Pathetic Fallacy
Pathetic Fallacy Definition
Pathetic fallacy is een literair apparaat dat menselijke kwaliteiten en emoties toeschrijft aan levenloze objecten van de natuur. Het woord pathetisch in de term wordt niet gebruikt in de denigrerende zin van ellendig zijn; eerder, het staat voor “het overdragen van emoties aan iets anders.”
verschil tussen pathetische misvatting en personificatie
in het algemeen wordt pathetische misvatting verward met personificatie. Het feit is dat ze verschillen in hun functie. Pathetische misvatting is een soort personificatie die menselijke emoties geeft aan levenloze objecten van de natuur; bijvoorbeeld, verwijzend naar weerskenmerken die een stemming weerspiegelen. Personificatie, aan de andere kant, is een bredere term. Het geeft menselijke attributen aan abstracte ideeën, bezielende objecten van de natuur, of levenloze niet-natuurlijke objecten.
bijvoorbeeld, de zin “de sombere wolken verduisterden onze stemming” is een pathetische misvatting, omdat menselijke attributen worden gegeven aan een levenloos object van de natuur dat een stemming weergeeft. Maar de zin ” de mus sprak tot ons “is een personificatie omdat het levende object van de natuur – de mus – de menselijke kwaliteit van “praten” krijgt.”
Examples of Pathetic Fallacy in Literature
laat ons enkele voorbeelden van pathetic fallacy in literature analyseren:
Voorbeeld #1: Macbeth (door William Shakespeare)
Shakespeare gebruikt pathetic fallacy in zijn toneelstuk Macbeth om de duistere moord op het personage Duncan te beschrijven. In bedrijf 2, scène 3, zegt Lennox:
” De nacht is onhandelbaar geweest. Waar we lagen, werden onze schoorstenen naar beneden geblazen en, zoals ze zeggen, klaagzangen hoorden ik’ th’ lucht, vreemde schreeuwen van de dood, en profeteren met accenten verschrikkelijke van verschrikkelijke verbranding en verwarde gebeurtenissen Nieuw uitgebroed naar de jammerlijke tijd. De obscure vogel riep de levendige nacht. Sommigen zeggen dat de aarde koortsachtig was en schudde.”
de pathetische misvatting voorbeelden in de bovenstaande regels beschrijven de onheilspellende sfeer op de nacht van Duncan ‘ s moord. De weerbarstige nacht, het geschreeuw van de dood in de lucht, en de koortsachtige aarde verbeelden de kwaadaardige daad van moord die een nacht eerder gebeurde.
Voorbeeld #2: Wuthering Heights (door Emily Bronte)
Emily Bronte ‘ s roman Wuthering Heights is vol pathetische drogredenen. De titel zelf toont het gebruik van dit apparaat, want het woord wuthering betekent “sterk blazen met een brullend geluid.”Daarom,” Wuthering Heights ” betekent ontworteld en agressief weer dat de aard van de bewoners vertegenwoordigt. Er zijn veel gevallen in de roman waarin de stemming van de natuur de aard van de gebeurtenissen in het verhaal portretteert.het personage Lockwood zit bijvoorbeeld gevangen in een sneeuwstorm voor de nightmare scene, de “wild and windy” nacht op het moment van de dood van Mr. Earnshaw, de “violent thunderstorm” op de nacht dat Heathcliff Wuthering Heights verlaat, en het stormachtige weer buiten wanneer Cathy een keuze maakt tussen Heathcliff en Edgar geeft haar innerlijke onrust aan.
Voorbeeld #3: Ode aan melancholie (door John Keats)
Keats maakt gebruik van pathetische misvatting in zijn Ode aan melancholie:
“But when the melancholy fit shall fall
Sudden from heaven like a treuring cloud
That fost the droop-headed flowers all
And hides the green hills in a April shroud”
het gevoel van melancholie is beschreven door de menselijke emotie van huilen toe te schrijven aan de wolken.
Voorbeeld # 4: ik dwaalde Eenzaam als een wolk (door William Wordsworth)
William Wordsworth, in zijn gedicht ik dwaalde Eenzaam als een wolk, zegt:
“Ik zwierf eenzaam als een wolk
die drijft op hoge o’ er vales en heuvels,”
De dichter beschrijft wolken als eenzaam, om zijn eigen staat te beschrijven.
Voorbeeld #5: Great Expectations (door Charles Dickens)
Charles Dickens maakt gebruik van pathetische misvatting in zijn roman Great Expectations. Aan het begin van hoofdstuk 39, zijn protagonist, PIP, commentaar op de “ellendige weer”:
“dag na dag reed een zware sluier over Londen vanuit het Oosten, en het reed nog steeds, alsof er in het Oosten een eeuwigheid van wolken en wind was. De windvlagen waren zo woest, dat hoge gebouwen in de stad het lood van hun daken hadden ontdaan, en op het land waren bomen gescheurd, en zeilen van windmolens weggevoerd, en sombere verhalen waren binnengekomen van de kust, van schipbreuk en dood. Hevige stormen van de regen had vergezeld deze woeden van de wind, en de dag net gesloten als ik ging zitten om te lezen was de ergste van alles geweest.”
de furieuze windstoten en de woeste wind geven de verwarde innerlijke wereld van Pip aan.
functie van pathetische misvatting
door gebruik te maken van pathetische misvatting proberen schrijvers levenloze objecten tot leven te brengen, zodat de aard van emoties die zij willen overbrengen beter wordt begrepen. Dit komt omdat het makkelijker is voor lezers om zich te verhouden tot abstracte emoties wanneer ze het observeren in hun natuurlijke omgeving. Daarnaast moedigt het gebruik van pathetische misvatting lezers aan om een perspectief te ontwikkelen dat zowel nieuw als creatief is.