Calcium vervult essentiële functies in het lichaam. Het is vooral belangrijk voor het zenuwstelsel en de spiercellen, en speelt een centrale rol bij spiercontractie. Als het calciumgehalte in het bloed te laag is, kunnen de spieren niet meer samentrekken. Als dit gebeurt, kunnen de koeien niet bewegen of staan.

hoewel lichte gevallen niet gemakkelijk te detecteren zijn, veroorzaken ze nog steeds productiviteitsverlies. Als onopgemerkt, kan langdurige calciumtekort zelfs leiden tot een hartstilstand en dus tot de dood van het dier.

de ontwikkeling van melkkoorts

de oorzaak van melkkoorts is een gebrek aan voldoende calcium in het bloedserum (hypocalciëmie). De melkkoe moet aan het einde van de droge periode abrupt zijn stofwisseling veranderen, van de rustfase naar een high performance-fase. Tijdens de droge periode hebben koeien een relatief lage behoefte aan calcium.

wanneer de lactatie begint, verdubbelt de behoefte aan calcium plotseling bijna, aangezien grote hoeveelheden calcium nodig zijn voor de productie van colostrum (2,3 g/l). Het calcium wordt over het algemeen gewonnen uit voer of uit de botten. Bij oudere koeien start het mobilisatiemechanisme vaak niet snel genoeg. De toevoer van de botten en het voer is onvoldoende en het lichaam trekt het ontbrekende calcium uit de spieren. Dit leidt uiteindelijk tot symptomen van verlamming en overstimulatie van het zenuwstelsel.

fases of milk fever

Stage One

in de beginfase van milk fever zijn de eerste tekenen

• spiertremoren
• rusteloosheid
• stijve gang
• licht verhoogde temperatuur

fase twee

Op dit punt liggen de koeien op de maag met een verlengde nek of het hoofd ligt op de flank. Vroege symptomen van verlamming verschijnen:

• snelle, vlakke pols
• koud lichaamsoppervlak
• verwijde pupillen
• flatulentie

Stadium drie

tijdens de laatste fase van melkkoorts ligt de koe op zijn zij, verliest het bewustzijn en valt in coma. De derde fase leidt vaak tot de dood (het sterftecijfer bedraagt gemiddeld 2-5%).

hoewel de tweede fase van melkkoorts gemakkelijk te herkennen is door de duidelijke symptomen, worden de gevolgen van een “lichte” calciumtekort (Stadium één) vaak onderschat. De voeropname neemt af, de negatieve energie – en eiwitbalans neemt toe en de koeien bewegen nauwelijks. De beschadiging van de spieren kan problemen veroorzaken in de uier (mastitis) of in het maagdarmkanaal.

preventie en oplossingen

aangezien gevallen van hypocalciëmie direct na het afkalven wel 50% kunnen bedragen bij tweede – of derde-lactatiekoeien, is het belangrijk preventief te handelen om te voorkomen dat potentiële melkkoorts zich ontwikkelt. De melkveehouders streven ernaar de melkkoeien te ondersteunen die een hoger risico lopen op melkkoorts, vooral rond de kritieke tijd van het afkalven. De koeien moeten in staat worden gesteld om na het afkalven snel calcium uit de botten te halen, of ze moeten worden voorzien van calcium dat gemakkelijk kan worden gemetaboliseerd.

profylaxe vooraf

een overaanbod aan energie en eiwitten tijdens de droge periode moet worden vermeden. Bovendien is een toepassing van vitamine D3 aan het einde van de zwangerschap zinvol.

om de actieve regulerende mechanismen van calciummetabolisme te stimuleren, moet het calciumgehalte in het voer drie tot vier weken vóór het afkalven worden verlaagd. In de praktijk wordt dit echter vaak niet goed waargenomen en tijdens deze periode wordt nog steeds voeder met een relatief hoog calciumgehalte gegeven.

Er zijn ongetwijfeld bedrijven waar bovengenoemde preventieve maatregelen om operationele redenen niet kunnen worden uitgevoerd, net zoals er dieren zijn die bijzonder gevoelig zijn vanwege factoren als leeftijd, ras of gezonde voorgeschiedenis.

om de koe te beschermen tegen melkkoorts rond het afkalven is orale toediening van calciumzouten in de praktijk wijdverbreid. Vitamine D speelt ook een centrale rol in het calciummetabolisme. Het zorgt ervoor dat de opname van calcium uit de darmen en botten wordt verhoogd.

bij orale toediening van calciumsupplementen zijn er drie belangrijke punten:

– de koe moet over voldoende calcium beschikken per dosering

– het calcium moet onmiddellijk beschikbaar zijn

– De toediening moet geschikt zijn voor de dieren en de veehouders

methoden voor calciumsuppletie

om de koe te ondersteunen worden orale supplementen zoals pasta ‘ s en gels op grote schaal gebruikt. Ze zijn nuttig, maar ze zijn ook relatief moeilijk toe te dienen, omdat ze het dier op relatief moeilijke manieren moeten behandelen.

vloeistoffen zijn een andere manier om calciumsupplementen toe te dienen. Bij het toedienen van vloeistoffen is het belangrijk om ervoor te zorgen dat het dier niet verstikt, zodat de vloeistoffen niet in de longen komen.

bolussen zijn waarschijnlijk de makkelijkste en veiligste suppletiemethode om melkkoorts te voorkomen. De bolus moet natuurlijk zorgvuldig worden ingebracht, maar het proces is eenvoudig en vereist een minimale behandeling van het dier.

EW Nutritions Calzogol Bolus is een dieetvoeding met een hoog calciumgehalte uit hoog beschikbare calciumzouten en vitamine D3. De Calzogol Bolus bevat verschillende calciumbronnen met verschillende afgiftesnelheden. Een groot voordeel is de zeer hoge slijmvliezen Compatibiliteit, die helpt irritatie van de mond, slokdarm en pens te voorkomen. Bovendien bevat de Calzogol Bolus geen bijtende calciumchloride. De toepassing is eenvoudig en economisch, aangezien er slechts één bolus per dosis moet worden toegediend op het moment van afkalven.

conclusie

Melkkoorts komt zeer vaak voor in melkveestapels. Wanneer een koe melkkoorts heeft, kan de boerderij kosten van ca. €350. Dit komt tot uiting in het verlies van melkopbrengst tot 600 kg, verliezen als gevolg van onbruikbare melk, en veterinaire en medicatiekosten.er moet ook rekening worden gehouden met de beschikbare tijd: de economische gevolgen zijn een belangrijke factor, maar ze komen bovenop de extra werklast als gevolg van de toegenomen behoefte aan verzorging van dieren.

koeien met een calciumtekort zijn ook veel vatbaarder voor andere ziekten. Voor de Boer is de beste strategie om verliezen door profylaxe te voorkomen. Voeding speelt een centrale rol; om de best mogelijke productieomstandigheden te garanderen, hebben orale calciumtoedieningen, zoals Calzogol Bolus, zich in de praktijk bewezen.