Les 28: keuzes, gevolgen (Genesis 13:5-18)
Er is een punt langs de continentale kloof hoog in de Rocky Mountains in Colorado waar de wateren van een kleine beek scheiden. Het lijkt niet veel uit te maken of een druppel water naar links of naar rechts gaat. Maar de uitkomst van die waterdruppels is totaal anders. Een druppel gaat naar het westen en mondt uiteindelijk uit in de Colorado rivier en mondt uit in de Golf van Californië en de Stille Oceaan. Een andere druppel gaat naar het oosten tot het uitmondt in de Mississippi rivier en stort in de Golf van Mexico en de Atlantische Oceaan. Twee druppels water, twee totaal verschillende bestemmingen, maar één klein keerpunt dat de uitkomst bepaalt.
veel keuzes in het leven zijn zo. Op dat moment lijken ze niet belangrijk. Maar die keuzes zetten een reeks gebeurtenissen in gang die jouw leven en het leven van je kinderen en kleinkinderen na jou vormgeven. Als we konden delen hoe we allemaal Christus als Verlosser leerden kennen, zou ik denken dat velen van jullie ervoor kozen om ergens heen te gaan waar je iemand ontmoette die met je begon te praten, wat leidde tot een keten van gebeurtenissen die resulteerde in je verlossing. De oorspronkelijke keuze was niet zo erg, maar de uitkomst was levensveranderend. Of als we allemaal deelden hoe we onze vrienden ontmoetten, zouden veel van de verhalen beginnen met schijnbaar onbelangrijke beslissingen om een sociaal evenement bij te wonen. Die beslissing leidde tot een relatie die voor altijd onze levens beïnvloedde, om nog maar te zwijgen van het leven van onze kinderen.
soms maken mensen onverstandige keuzes die op zichzelf niet belangrijk zijn, maar ze leiden tot tragedies: een tiener kiest ervoor om met een vriend te rijden die gedronken heeft, wat resulteert in een ernstig ongeluk en het verlies van mensenlevens. Een meisje besluit om een drankje te nemen op een feestje, wat resulteert in haar teleurstellingen van haar remmingen. Ze eindigt zwanger of met een geslachtsziekte. Aangezien schijnbaar kleine beslissingen zulke gewichtige gevolgen kunnen hebben, hoe kunnen we onszelf beschermen tegen het maken van verkeerde keuzes? Het verhaal van Lot ‘ s choice (Gen. 13:5-18) leert een cruciale les over de keuzes van het leven:
omdat keuzes vaak resulteren in eeuwig significante gevolgen, moeten we kiezen in overeenstemming met Gods principes.de herders van Lot en van Abram ruzieden omdat er niet voldoende land was om al hun kudden te onderhouden. En Abram gaf Lot zijn keuze, waar hij zich zou vestigen. Lot onderzocht het land en besloot naar beneden te verhuizen naar de weelderige Jordaanvallei. Die keuze was het begin van Lot ‘ s geleidelijke maar gestage geestelijke achteruitgang. Eerst keek hij naar Sodom (13:10). Toen verhuisde hij zijn tenten bij Sodom (13:12). Vervolgens vinden we hem levend in Sodom (14:12). Tenslotte zit hij in de poort van Sodom(19: 1) – Hij was een ambtenaar van de stad. Hij verloor zijn vrouw, ontsnapte ternauwernood met zijn eigen leven en zijn twee dochters, en gaat van de Oude Testament pagina verstopt in een grot waar zijn dochters hem dronken en plegen incest met hem. De nakomelingen van die schandelijke nachten waren de Moabieten en de Ammonieten, twee van Israëls eeuwige vijanden. Het begon allemaal met Lot ‘ s keuze om in de buurt van Sodom te wonen.
keuzes leiden vaak tot eeuwig significante gevolgen.
Er is een duidelijke progressie in dit verhaal. Ten eerste hebben zowel Lot als Abram rijkdom vergroot (13:2, 5-6). Hun toegenomen rijkdom leidt tot meer strijd omdat er simpelweg niet genoeg land was voor ieder van hen, plus de Kanaänieten en de Ferezieten (13:7). Dat probleem hadden ze niet eerder. Waar hebben we ooit het idee vandaan dat rijkdom onze problemen zal oplossen? Sommige van de meest ongelukkige families in de wereld zijn die met het meeste geld, waar het ene lid is tegen het andere, proberen om ervoor te zorgen dat hij zijn deel van de erfenis krijgt. De toegenomen strijd leidde tot een grotere verantwoordelijkheid voor keuzes. Lot besloot niet alleen voor zichzelf. Zijn familie en vele bedienden en hun families zouden worden beïnvloed door zijn beslissing. De toegenomen verantwoordelijkheid voor keuzes leidde tot ofwel een grotere verdorvenheid (in Lot ’s geval koos Sodom) of een grotere zegen (in Abram’ s geval koos Kanaän).
Genesis 13 is de eerste vermelding van rijkdom in de Bijbel. Rijkdom kan een zegen zijn, maar we moeten iets erkennen dat niet vaak wordt gezegd in onze welvarende cultuur: rijkdom is een gevaarlijke zegen! Verhoogde rijkdom resulteert altijd in een verhoogd potentieel voor kwaad of voor goed. Aan wie veel gegeven wordt, zal veel gevraagd worden (Lucas 12: 48). Wanneer je inkomen toeneemt, doet je verantwoording aan God dat ook.
We moeten serieuze aandacht besteden aan de bijbelse waarschuwingen over rijkdom. Terwijl Jezus toekeek hoe de rijke jonge heerser wegliep, merkte hij op: ‘hoe moeilijk is het voor de rijken om het koninkrijk van God binnen te gaan!”(Lucas 18: 24). De apostel Paulus zei: “Zij die rijk willen worden, vallen in verzoeking en een strik en vele dwaze en schadelijke begeerten die de mensen in de ondergang storten. Want de liefde voor het geld is een wortel van alle soorten kwaad, en sommigen zijn door hun verlangen naar het geloof afgedwaald van het geloof, en hebben zich met vele pang doorboord” (1 Tim. 6:9-10).
Iedereen wijst er snel op: “het is geen geld, maar de liefde voor geld is het probleem!”(Whew! Dat is waar, maar irrelevant. Het is alsof je een vijfjarige een geladen pistool geeft en zegt: “wapens zijn niet gevaarlijk, alleen de mensen die ze gebruiken.”Waar, maar irrelevant. Het feit is, geen vijfjarige is volwassen genoeg om een geladen pistool te hanteren. En geen zondaar is in staat om goed om te gaan met geld, tenzij hij voortdurend wordt overgegeven aan de Heilige Geest en voortdurend op zijn hoede is voor elke vorm van hebzucht.Lot ‘ s toegenomen rijkdom leidde tot ruzie die hem ertoe bracht de slechtste beslissing van zijn leven te nemen. Lot deed iets wat veel Amerikaanse christenen doen, meestal zonder veel nadenken: hij maakte een belangrijke levensbeslissing op basis van de onbetwiste aanname dat het nastreven van welvaart het belangrijkste doel in het leven zou moeten zijn. Lot koos Sodom omdat hij de weelderige vallei zag en dacht dat hij daar kon bloeien. We krijgen een aanwijzing wanneer vers 10 zegt dat Lot de vallei zag ” als het land van Egypte.”Lot’ s hart was nog steeds in Egypte, waar hij samen met Abram rijk was geworden. Lot wilde geen deel uitmaken van het harde leven van het geloof, van het leven in het door hongersnood geteisterde Kanaän. Hij wilde het goede leven in Egypte leiden. Hij leek nooit te overwegen wat vers 13 wijst, de geestelijke implicaties van het verhuizen van zijn familie naar Sodom.
Ik heb veel christelijke families een beslissing zien nemen om te verhuizen omdat de echtgenoot een beter betaalde baan wordt aangeboden. Maar ze overwegen nooit hoe de verhuizing hen en hun familie spiritueel zal beïnvloeden. Je kunt niet ontsnappen aan het leven in de buurt van zondaars (Kanaän was bijna net zo slecht als Sodom), maar sommige mensen en plaatsen zijn buitengewoon slecht. En als God jou tot zo ‘ n plaats als getuige oproept, ga dan met je hoede naar binnen. Maar veel Amerikaanse christenen, zoals Lot, beslissen waar ze gaan wonen op basis van financiën, niet op basis van spirituele redenen. Vers 11 stelt het probleem: Lot ” koos voor zichzelf….”Hij en zijn familie betaalden een vreselijke prijs.
aangezien veel keuzes eeuwig significante gevolgen hebben, hoe maken we dan goede keuzes?
we moeten kiezen in overeenstemming met Gods principes.
het is mogelijk om de hele wereld te winnen en je ziel te verliezen. Er is veel meer in het leven dan het uiterlijke en materiële. We moeten onze keuzes baseren op Gods Woord, niet op de veronderstellingen van onze cultuur. Deze principes omvatten de hele Bijbel en nemen een leven om grondig te leren. Maar er zijn vier basisprincipes in onze tekst die ik met u wil onderzoeken:
A. maak keuzes die relaties belangrijker vinden dan rechten.
opmerking vers 8: “Laat er alstublieft geen strijd zijn tussen jou en mij … omdat we broers zijn.”Vlak na de uitspraak dat de Kanaänieten en Ferezieten in het land waren, kan dit wijzen op Abram’ s bezorgdheid over hoe hun strijd de getuige van de heidenen om hen heen zou beïnvloeden. Hoe kan Gods volk voor hem getuigen als de wereld hen onderling ziet vechten?Abram had het recht om het land te kiezen dat hij wilde en Lot de restjes te laten nemen. Hij was de oudste, de leider van de clan. God had het land aan Abram beloofd, niet aan Lot. (Merk trouwens op dat hoewel Abram en Lot beiden de vrijheid hadden om te kiezen, Gods soevereine bedoeling om het land aan Abram te geven hun keuzes overtrof. Maar Abram gaf genadig zijn rechten op en vertrouwde op God om hem zijn deel te geven. Wat Abram belangrijk vond, was: “Wij zijn broeders.”Hij waardeerde zijn relatie met Lot boven zijn recht om het beste land te kiezen.zoveel strijd zou vermeden kunnen worden in het gezin en in de kerk als we een premie op onze relaties zouden leggen, onze rechten opzij zouden zetten, en de Heer voor ons zou laten zorgen. De volgende keer dat je op het punt staat om ruzie te maken met iemand (en ruzie maken is een keuze die we maken!), stoppen en nadenken over de vraag of de ruzie is geworteld in goddelijk principe of in egoïsme. Soms moeten we de zonde onder ogen zien of opkomen voor de waarheid, ook al veroorzaakt het conflict. Maar wees voorzichtig! Het is gemakkelijk om egoïsme te rechtvaardigen door het rechtvaardige woede te noemen. De algemene regel is: “laten wij de dingen nastreven die vrede en onderlinge opbouw tot stand brengen “(Rom. 14:19).
B. maak keuzes die godsvrucht boven hebzucht waarderen.door geloof had Abram al afstand gedaan van al het zichtbare en gekozen voor de ongeziene beloften van God. Hij had dus geen behoefte, net als Lot, om op zicht te kiezen. Er is een weloverwogen contrast tussen de verzen 10 en 14. In vers 10 hief Lot zijn ogen op en koos het land dat hem het beste leek. Hij vertrok voor het goede leven en liet Abram letterlijk achter in het stof, in het stoffige Kanaän, waar net een ernstige hongersnood was geweest. In vers 14, terwijl Abram zich daar afvraagt of hij het juiste heeft gedaan (en misschien stelde Sarah hem dezelfde vraag), zegt God hem om zijn ogen op te heffen en in alle richtingen te kijken. Al het land dat hij kan zien zal van hem zijn. Misschien toen Abram om zich heen keek, vielen zijn ogen neer op de stoffige grond waarop hij stond. Dus de Heer zegt, ” zie je al dat stof? Ik zal uw nakomelingen maken als het stof van de aarde, zodat als iemand het stof van de aarde kan tellen, dan kunnen uw nakomelingen ook worden geteld.”
Lot koos door zicht en eindigde geestelijk en financieel failliet. Hij ontsnapte aan Sodom met de kleren op zijn rug en verdwijnt uit het leven in een grot. De dingen die hij zag en kreeg brachten hem niet het blijvende geluk dat hij verwachtte. Abram verkoos door geloof, niet door zicht,en eindigde geestelijk en financieel gezegend, ziende en bezat door geloof het hele land Kanaän, hoewel hij stierf met slechts een graf. Lot leefde uit hebzucht en kwam met lege handen. Abram leefde voor God en kwam vol op.
Hoe kunnen we weten of we onder invloed staan van hebzucht? Charles Simeon, een goddelijke 19e eeuwse Britse pastor, bood drie nuttige criteria voor het evalueren van onszelf (Expository schetst over de hele Bijbel , XII:469-471). Ten eerste kunnen we onszelf beoordelen op de manier waarop we de dingen van deze wereld zoeken. Als we merken dat we meer denken over de dingen van deze wereld en hoe we ze kunnen krijgen dan over God; of als de gedachte om ze te hebben ons meer plezier brengt dan onze gedachten over God; of als we bereid zijn om ons geweten te schenden of geestelijke plichten te verwaarlozen om die dingen na te streven, dan worden we geregeerd door hebzucht.ten tweede kunnen we onszelf beoordelen op de manier waarop we genieten van de dingen van deze wereld. Er is niets mis met genieten van de dingen die God ons biedt. Maar als we beginnen te denken: “als ik dat en dat had, zou ik gelukkig zijn,” of als we denken dat door zoveel op de bank te krijgen, we veilig zullen zijn voor de beproevingen van het leven, dan hebben we ons vertrouwen verschoven van God naar materiële dingen, en worden we geregeerd door hebzucht.ten derde kunnen we onszelf beoordelen op de manier waarop we rouwen om het verlies van de dingen van deze wereld. Christenen mogen niet verstoken zijn van gevoelens. Maar hier komt Simeon bij het principe dat Job, toen hij al zijn wereldse bezittingen verloor, in staat stelde te zeggen: “de Heer gaf en de Heer heeft weggenomen. Gezegend zij de naam van de Heer.”Het stelde Paulus in staat om met veel of met weinig tevreden te zijn, omdat Christus zijn toereikendheid was. Als onze vreugde op onze bezittingen rust of als we gevuld zijn met angst en verdriet als we ze verliezen, dan worden we meer geregeerd door hebzucht dan door God.op een avond in November 1980 schreef de Heer ons in voor een spoedcursus over dit onderwerp. Het Panorama vuur woedde uit de hand in een canyon een paar mijl onder ons huis. Om 4 uur belde een buurman wiens man een vrijwillige brandweerman was en vertelde ons dat we zouden worden gedwongen om ons huis te evacueren om 7 uur mijn kantoor was toen thuis, en we hadden alleen een Mustang met een bovenste rek om alles te dragen wat we wilden meenemen van mijn kantoor en voor ons vieren (Daniel was nog niet geboren). We wisten niet of we ooit nog zouden zien wat we achterlieten. Het is een gezonde ervaring die ik iedereen zou aanraden! Het helpt je de vraag te verduidelijken, ” waar leven we echt voor?”Onthoud, hetzelfde wat gebeurde met al Lot’ s spullen toen Sodom verbrand werd, zal gebeuren met al jouw spullen wanneer Christus de wereld oordeelt.
C. maak keuzes die gemeenschap met God belangrijker vinden dan de goedkeuring van de wereld.
Lot werd vaak bekritiseerd omdat hij naar Sodom verhuisde, maar er wordt niet vaak vermeld dat zowel Abram als Lot in corrupte culturen leefden. De Kanaänieten met de sodomieten vergelijken is als Stalin met Hitler vergelijken. De sodomieten beoordeelden een 10 op de goddeloosheid schaal, en de Kanaänieten een 9.5. Dus moet je vragen: “waarom bleef Abram onbesmet, maar Lot werd verdorven?het antwoord is in vers 18: “Abram bewoog zijn tent en kwam en woonde bij de eiken van Mamre, die in Hebron zijn, en daar bouwde hij een altaar voor de Heer.”We zien opnieuw de twee dingen die Abram’ s leven van gehoorzame geloof markeerden, de tent en het altaar: Abram de pelgrim, net op doorreis; en Abram de aanbidder, getuige van een heidense wereld. Je vindt Lot nooit een altaar bouwen in Sodom, en hij ruilde in zijn tent voor een herenhuis. Hij vestigde zich in Sodom en mengde zich in hun corruptie. Hij was populair, zittend in hun gemeenteraad, maar hij was niet profetisch. Abram leefde in gemeenschap met God en werd bekend als de vriend van God.
als Christenen worden we altijd geconfronteerd met een spanning: als we ons te ver uit de wereld terugtrekken, verliezen we onze getuige omdat er geen contact is. Maar als we opgaan in de wereld, verliezen we zowel onze gemeenschap met God als onze getuigenis aan de wereld. Jezus was de vriend van de zondaars, maar hij werd nooit bezoedeld door hun zonde omdat hij een premie op Gemeenschap met de vader zette en hij nooit de goedkeuring van de wereld zocht. Hij was in de wereld met een duidelijk besef van zijn missie, om de Vader te verheerlijken en om de verlorenen te zoeken en te redden. Als we in de rij willen staan met Abram in plaats van met Lot, moeten we mensen van de tent en het altaar zijn, pelgrims en aanbidders, hier om te getuigen. We moeten de Gemeenschap met God boven de goedkeuring van de wereld stellen in al onze beslissingen.
D. maak keuzes die waarde hechten aan Gods eeuwige Beloften boven onmiddellijk genot.Lot ‘ s keuze voor Sodom was gebaseerd op wat hem snelle bevrediging zou brengen, maar hij hield geen rekening met Gods belofte aan Abram over het land. Nadat Lot naar Sodom verhuisde, bevestigde de Heer Zijn belofte aan Abram en breidde hij die zelfs uit (13:14-17). F. B. Meyer zegt dat God wilde dat Abram “zich in het land zo vrij zou voelen alsof de eigendomsakte in zijn handen was” (Abraham, p. 50). God wilde Abram een grafisch beeld geven van wat het betekent om door geloof te bezitten wat God beloofd had, ook al zou het geen realiteit zijn in Abram ‘ s leven. De apostel Paulus beschreef het, “als hebbende niets, nog hebbende alle dingen” (2 Kor. 6:10).
als gelovigen moeten we leven door geloof in de beloften van God. Wanneer we beslissingen onder ogen zien, houden we rekening met God en nemen die beslissingen in overeenstemming met zijn beloften en principes, niet de onmiddellijke bevrediging van het vlees. We ontkennen goddeloosheid en wereldse verlangens in het licht van de gezegende hoop op de wederkomst van Christus (Titus 2:11-13), in het vertrouwen dat zijn beloften met betrekking tot de eeuwigheid waar zijn.de Heer Jezus zei: “Zoek eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid en al deze dingen zullen u toegevoegd worden” (Matt. 6: 33, nadruk van mij). De meesten van ons willen eerst de andere dingen zoeken en later in onze vrije tijd het koninkrijk van God toevoegen. De volgende keer dat u geconfronteerd met een beslissing die een grote inzet van uw tijd of een verhuizing naar een andere locatie, maak de beslissing op basis van hoe het zal invloed hebben op uw eigen en uw familie ‘ s inzet voor het koninkrijk, niet op financiële factoren alleen. Als de extra uren en de verhuizing je meer geld opleveren, moet je vragen: “Waarom willen we meer geld? Zodat we meer aan missies kunnen geven?”Als de bottom line is dat je meer geld wilt omdat je meer dingen wilt, Dan ben je niet op zoek naar eerst Gods Koninkrijk.
conclusie
We hebben de neiging om christelijke betrokkenheid te zien als een gewaagde beslissing om alles te verlaten en Jezus te volgen. Er is natuurlijk een zekere zin waarin dat waar is. Dat moeten we voor eens en altijd doen. Maar Lot had dat gedaan. Hij had zijn familie en vrienden in Ur verlaten om met Abram naar het beloofde land te gaan. Lot ‘ s probleem, zoals veel christenen vandaag, was door door te gaan, stap voor stap te lopen in afhankelijkheid van de Heer, nee te zeggen tegen de dingen van deze wereld gebaseerd op geloof in de beloften van God.iemand heeft gezegd dat we de neiging hebben te denken aan toewijding aan Christus als het leggen van een $1.000 biljet op tafel: “Here’ S my life, Lord. Ik geef alles.”Maar de realiteit is dat God de meesten van ons naar de bank stuurt en ons contant geld in de $1.000 voor kwartjes geeft. We gaan door het leven met het uitgeven van 25 cent hier en 50 Cent daar, in kleine daden van trouw en gehoorzaamheid. Maar het is precies daar, in die kleine 25 cent keuzes, dat onze levens hun richting kiezen.
dus maak je keuzes gebaseerd op Gods principes: relaties boven rechten; godsvrucht boven hebzucht; gemeenschap met God over de goedkeuring van de wereld; en, geloof in Gods beloften over onmiddellijke vreugde van de wereld. Want als je God en zijn beloften hebt, heb je alles. Zoek hem dus eerst, en al het andere is van jou.
discussievragen
- wanneer is het recht om voor je rechten te vechten en wanneer is het recht om toe te geven? Moeten christenen deurmatten zijn?is het per se verkeerd voor christenen om een betere levensstijl te verlangen? Hoe bepalen we waar we de grens trekken als het gaat om het vergaren van bezittingen?
- bent u meer geneigd zich uit de wereld terug te trekken of mee te doen? Hoe vindt een christen de juiste balans?in hoeverre moeten we onze kinderen beschermen tegen de heidense wereld waarin we leven?