de griekse Mythologie >> griekse Goden >> Sky Goden >> Horae (Horai)

DE TWAALF HORAI (Horae) waren godinnen van de de uren van de dag (en misschien ook de twaalf maanden van het jaar). Zij leidden het pad van de zonnegod Helios terwijl hij door de hemel reisde en de dag verdeelde in gedeelten.

De Oude Grieken hadden geen vaste uren zoals wij nu doen. In plaats daarvan verdeelden ze de uren daglicht in twaalf delen die worden geïdentificeerd door de positie van de zon aan de hemel. Zo varieerde de lengte van het uur tussen de langere dagen van de zomer en de kortere dagen van de winter.de twaalf Horai waren niet altijd duidelijk te onderscheiden van de Horai van de seizoenen die ook beschreven werden als het overzien van het pad van de zon.

FAMILIE VAN DE UREN

OUDERS

HELIOS (Quintus Smyrnaeus 2.490)
KHRONOS (Nonnus Dionysiaca 12.15)

NAKOMELINGEN

AUGE, ANATOLE, MOUSIKA, GYMNASTIKA, NYMPHE, MESEMBRIA, SPONDE, ELETE, AKTE, HESPERIS, DYSIS (Hyginus Fabulae 183)
– ANATOLIË, MESEMBRIA, DYSIS, ARKTOS (Nonnus Dionysiaca 41.263)

de KLASSIEKE LITERATUUR QUOTES

Quintus Smyrnaeus, Val van Troje 1. 48 ff (trans. Way) (Grieks epos C4th A. D.) :
“As when descends Eos (The Dawn) from Olympos’ crest of adamant, Eos, heart-exultant in her radiant roes amid the bright-haired Horai (Horae, Hours); and O ‘ er them all, how flawless-fair soever these may be, her pracht of beauty glows pre-eminent.”

Quintus Smyrnaeus, Fall of Troje 2. “Erigeneia (The Child of the Mist) in her chariot through the sky she Reed. Verwonderde zich de dochters van de zon (Helioio Thugatres) die bij haar stonden, rond die wonderbaarlijke pracht-ring die door Zeus werd gevolgd voor de wedloop van de onvermoeibare zon, de grens van alle leven en dood van de natuur, de dally ronde die het eeuwige circuit van de rollende jaren vormt.”

Quintus Smyrnaeus, Fall of Troje 2. “Eos (de Vrouwe van de morgen) weeklacht haar lieve kind uit de hemel kwam naar beneden. Twaalf meisjes schijnt-gewezen volgde haar, de bewakers van de hoge paden van de zon voor altijd cirkelen, cipiers van de nacht en de dageraad, en elke wereld-verordening ingelijste van Zeus, om wier mansion de eeuwige deuren van oost naar west, ze dansen, van west naar oost, wervelende de wielen van de oogst beladen jaar, tijdens het rollen van de eindeloze ronde van het winter is koud en bloemrijk voorjaar en mooie zomer-tij, en zwaar-geclusterde de herfst. Deze zijn uit den hemel nedergedaald, om Memnon, die woest en hoog jammerde; en zij treurden met dezen, de Plejaden. Echo rond verre-stretching bergen, en aisepos’ (Aesepus’) stroom. Onophoudelijk uprose de keen, en in hun midden, viel op haar zoon en geklemd, jammerde Eos.”

Quintus Smyrnaeus, Fall of Troje 2. “Eos (The Dawn) divine now heavenward surred with the all-fostering Horai (Horae, Hours), who drawed her to Zeus’ threshold, so hardly loth, yet overwined by their zachtaardig smeekbeden, such as salve the bitterest grief of broken hearts.”

Pseudo-Hyginus, Fabulae 183 (trans. Grant) (Romeinse mythograaf C2ND A. D.) :de namen van de Horae, dochters van Jove , zoon van Saturnus , en Themis, dochter Titanidis (Titaness), zijn deze : Auxo, Eunomia (orde), Pherusa, Carpo (vrucht), Dice (gerechtigheid), Euporia, Irene (vrede), Orthosie, Thallo (Bud). Andere schrijvers noemen er tien onder deze namen: Auge (wanneer het licht voor het eerst verschijnt), Anatole (dageraad), Musica (Muziekuur), Gymnastica (Gymnastica), Nymphe (Baduur), Mesembria (middag), Sponde (drankoffer gegoten na de lunch), Elete, Acte, Hesperis (avond) en Dysis (zetting).”

Valerius Flaccus, Argonautica 4. 90 ff (trans. Mozley) (Roman epic C1ST A. D.) :”the bridles are jingling in the titanian caves ; gehaast door de goudharige Horae (uren) Sol (de zon) zet op zijn diadeem van talloze stralen.”

Statius, Thebaid 3. 406 ff (trans. Mozley) (Romeins epos C1st A. D.):”Far on the sloping margin of the western sea sinking Sol (The Sun) had unyoked his flaming roeden, and laved their bright manes in the springs of Oceanus . . . en de snelle Horae (uren), die hem strippen van zijn teugels en de geweven glorie van zijn gouden kroon, en herbeleef de druipende borsten van zijn paard van de hete harnas; sommigen zetten de welverdiende Rossen in de zachte weide, en leunen de wagen achteruit, paal in de lucht.”

Nonnus, Dionysiaca 12. 15 ff (trans. Rouse) (Grieks epos C5th A. D.):
“De vier werden begroet door de twaalf cirkelende Horai( Horae, uren), dochters van Khronos (Chronos, tijd), verdrievoudigd rond de vurige troon van de onvermoeibare wagenmenner in een ring, dienaren van Helios die aanwezig zijn op zijn stralende auto, priesteressen van de lichtgang elk op haar beurt : want zij buigen de slaafse nek aan de oude manager van het universum.”

Nonnus, Dionysiaca 38. 130 ff :”de lightfoot Horai (Horae, uren) geprezen klymene’ s (Clymene ‘ s) bruids met Helios (de zon) Phaesphoros, de Nymphai Neides (Naiad nimfen) danste rond; in een waterige bruidstuin werd het vruchtbare meisje gehuwd in een vlammende vereniging, en ontving de hete bruidegom in haar koele armen.”

Nonnus, Dionysiaca 38. Wanneer u aan uw koers begint, passeert u dicht bij de kant van Kerne (Cerne), en neemt u Phosphoros (De Morgenster) als gids om de weg voor uw auto te leiden, en u zult niet verdwalen; twaalf omcirkelde Horai (Horae, uren) zullen u de weg wijzen.”
. . .De Horai (uren) brachten de vurige paarden van Helios uit hun oostelijke kribbe; Eosphoros (de Dageraadster) kwam stoutmoedig aan het juk, en sloot de paarden’ n nek in de heldere yokestraps voor hun dienst.”

Nonnus, Dionysiaca 41. “The hall of Allmother Harmonia, where that Nymphe lived in a house, self-built, shaped like the great universe with its four quarters joined in one. Vier portalen waren over dat bolwerk dat het bewijs tegen de vier Aetai (winden). Handmaids beschermden deze woning aan alle kanten, een rond beeld van het universum : de deuren werden toegewezen-Anatolië (Rising) was de meid die de oostelijke Wind (euros’) poort bijgewoond; bij de westelijke Wind (Zephyros’) was Dysis (instelling) de verpleegster van Selene (de maan); Mesembrias (middag) hield de vet van de vurige zuiden (Notos); Arktos de Beer was de dienaar die de poort van het noorden (Boreas), dik met wolken en besprenkeld met hagel geopend.”

de NAMEN VAN DE UREN