Back to:BANKING, LENDING, & kredietindustrie

Closed-End Credit Definition

Closed-end credit is een soort lening of krediet waarbij het overeengekomen bedrag volledig wordt uitbetaald op het moment van afwikkeling, met de bepaling dat het bedrag van de lening, de rente en de financieringskosten binnen een bepaalde datum zullen worden terugbetaald. Een dergelijk krediet kan ofwel de betaling van de hoofdsom en rente in termijnen inhouden, ofwel als één enkele overmaking op de vervaldag.

een beetje meer over Closed-end krediet

Closed-end krediet is een soort lening of kredietovereenkomst die tussen een kredietgever en een kredietnemer is gesloten en die details bevat over het bedongen bedrag, de toepasselijke rentetarieven en kosten, en de te betalen maandelijkse termijnen (afhankelijk van de kredietwaardigheid van de kredietnemer). De aanschaf van een closed-end krediet is een goede indicator van de gezonde kredietwaardigheid van de kredietnemers. In de meeste gevallen, closed-end krediet draait om een onroerend goed of een autolening, en wordt aangeduid als een voorschot lening of een beveiligde lening. Gedekte leningen worden gewoonlijk door banken en andere financiële instellingen verstrekt. Daarentegen zijn kredietkaarten en home equity lines of credit (HELOC ‘ s) open-end credits of revolving credits. Kredietnemers gebruiken doorgaans closed-end krediet voor de financiering van dure activa, zoals onroerend goed hypotheken, meubels en armaturen, elektrische apparaten, auto ‘ s en boten. Hoewel open-end krediet het mogelijk maakt de leningsvoorwaarden te wijzigen, geldt dit niet voor closed-end krediet. Ook, in tegenstelling tot open-end krediet, closed-end krediet biedt geen beschikbaar krediet. Closed-end kredietmandaten vaste rente (met uitzondering van hypothecaire leningen die vaste of variabele rente kunnen hebben) en maandelijkse aflossingen. Deze rentetarieven zijn duidelijk lager dan die van open-end krediet. Bovendien vertonen zowel de rente als de betalingsvoorwaarden verschillen tussen bedrijven en bedrijfstakken. Het is verplicht voor leners om de kredietgever op de hoogte te stellen van het doel van het krediet en ook een aanbetaling te betalen indien nodig. Voor een lener met een goede credit score, de geldschieter kan ervoor kiezen om af te zien van de eis voor een aanbetaling. Closed-end credit houdt ook in dat strikte sancties worden opgelegd voor zowel vooruitbetaling (d.w.z. terugbetaling van de lening vóór de vervaldatum) als betalingsachterstand en wanbetaling. Hoewel boete kosten zijn meestal de norm voor vertraagde betalingen, is het niet ongewoon voor kredietverstrekkers om activa terug te nemen in het geval van wanbetalingen in de lening betalingen door de leners. Hoe langer de looptijd van het krediet, des te meer rente is verschuldigd door de lener in de tijd. De meeste closed-end krediet betreft woninghypotheken en auto-of boot leningen. In dergelijke gevallen blijft de eigendom van het actief bij de kredietgever totdat de lening volledig is terugbetaald, waarna de eigendom aan de kredietnemer wordt overgedragen. Er zijn twee soorten leningen aangeboden door closed-end krediet:

1. een gedekte lening, die het voor de leningnemer verplicht om een actief als onderpand te verpanden. Dergelijke leningen hebben meestal snellere goedkeuringstijden.
2. een ongedekte lening die niet door een zekerheid wordt beschermd. Dergelijke leningen hebben kortere leningsvoorwaarden.

referenties voor Close End Credit

• http://www.businessdictionary.com/definition/closed-end-credit.html
• https://www.investopedia.com/terms/c/closed_end_credit.asp
• https://en.wikipedia.org/wiki/Closed-end_credit

academisch onderzoek naar Close End Credit

the valuation of closedend investmentcompany shares, Malkiel, B. G. (1977). The Journal of Finance, 32 (3), 847-859. Malkiels paper bevat een aantal theoretische principes met betrekking tot de waardering van aandelen van closed-end beleggingsondernemingen. Door middel van transversale empirische benaderingen illustreert hij de correlatie tussen kortingen of premies die van toepassing zijn op een fonds en de determinanten die in de theoretische analyse worden geïdentificeerd. A liquidity-based theory of closed-end funds, Cherkes, M., Sagi, J., & Stanton, R. (2008). The Review of Financial Studies, 22(1), 257-297. Dit artikel biedt een economische rechtvaardiging voor het bestaan van closed-end-fondsen door een op liquiditeit gebaseerd model te construeren. Closed-end fondsen stellen beleggers in staat om te beleggen in illiquide activa zonder geconfronteerd te worden met de gevaren die typisch verbonden zijn aan open-end fondsen. De auteurs speculeren over het gedrag van beursintroducties van closed-end fondsen en leggen hun optreden in golven in bepaalde sectoren op een bepaald moment uit. Ze beschrijven ook waarom fondsen worden uitgegeven tegen een premie over hun intrinsieke waarde en waarom dergelijke fondsen vaak tegen gereduceerde prijzen worden verhandeld. Truth in Lending-Rescission and Disclosure Issues in Closed-End Credit, Griffith, E. (1993). Nova Law Review, 17 (4), 13. De Truth in Lending Act van 1968 trachtte de consumenten ten goede te komen door de kredietverstrekkers verplicht te stellen bepaalde informatie te verstrekken met betrekking tot de voorwaarden van het beschikbare krediet in standaardterminologie. Consumenten kunnen nu weloverwogen kredietbeslissingen nemen. Deze wet heeft echter nooit de rente op leningen gereguleerd; het was alleen bedoeld om de toewijzing van middelen binnen de markt te vernieuwen. Closedend funds: a survey, Dimson, E., & MinioKozerski, C. (1999). Financiële markten, Instellingen & instrumenten, 8(2), 1-41. In dit artikel wordt de historische literatuur met betrekking tot kortingen op closed-end fondsen, in het bijzonder de correlatie van de korting met de intrinsieke waarde (NAV), onderzocht. De conclusie is dat de historische literatuur niet in staat is geweest een bevredigende verklaring te geven, waardoor sommige onderzoekers zijn overgestapt op modellen van beperkte rationaliteit. De paper samples meer dan 70 studies van closed-end fondsen (CEFs) en suggereert richtingen die onderzoek zou kunnen nemen in de toekomst. Home equity lending: Trends and analysis, DeMong, R. F., & Lindgren Jr, J. H. (1990). Journal of Retail Banking, 12 (4), 41-45. DeMong en Lindgren, Jr. survey home equity lijnen van krediet en home equity leningen en registreer de maniertjes van home equity leners, met nadruk op de redenen waarom leners kiezen voor dergelijke leningen. Home equity kredietlijnen worden in de volksmond aangeduid als open-end krediet, omdat ze kredietnemers toestaan om krediet binnen een limiet te verhogen. Een aantal factoren die van invloed zijn op het bewustzijn van de jaarlijkse percentages in consumptief krediettransacties. Parker, G. G., & Shay, R. P. (1974). The Journal of Finance, 29 (1), 217-225. De Consumer Credit Labeling Bill van 1960 erin geslaagd om aanzienlijke publieke belangstelling voor de rente op te wekken. In het wetsontwerp werd gepleit voor de bekendmaking van de jaarlijkse percentages van de financieringskosten aan de kredietnemers. Deze wet heeft de weg geëffend voor de Consumer Credit Protection ACt van 1968 en het volgende jaar de Truth-in-lending Titel I bereikt. Studies die vóór de reguleringsperiode zijn uitgevoerd, hebben echter de volgende premissen aan het licht gebracht met betrekking tot de kennis van de consument over financieringspercentages en kosten.: Consumenten waren doorgaans niet in staat om procentuele tarieven en dollar kosten op transacties met afbetalingskrediet te evalueren. De consumenten waren geneigd de jaarlijkse percentages te onderschatten. Verscheidene kredietnemers hebben een te laag getoonde jaarlijkse rentevoet voor transacties met aflossingskrediet. Consumers and credit disclosures: credit cards and credit insurance, Durkin, T. A. (2002). Gevoed. Res.Bull., 88, 201. Durkins paper concludeert dat de volgende omstandigheden een zichtbare toename van de perceptie van kredietzaken bij consumenten hebben veroorzaakt: verbeterde wetgeving inzake openbaarmaking; vooruitgang in het onderwijs; Wijdverbreid en frequent gebruik van krediet; effectieve reclamemedia die niet specifiek verplicht zijn om percentages en kosten openbaar te maken. Echter, Durkin merkte ook dat sommige consumenten eigenlijk de neiging om minder krediet te gebruiken wanneer onthullingen per ongeluk overtuigd hen dat krediet is duur. Credit cards: Use and consumer attitudes, 1970-2000, Durkin, T. A. (2000). Credit cards: Use and consumer attitudes, 1970-2000. Gevoed. Res.Bull., 86, 623. Thomas Durkin maakt een gedetailleerde analyse van de houding van consumenten over een periode van drie decennia. Zijn studie heeft een drastische toename van het gebruik van creditcards, zowel als bron van betaling en revolving krediet. Het uitgebreide gebruik van kredietwagens roept echter ook twee zorgen op: consumenten begrijpen niet altijd volledig wat de gevolgen van het gebruik van kredietkaarten zijn. Het gebruik van kredietkaarten heeft een overmatige schuldenlast bevorderd. Credit card defaults, credit card winst, en faillissement, Ausubel, L. M. (1997). Credit card defaults, credit card winst, en faillissement. Is. Bankr. LJ, 71, 249. Ausubels paper illustreert het verband tussen credit card defaults en faillissement. Statistieken tonen een drastische toename van het aantal gevallen van bank credit card delinquencies tegen het einde van de 20e eeuw. Persoonlijke faillissementsaangiften bereikten ook een recordhoogte rond dezelfde tijd. Zowel de wanbetalingen op kredietkaarten als het faillissement namen toe op een moment dat de economie redelijk gezond was met een gezond BBP en een relatief lage werkloosheid. The growth of consumer credit and the household debt service burden, Maki, D. M. (2002). In The impact of public policy on consumer credit (blz. 43-68). Springer, Boston, MA. Aan het begin van de 21e eeuw was er sprake van een recordhoogte van de schuld van de huishoudens in verhouding tot de beschikbaarheid van beschikbaar inkomen. Een dergelijke abnormale toename van de schuld veroorzaakte wijdverspreide bezorgdheid in de hoofden van financiële analisten over het financiële welzijn van Amerikaanse gezinnen. Zij voerden aan dat een acuut tekort aan besteedbaar inkomen kan leiden tot lagere uitgaven. An introduction to the frbny consumer credit panel, Lee, D., & Van der Klaauw, W. (2010). Dit document presenteert de FRBNY Consumer Credit Panel – een uitgebreide database van consumentenschuld en krediet. Het panel volgt het gebruik van krediet door zowel particulieren als huishoudens op kwartaalbasis. De aldus verzamelde informatie over het kredietgebruik wordt gebruikt voor de berekening van verschillen in individuele en huishoudelijke verplichtingen op nationale schaal. Consumer credit scoring: doen situationele omstandigheden ertoe?, Avery, R. B., Calem, P. S., & Canner, G. B. (2004). Journal of Banking & Finance, 28 (4), 835-856. Kredietgeschiedenis kan een waardevol instrument zijn voor zowel kredietnemers als kredietverstrekkers. Lokale economische omstandigheden en individuele gebeurtenissen kunnen echter van grote invloed zijn op de scores van de kredietgeschiedenis. Het niet in aanmerking nemen van dergelijke factoren zou de nauwkeurigheid van de scoresystemen drastisch beïnvloeden. Toch is het praktisch niet haalbaar om situationele gegevens op te nemen in scoremodellen.