherpe besmetting zich ontwikkelt. De patiënt in dit rapport vertoonde klassieke tekenen van een infectie veroorzaakt door tandheelkundig materiaal in de rechter kaakholte. Peterson et al. raden aan dat een tand ontwrichte naar de maxillaire sinus worden verwijderd na een periode van 4 tot 6 weken, omdat er fibrose tijdens de eerste genezingsperiode die de tand kan stabiliseren, waardoor de positionering steviger .
in dit geval werd de operatietechniek Caldwell-Luc gebruikt. De belangrijkste voordelen van deze techniek waren in dit geval een goede visualisatie van het operatieve veld (wat een betere toegang tot de sinus vergemakkelijkt), eerdere ervaring ermee in de routine van de chirurg en de afwezigheid van ernstige complicaties. Ondanks het feit dat er verwijzingen zijn in de literatuur over gezichtsasymmetrie, zenuwletsel, Dental pulp devitalisatie, en oroantrale fistels zijn complicaties geassocieerd met de Caldwell-Luc procedure , is er een wetenschappelijke consensus dat dergelijke morbiditeiten niet alleen gerelateerd zijn aan de gebruikte techniek, maar ook aan de ervaring van de chirurg . Een andere bekende techniek is de transalveolaire procedure, maar het wordt alleen aangegeven wanneer de reeds bestaande opening groter is dan het te verwijderen vreemde lichaam . Normaal gesproken wordt het alleen gebruikt als de eerste en onmiddellijke poging om wortel blijft te herstellen . De komst van endoscopie heeft ook geholpen met het proces van het verwijderen van kleine vreemde lichamen uit paranasale holtes . Het staat voldoende visualisatie van het chirurgische gebied toe, heeft lage morbiditeit, en wordt gemakkelijk door patiënten geaccepteerd. Door het gebrek aan gespecialiseerde arbeidskrachten en het gebrek aan logistieke middelen die in de meeste openbare en particuliere diensten beschikbaar zijn, is het routinematig gebruik van endoscopie echter onpraktisch .
de resultaten van de corah scale anxiety test van de patiënt toonden aan dat ze matig angstig was . Bovendien zei ze dat ze erg bezorgd was over de operatie om de tand uit de maxillaire sinus te verwijderen, omdat eerdere operaties op die D. U. niet succesvol waren geweest. Daarom werd vóór die laatste operatie een benzodiazepine anxiolyticum (15 mg midazolam) toegediend. Voor de andere extracties was de patiënt rustiger. Daarom werd voor die eerdere procedures een fytotherapeutische anxiolyticum (twee capsules van 500 mg Erythrina mulungu) voorgeschreven omdat dit geen invloed heeft op de motorische coördinatie .
iatrogeen kan voorkomen in verschillende gebieden van de tandheelkunde, zelfs tijdens relatief niet-invasieve behandelingen. Daarom moeten alle patiënten die tandheelkundige ingrepen ondergaan, worden geïnformeerd over de risico ‘ s en mogelijkheden van complicaties. In dit geval, het verwijderen van de tand ontwrichte naar de maxillaire sinus vereist een tweede chirurgische periode. Niettemin, de professional op deze zaak was in staat om verder te gaan met X-ray planning, chirurgie, en de juiste medicatie. De beste manier om tandheelkundige dislocatie aan de maxillaire sinussen te vermijden is door zorgvuldige preoperatieve evaluatie. Vóór elke chirurgische procedure, tandheelkundige teams moeten de juiste aanvullende onderzoeken te vragen en te evalueren of de professional heeft de mogelijkheid om de procedure die moet worden gedaan op een voldoende voorzichtige manier uit te voeren. Zij moeten er ook voor zorgen dat eventuele complicaties kunnen worden opgelost, indien mogelijk, waardoor de patiënt vrij van aandoeningen, zoals beschreven in dit gevalrapport.
belangenconflict
Er is geen belangenconflict met betrekking tot de publicatie van dit document.