uitzonderlijke universele waarde

korte synthese

in de uitgestrekte vlaktes van Serengeti National Park, bestaande uit 1,5 miljoen hectare savanne, is de jaarlijkse trek van twee miljoen gnoes plus honderdduizenden gazellen en zebra ‘ s – gevolgd door hun roofdieren in hun jaarlijkse trek op zoek naar weiland en water – een van de meest indrukwekkende natuurspektakels ter wereld. De biologische diversiteit van het park is zeer hoog met ten minste vier wereldwijd bedreigde diersoorten: zwarte neushoorn, olifant, wilde hond en cheeta.

criterium (vii): de Serengeti-vlakte herbergt de grootste overblijvende onveranderde diertrek ter wereld, waar meer dan een miljoen gnoes en honderdduizenden andere hoefdieren deelnemen aan een 1000 km lange jaarlijkse cirkelvormige trektocht over de twee aangrenzende landen Kenia en Tanzania. Dit spectaculaire fenomeen vindt plaats in een unieke schilderachtige setting van ‘endless plains’: 25. 000km2 boomloze uitgestrektheden van spectaculair vlakke korte graslanden bezaaid met rotspartijen (kopjes) afgewisseld met rivieren en bossen. Het Park herbergt ook een van de grootste en meest diverse grote roofdier-prooi interacties wereldwijd, waardoor een bijzonder indrukwekkende esthetische ervaring.

criterium (x): de opmerkelijke ruimtelijke-temporele gradiënt in abiotische factoren zoals regenval, temperatuur, topografie en geologie, bodems en drainagesystemen in het Serengeti National Park manifesteert zich in een grote verscheidenheid aan aquatische en terrestrische habitats. De combinatie van vulkanische bodems in combinatie met de ecologische impact van de migratie resulteert in een van de meest productieve ecosystemen op aarde, die het grootste aantal hoefdieren en de hoogste concentratie van grote roofdieren ter wereld in stand houdt. Het ecosysteem ondersteunt 2 miljoen gnoes, 900.000 Thomson ’s gazelles en 300.000 zebra’ s als de dominante kuddes. Andere herbivoren zijn 7.000 elanden, 27.000 Topi’ s, 18.000 hartebeesten, 70.000 buffels, 4.000 giraffen, 15.000 warthogs, 3.000 waterbokken, 2.700 olifanten, 500 nijlpaarden, 200 zwarte neushoorns, 10 soorten antilopen en 10 soorten primaten. De belangrijkste roofdieren zijn 4.000 Leeuwen, 1000 luipaarden, 225 cheeta’ s, 3.500 gevlekte hyena ‘ s en 300 wilde honden. Van deze soorten zijn de zwarte neushoorn Diceros bicornis, luipaard Panthera pardus, Afrikaanse olifant Loxodonta africana en cheetah Acynonix jubatus opgenomen in de Rode Lijst van IUCN. Er zijn meer dan 500 soorten vogels die permanent of seizoensgebonden aanwezig zijn in het Park, waarvan vijf soorten endemisch zijn in Tanzania. Het Park heeft de hoogste struisvogelpopulatie in Tanzania en waarschijnlijk Afrika, waardoor de populatie wereldwijd belangrijk is.

integriteit

Serengeti National Park is het hart van het grotere Serengeti ecosysteem, dat wordt gedefinieerd door het gebied dat door de jaarlijkse migratie wordt bestreken. Het pand grenst aan Ngorongoro Conservation Unit, een oppervlakte van 528.000 ha uitgeroepen tot een World Heritage Site in 1979. Het hele ecosysteem omvat ook het Maswa wildreservaat (2, 200km2) in het zuiden, Grumeti en Ikorongo wildreservaten in het oosten, Maasai Mara National Reserve in Kenia (1,672km2) in het noorden, en Loliondo Wild Controlled Area in het westen. Dit hele ecosysteem is intact en geen barrières belemmeren de migratie. Het Nationaal Park Serengeti is groot genoeg en intact om het voortbestaan en de kracht van alle daarin voorkomende soorten te waarborgen, indien deze in zijn huidige staat worden gehouden, maar is op zichzelf niet voldoende om de bescherming van het gehele ecosysteem te waarborgen. Alle andere delen van het ecosysteem hebben echter een meer of mindere mate van bescherming. Een potentiële bedreiging is het plan om een transportinfrastructuur te bouwen via de Serengeti. Dit zou in wezen het ecosysteem in twee helften snijden, met voorspelbare negatieve gevolgen voor de Serengeti. Het toevoegen van Maswa Game Reserve en Masai Mara National Reserve aan de Werelderfgoedlijst, of het geven van de status van een bufferzone zou de uitstaande universele waarden van dit pand verder beschermen.

een andere grote potentiële bedreiging voor de integriteit van het Park is de schaarste aan oppervlaktewater voor de dieren tijdens droge jaren, aangezien er maar één rivier (Mara) per jaar door het Park stroomt. Een uitbreiding van de parkgrens om het Victoriameer te bereiken, waardoor dieren in tijden van droogte toegang krijgen tot water, is gepland voor de toekomst om dit probleem aan te pakken.

beschermings-en beheerseisen

het gebied heeft een goed afgebakende en gedeeltelijk afgebakende grens, en sinds 2009 zijn er middelen toegewezen om de gehele grens af te bakenen. Het beheer ervan wordt geregeld door zowel internationaal als overheidsbeleid en wettelijke verplichtingen. De National Parks Ordinance Cap 412 van 1959 geeft Tanzania National Parks het mandaat om de site te beheren. Daarnaast voorzien de Tanzaniaanse Wet op het behoud van wilde dieren van 1974 en de Wet op het behoud van wilde dieren van 2009 in de bescherming van natuurlijke hulpbronnen, respectievelijk binnen het gebied en het aangrenzende gebied. Een algemeen beheersplan (2006-2016) is opgesteld om het dagelijks beheer van de site op een duurzame manier te begeleiden en wordt momenteel geïmplementeerd. Het Plan geeft een leidraad voor de uitvoering van de verschillende activiteiten binnen het park binnen vier hoofdthema ‘ s: Ecosysteembeheer, Outreachdiensten, Toerismebeheer en Parkactiviteiten. De site beschikt over een redelijk niveau van personele en financiële middelen voor effectief beheer, maar naarmate de activiteiten zich uitbreiden en er meer uitdagingen ontstaan, blijft het gebrek aan voldoende middelen een potentiële toekomstige beperking. De belangrijkste beheersproblemen zijn stroperij, druk op het toerisme, bosbranden en een gebrek aan adequate capaciteit voor het toezicht op de hulpbronnen. Een andere belangrijke beheersuitdaging is water: ondanks talrijke bronnen van water tijdens het regenseizoen, is er slechts één overblijvende rivier (Mara) die transnationaal is. Echter, deze rivier wordt momenteel geconfronteerd met meerdere menselijke-gemedieerde grensoverschrijdende bedreigingen.