Het metrische systeem
De metrische eenheden werden op een elegante manier gedefinieerd, in tegenstelling tot alle traditionele meeteenheden. De aarde zelf werd gekozen als meetlat. De meter werd gedefinieerd als een tien miljoenste van de afstand van de evenaar tot de Noordpool. De liter moest het volume van een kubieke decimeter zijn, en de kilogram moest de massa van een liter zuiver water zijn. Zo liep het niet af, want de wetenschappelijke methoden van die tijd waren niet helemaal klaar om deze grootheden precies te meten, maar de werkelijke metrische eenheden komen heel dicht bij het ontwerp.
het metrieke stelsel werd voor het eerst voorgesteld in 1791. Het werd aangenomen door de Franse Revolutionaire Assemblee in 1795, en de eerste metrische normen (een standaard meter bar en kilogram bar) werden aangenomen in 1799. In het begin was er aanzienlijke weerstand tegen het systeem en het gebruik ervan werd in Frankrijk pas in 1837 verplicht gesteld. De eerste landen die daadwerkelijk gebruik van het metrieke stelsel nodig hadden waren België, Nederland en Luxemburg, in 1820.rond 1850 begon een sterke beweging onder wetenschappers, ingenieurs en zakenlieden ten gunste van een internationaal systeem van maten en gewichten. De wetenschappelijke en technische revolutie was goed op weg en een wereldeconomie ontwikkelde zich. De behoefte aan uniformiteit in de meting werd duidelijk. Bovendien was het metrieke stelsel de enige echte keuze die beschikbaar was. De enige mogelijke concurrent, het Britse keizerlijke systeem, was zo nauw verbonden met het Britse Rijk dat het zelfs niet acceptabel was voor de Amerikanen, laat staan voor niet-Engelssprekenden.tussen 1850 en 1900 boekte het metrieke stelsel snelle vooruitgang. Het werd aangenomen in heel continentaal Europa, in Latijns-Amerika, en in vele landen elders. Het werd stevig gevestigd als een belangrijk onderdeel van de taal van de wetenschap.